8 ธันวาคม 2545 00:16 น.

พล่ามรัก

windsaint

พล่ามรัก

ปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปแสนไกล
ปล่อยหัวใจให้ปลิวลิ่วระเรื่อย
ปล่อยความคิดตามลมไปเนือยเนือย
ปล่อยให้เลื้อยเรื่อยไปไหวตามลม

หวนนึกถึงเรื่องเก่าที่เคยจำ
หวนถึงคำต่างต่างที่สุขสม
หวนเข้าไปใจยิ่งให้ระทม
หวนถึงความช้ำตรมที่ผ่านมา

อยากบอกไว้ให้รู้ไม่เคยลืม
อยากให้ปลื้มซาบซึ้งคราวหน้า
อยากให้รู้รักนี้ยังติดตา
อยากบอกว่ารักเธอไม่เปลี่ยนไป

เป็นแค่คนใช้ไม่ได้แค่คนหนึ่ง
ไม่ใช่คนที่หวานซึ้งมาจากไหน
แต่คนเลวคนนี้ก็มีหัวใจ
อยากบอกไว้ให้รู้ว่ารักเธอ...

ไม่เคยลืมเรื่องเก่าที่เล่าสู่
ไม่เคยลืมเธออยู่ไม่ไปไหน
ไม่เคยคิดจะไปหนีห่างไกล
เพราะหัวใจดวงนี้มีแต่เธอ				
5 ธันวาคม 2545 19:48 น.

พระบารมีคู่ฟ้า

windsaint

พระบารมีคู่ฟ้า

...พระบารมีคู่ฟ้า......เกริกไกร
ธ อยู่ในดวงใจ........ทั่วหล้า
ทรงคือพ่อชาวไทย...ทั้งแผ่น ดินเฮย
คือพ่อหลวงแห่งฟ้า..แหล่งหล้าดินสยาม

ทรงสอนไทยให้รู้จักความพอเพียง
ทรงอยู่เคียงชิดใกล้กับชาวบ้าน
ทรงคือพ่อที่ยิ่งใหญ่ตราบยืนนาน
ขอเทิดเกียรติตลอดกาลทรงพระเจริญ				
4 ธันวาคม 2545 23:05 น.

เทิดไท้...ราชันย์

windsaint

เทิดไท้...ราชันย์

...ทรงเป็น ธ ยิ่งล้ำ.........ปวงชน
ยอดแห่งอัจฉริยบุคคล....ท่านไซร้
พระองค์ท่านภูมิพล.........ยิ่งใหญ่
ขอร่วมเทิดเกียรติไว้.......เทิดไท้ราชันย์

จอมราชันย์เอกองค์ของทวยราษฎร์
คือจอมปราชย์พระองค์ทรงยิ่งใหญ่
คือกษัตริย์พัฒนาประชาธิปไตย
ปวงชาวไทยขอพระองค์ทรงพระเจริญ				
3 ธันวาคม 2545 23:07 น.

มีดโกนอาบน้ำผึ้ง

windsaint



มีดโกนอาบน้ำผึ้ง

เพียงคำคนบ่นพร่ำจำต้องฟัง
เพียงคำตั้งใจคนคอยบ่นย้ำ
เพียงลมปากหวานหูให้จดจำ
เพียงแต่คำบางคำแฝงน่ากลัว

หากเอ่ยถ้อยคำหวานระรื่นหู
ลองฟังดูมีดโกนอาจแฝงกลั้ว
กลิ่นน้ำผึ้งหวานรสยังมอมมัว
หากหลงตัวอาจถูกกรีดด้วยมีดโกน

คนที่ดีต้องจริงใจและจริงจัง
มิใช่รังแต่รั้งใส่หัวโขน
จะเจ็บแสบแปลบใจใครจะโดน
คงเปื้อนโคลนแปดเปื้อนเลอะเลือนใจ

เมื่อหัวใจได้คิดไม่วิตก
เมื่อหัวใจมันรกมันเจ็บไข้
เมื่อหัวใจมันคิดมากเกินไป
เมื่อหัวใจได้รักเธอแม่นวลปราง				
2 ธันวาคม 2545 22:20 น.

ธรรมดา

windsaint

ธรรมดา

เสียงคลื่นลมตั้งระลอกกระฉอกฉาน
เสียงสายธารรินไหลไล้ผ่านสาย
เสียงใบไม้ปลิดปลิวผ่านผิวกาย
เสียงคลื่นคลายเคลื่อนคล้อยล่องลอยไป

ธรรมชาติวาดฝันวันสวยงาม
น่าครั่นคร้ามสายธรรมมากล้ำใกล้
เสียงระรินหินกระทบสบที่ใจ
น้ำสายใหญ่ไหลรินกลิ่นโชยมา

ลมชิดโชยโหมหัดพัดกระพือ
ลมก็คือความเหงาความห่วงหา
ลมเจ้าเอ๋ยใยเจ้าเล่าพัดมา
ลมเฉื่อยชาพาพัดสะบัดใจ

ยามลมหวนทวนใจให้คิดถึง
ยามลมซึ้งตรึงจิตคิดสงสัย
ยามลมย้อนอ้อนชมให้สมใจ
ยามลมคิดถึงใครคนนั้นแม่นวลปราง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwindsaint
Lovings  windsaint เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwindsaint
Lovings  windsaint เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwindsaint
Lovings  windsaint เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงwindsaint