31 มกราคม 2546 23:01 น.
windsaint
windsaint, the came back
หวนกลับคืนสู่สถาน ณ บ้านเกิด
ที่ประเสริฐสุดในทุกสถาน
ดุจจะเป็นดังเช่นในวิมาน
ที่เรียกบ้านอบอุ่นในจิตใจ
คืนสถานที่เรียกว่าบ้านเรา
กลับมาสู่ถิ่นเก่าในเมืองใหม่
บ้านที่รักอบอุ่นในฤทัย
บ้านจ๋าบ้านรู้มั๊ยคิดถึงจัง อิอิ
แต่ที่รู้คิดถึงปรางมากกว่า
คงเพราะว่าให้หวนถึงความหลัง
อยู่คนเดียวมันเปลี่ยวมันเวงวัง
คิดถึงจังคิดถึงมากแม่นวลปราง
24 มกราคม 2546 23:33 น.
windsaint
๏ แ ก้ ม ก รุ่ น ๏
ยังกลิ่นกรุ่นอุ่นไอให้อุธัจ
ยังกระหวัดรัดรึงตรึงในจิต
ยังติดตาพาแอบแนบสนิท
ยังคงคิดถึงเธอไม่เสื่อมคลาย
หอมอบอวลทวนไปไม่จืดจาง
หอมกลิ่นนางไม่จางไม่ห่างหาย
หอมแก้มนางนวลน้องปองมิวาย
หอมมาดหมายกายกรุ่นอุ่นในใจ
แก้มอายเอียงเพียงแดงแรงอุธัจ
แก้มกรุ่นชัดกลิ่นกายที่หมายไว้
แก้มกระแซะกายกระเซ้าเขย่าใจ
แก้มชิดใกล้แก้มน้องเจ้าเนื้อนวล
กรุ่นกระซิบหยิบกระเซ้าเข้าถึงทรวง
กรุ่นถึงใจทั้งดวงในใจล้วน
กรุ่นกายาพาชิดติดใจนวล
กรุ่นกลิ่นชวนหวนให้ในรักนาง
กรุ่นแก้มแย้มแก้มเนื้อเจือแม่นวล
แก้มกรุ่นทวนสวนลมตรมใจร้าง
กรุ่นแก้มนี้ชี้ให้ใจรักนาง
แก้มกรุ่นปรางหวานล้ำซาบซึ้งใจ
23 มกราคม 2546 21:50 น.
windsaint
น้ำตาในความลับ
เพราะฉันซ่อนความลับในถ้อยคำ
คล้ายตอกย้ำความจริงในใจนี้
แต่ละคำพร่ำเพ้อเธอคนดี
เพราะฉันมีหัวใจไว้ให้เธอ
เพราะฉันซ่อนความลับในบทกลอน
แอบไว้ตอนแอบดูแอบพร่ำเพ้อ
มีน้ำตาความจริงใจให้กับเธอ
จะขอพร่ำเสมอรักเธอทุกวัน
เพราะฉันซ่อนความจริงใจในบทกลอน
อยากให้ย้อนกลับมาเพื่อหาฉัน
แม้ความจริงเธอจะไม่รักกัน
รักนิรันดร์อย่างนี้ตลอดไป
เพราะฉันซ่อนความลับไว้ไม่บอก
จึงช้ำชอกเพราะรักเธอใช่ไหม
เพราะยังคิดถึงคนที่ห่างไกล
ที่หัวใจยังรักเธอทั้งน้ำตา
เพราะฉันซ่อนคำว่ารักในความลับ
แอบไว้กับบทกลอนในทุกหน้า
คือถ้อยคำพร่ำรักดั่งมนตรา
คือคำว่ารักเธอนะนวลปราง
22 มกราคม 2546 22:26 น.
windsaint
หวนรำลึก...ตึกยาว
ขออนุญาตเห็นแก่ตัวด้วยเรื่องของโรงเรียนตัวเองสักวันละกันครับ
บางอารมณ์มันทำให้ใจพลุ่งพล่านอยากเขียน
นั่งมองภาพเก่าเก่าเก็บเอาไว้
ตึกสีเก่าไม่ใหม่เหมือนบัดนี้
ความทรงจำยังย้ำเตือนฤดี
ไม่เคยมีเปลี่ยนแปลงไปจากใจ
แต่ละภาพคอยเตือนความทรงจำ
ยิ่งตอกย้ำน้ำตาก็ยิ่งไหล
ยิ่งใกล้วันเร่งเดือนยิ่งย้อนใจ
มันหวนให้ระลึกถึงสถาน
นึกถึงตึกเก่าเก่าที่เคยเรียน
นึกถึงครูที่เพียรเฝ้าลงหว่าน
นึกถึงตึกเก่าเก่าในวันวาน
นึกถึงบ้านที่เคยล้มลงนอน
แม้ถ้อยคำเป็นล้านว่าระลึก
ไม่เท่านึกเอาไว้ในใจย้อน
ความทรงจำถูกตัดต่อเป็นตอนตอน
ถ่ายลงกลอนยังไม่เทียบเท่าทัน
ภาพเก่าเก่ายังจำได้ติดตา
ถึงแม้ว่าถูกเปลี่ยนเวียนแปรผัน
ตึกถูกเปลี่ยนแต่ใจยังผูกพัน
ขอรักมั่นสวนกุหลาบตราบวันตาย
แม้นรักเปลี่ยนแต่ใจไม่เปลี่ยนผัน
ยังคงมั่นคำนี้สำคัญหมาย
จะขอรักสวนกุหลาบไม่เสื่อมคลาย
แม้วันสุดท้ายยังคงเป็นสวนกุหลาบตราบสิ้นใจ
21 มกราคม 2546 22:36 น.
windsaint
พนัน(หัวใจ)
ฉันเอาใจลงใส่เป็นเดิมพัน
เล่นพนันแห่งรักในครั้งนี้
ลงเกทับด้วยใจที่ล้นปรี่
หวังจะมีหัวใจเธอคืนมา
ใช้ความรักเป็นเกณฑ์ช่วยต่อรอง
ใช้ทำนองแห่งรักแทนใจข้า
ลงทุนไปด้วยหัวใจและวิญญาณ์
หวังกลับมาเป็นหัวใจเธอทั้งดวง
ความห่วงใยลงไว้คอยเกื้อหนุน
ความจริงใจเป็นทุนไม่หมดห่วง
ความหวังดีมีให้เธอเป็นพวง
ความคิดถึงทั้งปวงมีล้นใจ
หากชนะคงได้ใจเธอไปครอง
หากจะหมองคงเพราะเธอมีรักใหม่
หากรักนี้จะมีเธอต่อไป
แทงหัวใจสุดท้ายให้ได้เธอ
ลงหัวใจให้เธอทั้งสำรับ
จะได้กลับก็คงเพียงเสมอ
ก็รอแล้วเมื่อไหร่จะได้เจอ
ชนะเฑธอทั้งพนันทั้งหัวใจ...แม่นวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
724
