22 ธันวาคม 2545 17:23 น.
windsaint
เล่น...รัก...
รักคำเดียวเปลี่ยวใจให้วาดหวัง
รักบางครั้งบ่งบอกออกให้รู้
รักคือเธอคนเดียวเปลี่ยวใจดู
รักหลอกหูหลอกตาฤๅหลอกใจ
มีรักอยู่ดวงใจให้ใครหลง
เพราะรักคงส่งเสริมเติมหวาดไหว
และรักอาจทำร้ายข้างกายใคร
ล้วนรักไซร้ทำลายให้วายชนม์
จะมีรักคำนี้ให้ประจักษ์
จะหลงรักปักใจให้แห่งหน
คือคำรักภักดีที่ตัวตน
และคนรักยังยลปนยินดี
ใจประจักษ์รักมั่นไม่หวั่นไหว
ยังมั่นใจรักล่วงห่วงใจนี้
เพราะคือคำรักเธอเพ้อทันที
ดวงใจพี่รักเจ้าเร้าอุรา
ใจยังซึ้งตรึงรักประจักษ์รู้
ใคร่อยากดูรู้รักเป็นหนักหนา
มองเข้าไปใคร่รักสลักตา
เพราะธาราสายรักสลักทรวง
ยังคงมั่นคำหนักรักที่สุด
และไม่หยุดคนทักรักที่หวง
จะมีใจให้นักรักทั้งปวง
เพราะจะล่วงพร่ำเพ้อรักเธอจริง
เพียงถ้อยคำพร่ำเพ้อเธอรักไหม
หรือคำนี้คำไหนใจรักยิ่ง
หรือสายตาสายใจให้รักติง
หรือเจ้าวิ่งหนีไปใจรักหนัก
มีเพียงคำเอ่ยเอื้อนก็เปื้อนรัก
เพราะประจักษ์ลุมหลงพะวงรัก
แม่ยอดใจในกายหมายคิดรัก
คงไม่หนักหัวใจที่ให้รัก
หรือจะมีใครรู้ว่ารักเจ้า
หรือจะมีใครเล่าเฝ้ารู้รัก
หรือมีคำรักใดใครประจักษ์
เพราะว่ารักให้หวนแม่นวลปราง
22 ธันวาคม 2545 16:43 น.
windsaint
คำ...รัก
ทุกถ้อยคำที่พร่ำเพ้อละเมอหา
ทุกคำกล่าวเอ่ยวาจาให้คิดถึง
ทุกคำความหวามล้อมกล่อมตราตรึง
ทุกราตรีล้วนซาบซึ้งในกายา
ในความหมายภายในคำย้ำซาบซึ้ง
ในความคิดถึงที่เฝ้าเล่าตามหา
ในความจริงยิ่งรักประจักษ์ตา
ในความล้ายังมีฉันข้างกายเธอ
เหมือนทุกคำที่พร่ำกับอ้ำอึ้ง
เหมือนว่าความคิดถึงเริ่มลอยเหม่อ
เหมือนหัวใจน้อยน้อยลอยละเมอ
เหมือนคำคนมาปรนเปรอที่ยอดใจ
มอบหัวใจให้รับประทับจิต
มอบถ้อยคำน้อยนิดนี้มอบให้
มอบทั้งกายถวายสนิททั้งจิตใจ
เพราะมอบให้แค่เธอเธอคนเดียว
มีเพียงเธอคนเดียวในใจนี้
และจะมีแต่เธอไม่ลดเลี้ยว
ก็คงขอแค่มีเธอให้กลมเกลียว
แม้เปล่าเปลี่ยวนวลปรางยังมีเธอ
18 ธันวาคม 2545 22:05 น.
windsaint
เพ้อ...คืน...
เพราะฉันรู้ว่าคิดถึงจึงมาหา
เพราะเธอคือนางฟ้าในใจฉัน
เพราะว่ารักคำเดียวที่ผูกพัน
เพราะอย่างนั้นฉันจึงหลงรักเธอ
หนึ่งเดือนดาวพราวฟ้าที่ข้าหลง
สองยังคงหัวใจไว้เสมอ
สามคือตาคอยมองจ้องจะเจอ
สี่ละเมอเพ้อคอยถึงกลอยใจ
กานดาจ๋าเจ้าจะรู้อยู่รึเปล่า
ว่ารักเจ้าคนนี้ไม่ไปไหน
คือแค่เธอคนเดียวไม่ใช่ใคร
รับเธอไว้ในอ้อมกอดของสายลม
จะแผ่ผืนคืนนี้คลี่ท้องฟ้า
เก็บสายตาเป็นสายใจไม่ขื่นขม
จะเก็บดาวมาร้อยเดือนเคื่อนคลายปม
มาชื่นชมดมดาวใต้แสงเดือน
จะหอบเอาสายใยความคิดถึง
จะผูกดึงสายใยความเป็นเพื่อน
จะใส่กล่องเก็บไว้ไม่ลืมเลือน
จะคอยเตือนว่ารักรักแต่เธอ
จะเก็บฝันใส่กล่องผูกโบไว้
จะร้อยใจดวงน้อยนี้ที่พร่ำเพ้อ
จะเขียนดาวทั้งล้านดวงเป็นชื่อเธอ
เพื่อบอกไว้รักเธอนะนวลปราง
17 ธันวาคม 2545 16:48 น.
windsaint
อยากจะบอกซักล้านคำว่าคิดถึง
อยากจะบอกให้ซึ้งมากแค่ไหน
อยากจะโพนทะนาไปแสนไกล
อยากบอกว่าทั้งหัวใจคิดถึงเธอ
อยากจะบอกเธอให้รู้ไว้ว่ารัก
อยากจะทักจะทายให้หายเพ้อ
อยากจะพูดอยากจะคุยอยากจะเจอ
อยากบอกว่ารักเธอเพียงคนเดียว
อยากจะบอกล้านหนว่าคนรัก
้อยากจะบอกให้ประจักษ์รักแน่นเหนียว
อยากขอรักกับเธอเสมอเชียว
อยากบอกว่าจะไม่เลี้ยวไปหาใคร
อยากรักเธอไม่มากเพียงเท่าฟ้า
อยากบอกว่ารักกว่าดาวดวงไหน
อยากบอกรักคำนี้เรื่อยเรื่อยไป
อยากบอกไว้ใจนี้รักแต่เธอ
อยากบอกรักแค่คำคำเดียวนี้
อยากจะมีเพียงเธออยู่เสมอ
อยากพบหน้าพูดคุยและเจอะเจอ
อยากรักเธอแค่เธอแม่นวลปราง...เฮ้อ
: P เพ่อ๊ายซ์ชอบลอก อิอิ
16 ธันวาคม 2545 16:58 น.
windsaint
สอนน้อง
แม้นเรานี้อยู่ที่นี่มานานปี
แต่ไม่เคยถือดีเป็นพี่ใหญ่
จะกระทำต่ำสูงล้วนเกรงใจ
เจ้าสำคัญไฉนจึงอวดดี
ภูมิปัญญาข้ามีไม่อวดหาง
ถือท่าทางอวดโก้โชว์ศักดิ์ศรี
ตัวเยี่ยงมดอย่าผยองพองอินทรีย์
จะถูกบี้บดแบนราบติดดิน
ไม่กี่ปีอย่าคิดว่าตัวเก่ง
เที่ยวอวดเบ่งระวังจะดับดิ้น
ชื่อจะพลอยบิดเบือนเปื้อนราคิน
พาลจะสิ้นสรรเสริญคนเยินยอ
จงอย่าทำพุทธว่าข้ารู้
น่าอดสูอ้าปากล่อตะขอ
อย่าทำเก่งเหมือนกิ้งก่าเดินชูคอ
สุดท้ายพอพลาดล้มจะจมดิน
อย่าทำตนว่าข้ารู้ตลอด
จะไม่รอดตลอดฝั่งพาลจบสิ้น
แม้นปีกกล้าอย่าหาญจะโบยบิน
จมอาจินจะมิสิ้นคนนนินทา
เจ้าเก่งมาจากไหนใยอวดตน
หรือมีคนหนุนหลังจึงปีกกล้า
หากเก่งจริงแน่จริงมีปัญญา
จงอย่าสร้างปัญหาแก่บุคคล