10 กันยายน 2545 07:34 น.
windsaint
...อุตพิต นามพิษร้าย.........แรงฤๅ
ส่งกลิ่นเหม็นกระพือ.............ทั่วทั้ง ทิศไท้
ดอกไม้อาจอยากสื่อ.............บางสิ่ง
เหม็นรักภายนอกรั้ง.............บ่รู้ภายใน
9 กันยายน 2545 17:17 น.
windsaint
...กุหลาบ งามเพริศแพร้ว.......อำไพ
เปรียบรักที่สดใส.....................สะท้อน ใจเฮย
แต่รักย่อมบาดใจ.....................หนามทิ่ม แทงนา
อุปสรรครักเร่าร้อน..................รักร้อนลนใจ
9 กันยายน 2545 07:10 น.
windsaint
มุมทางซ้ายท้ายสุดที่มุมหนึ่ง
มุม ณ ซึ่งบนรถเมล์ที่ค่อนข้างว่าง
มุมตรงนั้นฉันนั่งอยู่ส่วนกลาง
ระหว่างทางของฉันที่กลับบ้าน
มีชายหนุ่มหญิงสาวอยู่หนึ่งคู่
เขานั่งจู๋จี๋กันดูแสนหวาน
นั่งซบไหล่ในที่มโหฬาร
ที่สาธารณ์ผู้คนก็มากมาย
ไม่ได้โกรธเลือดร้อนหรืออิจฉา
เพียงแต่ว่ากลัวสถาบันจะเสียหาย
ก็เล่นใส่ชุดนักเรียนมอปลาย
แต่ไม่อายชาวประชาหน้าสาธารณ์
ชื่อโรงเรียนเด่นหราบนหน้าอก
คงจะตกใจกันถ้าได้อ่าน
อายแทนโรงเรียนอายแทนถิ่นสถาน
ที่มีมารบ่อนทำลายมลายพลัน
เสียงหัวร่อต่อกระซิกระริกนัก
เหมือนเจ้าจักอยากมีผัวจนตัวสั่น
ออดอ้อนเอื้อนเอ่ยคำพร่ำรำพัน
มากมายอันจริตก้านมารยา
แอบอิงนบซบไหล่ชวนรังเกียจ
นั่งเบียดเสียดเบียดใกล้ปากชิดหน้า
เสียงกระซิบเร้าใจในวิญญาณ์
พร้อมสายตาเย้ายวนชวนเร้าใจ
นั่งจีบจับหมับรับไม่หลบเลี่ยง
กระซิบเสียงเอียงหน้าเข้ามาใกล้
กายใกล้กายหน้าใกล้หน้าใจใกล้ใจ
กายโลมไล้เล้าเลียคลอเคลียกัน
เสียงหัวเราะไพเราะเสนาะโสต
บรรเลงโน้ตเสียงใสสร้างโสตสรร
ซบแอบอิงพิงต่อหน้าธารกำนัล
ที่ซึ่งอันไม่เหมาะไม่สมควร
เจ้ายังเด็กแต่ดันนั่งจีบจับ
ใครสนับสนุนลุ้นให้หวน
ใช้ตามองจ้องตาดุยิ่งเย้ายวน
ยิ่งกระทำมิบังควรที่จะทำ
เจ้าเด็กน้อยคิดชิงสุกก่อนจะห่าม
เจ้าไม่ถามหารักอาจเจ็บช้ำ
เจ้าไม่รู้รักคืออะไรเสียด้วยซ้ำ
เจ้าจงจำคำสอนไว้ให้ดี
คิดชิงสุกก่อนห่ามจะงามหน้า
เอากายาทุ่มไปให้กายพลี
เขาจะฟันแล้วทิ้งอึ้งกิมกี่
แล้วอย่างนี้เอาอะไรมามั่นใจ
เจ้าหนูเอ๋ยหนูน้อยผู้ด้อยรัก
เจ้าหนูเอ๋ยตระหนักความรักไว้
เจ้าหนูเอ๋ยความรักคือสิ่งใด
เจ้าหนูเอ๋ยอะไรคือรักจริง
จงสงวนกิริยาอันไม่ควร
จงสงวนกิริยาวาจาหญิง
จงสงวนท่าทีไว้อย่างยิ่ง
จงสงวนกายนิ่งให้มั่นคง
รักตัวบ้างอย่าทิ้งขว้างบนทางรัก
รักตัวบ้างอย่าจมปลักอย่าลุ่มหลง
รักตัวบ้างอย่าปล่อยตัวนะอนงค์
รักตัวบ้างจงระวังอย่าช้ำใจ
อยากจะสอนให้ซึ้งถึงถ่องแท้
อยากจะสอนให้รู้แน่ถึงข้างใน
อยากจะสอนดูคนจะรักใคร
อยากจะสอนให้ดูใจจริงใจเอย
8 กันยายน 2545 22:41 น.
windsaint
อย่า เลยทรามเชยเจ้าอย่า เร่งเร้าให้เร่งรัก
ริ เร่งหาผัวนัก..ริ เร่งรักจักเจ็บช้ำ
ชิง ช่วงให้ปวดใจ.ชิง ไว้ให้ใจเจ็บช้ำ
สุก งอมด้วยรักนำ.สุก ตามธรรมชาติสร้างมา
ก่อน รักจักชักนำ...ก่อน ที่คำจะนำพา
ห่าม รักบ่มรักมา...ห่าม ไม่นานบ่มสุกงอม
ดอกไม้ ปล่อยกายา.ไม่นำพาให้ชายตอม
ดอกไม้ สดกายหอมหมู่ผึ้งตอมหมายเชยชม
ดอกไม้ เมื่อหมดหวานผึ้งก็พาลไม่ดอมดม
ดอกไม้ หมดค่าขม..ต้องตรอมตรมระทมใจ
ดอกไม้ สิ้นราคา.ไร้คุณค่าไม่สดใส
ดอกไม้ ค่าหมดไป...ก็เพราะใจเธอง่ายเกิน
อย่า ใจง่ายปล่อยตัว.ริหาผัวไม่ขวยเขิน
อย่า ให้กายยับเยินเพราะมัวเพลินในคารม
อย่า หลงเชื่อเขานัก..ที่เขารักหมายเชยชม
อย่า คิดแต่สู่สมคารมคนจงระวัง
8 กันยายน 2545 22:34 น.
windsaint
หนูเอ๋ยจะคิดรักจะประจักษ์ริเร่งร้อน
หนูเอ๋ยตริตรองก่อนนะสมรระวังกาย
อย่ารีบริเร่งรัก..จะตระหนักประจักษ์หมาย
เร่งร้อนมิรู้วาย.จะเผชิญจะเจ็บช้ำ
สิ่งที่มิอาจรู้นรผู้ฤทัยกร้ำ
หัวใจจะเจ็บช้ำ..เพราะมิอาจจะรู้ใจ
เจ้าเอ๋ยสิเชยขวัญนรกัลยาใส
เจ้าคงมิรู้ใจนรผู้ฤทัยชน
หวาดกลัวสิใครใคร..หฤทัยจะสับสน
น่าหวั่นนะหน้ามนบริสุทธิรักษา
จงหมั่นระวังกาย..รึมิชายแตะกายา
ใจชายมินำพาจะสงวนเสงี่ยมตน
ชิงสุกซะก่อนห่าม.จะบ่งามนะหน้ามน
รักนวลสงวนตนสิระวังนะแก้วตา
ควรที่สงวนกาย.ทิจะหมายจะต้องตา
ตัวเจ้าจะไร้ค่าสิจะพาฤทัยตรอม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
1448
