30 ธันวาคม 2545 00:13 น.
windsaint
ต้องลม
ลมหนาวมีดกรีดกรายถึงกายบาด
คืนนี้อาจมาดหมาถึงกายเนื้อ
ใจบางเบาเข้าไปถึงใจเจือ
แล้วจะเหลืออะไรให้ใจจาง
คงมีเพียงเสียงลมวาดบาดต้องผิว
หวาดหวีดหวิวปลิวล่องทั้งห้องร้าง
ลมระเรื่อยเอื่อยแอดยังแดดบาง
ใจห่างห่างวางเหนื่อยระเอื่อยใจ
หวังให้วาดมาดหมายที่คลายหวัง
แม้จีรังอาจพังที่หวังไว้
ลมเบาเบาเข้าซบจบจนไกล
เสียงใสใสข้างกายไม่หายจาง
อยากได้ยินเสียงเธอที่เพ้อหา
วอนลมพาเสียงมาจากที่ห่าง
ขอฟังเสียงเพียงเบาเบาที่เคล้าคราง
ลมยิ่งร้างไม่ห่างไกลที่ใจเธอ
แววสำเนียงเสียงครวญให้หวนจิต
แอบไปคิดจิตใจมันใฝ่เพ้อ
ฝันไปไกลยิ่งใจยิ่งอยากเจอ
จะบอกเธอว่ารักนะนวลปราง
27 ธันวาคม 2545 22:47 น.
windsaint
และเธอก็ยื่นกระดาษหนึ่งแผ่นที่มีบทกลอนให้ผมอ่าน บนกระดาษมีกลอนเขียนไว้ว่า
เธอเคยบอกจะเป็นเพื่อนอยู่เคียงข้าง
เธอเคยบอกจะไม่ห่างไปจากไหน
เธอเคยบอกแม้ว่าเราจะห่างไกล
เธอเคยบอกว่ายังไงก็เพื่อนกัน
แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากให้เคียงข้าง
แต่ตอนนี้ให้เปลี่ยนทางจากข้างฉัน
แต่ตอนนี้ไม่ให้เธออยู่ข้างกัน
ให้มายืนในใจฉันตลอดไป
ปราง
26 ธันวาคม 2545 19:25 น.
windsaint
หัวใจ...ร่ำ
เพราะจะเศร้าเสียใจสักเพียงไหน
เพราะอย่างไรยังรักเธอเสมอ
เพราะยังคิดหารอยยิ้มพิมใจเธอ
เพราะยังเพ้อถึงเธออยู่เรื่อยไป
แม้หัวใจจะยังคงสร้อยเศร้า
แม้จะเอาถ้อยคำล้ำสมัย
แม้จะมีคำหวานตามติดให้
แม้จะเศร้าอย่างไรยังมีเธอ
หากว่าฉันยังเศร้าขนาดนี้
หากยังมีหัวใจให้เสมอ
หากวันนั้นจะยังคงมีเธอ
ยังบอกเธอว่ารักไม่เปลี่ยนไป
ขอคิดถึงเพียงเธอเธอเท่านั้น
ขอได้ฝันแต่เธอไม่ไปไหน
ขอเพียงรักแค่เธอคนเดียวตลอดไป
ขอหัวใจที่รักแค่เพียงเธอ...แม่นวลปราง
26 ธันวาคม 2545 18:49 น.
windsaint
เสียใจ...ไม่อยากเสียเธอ
แม้จะเศร้าเรื่องต่างต่างมามากมาย
แม้จะร้องไห้มากล้นขนาดไหน
แม้จะมีเรื่องต่างต่างให้เสียใจ
แต่หัวใจยังไม่อยากจะเสียเธอ
เพราะยังอยากให้เธอเป็นกำลังใจ
เพราะยังอยากให้เธออยู่ข้างกันเสมอ
เพราะยังอยากพูดคุยอยากเจอะเจอ
เพราะว่าไม่อยากเสียเธอไปจากกัน
ถึงจะเศร้าเสียใจจะเป็นทุกข์
จะบอกเล่าความสุขให้เธอฝัน
ถึงจะเจ็บสักเพียงไหนจะกัดฟัน
จะอดกลั้นแล้วทำให้เธอยิ้มอย่างสุขใจ
เพราะอยากได้รอยยิ้มจากหน้าเธอ
เพราะอยากเจอรอยยิ้มที่ชิดใกล้
เพราะอยากเห็นใบหน้าที่สดใส
แม้เสียใจจึงไม่อยากเสียเธอ...แม่นวลปราง
24 ธันวาคม 2545 16:12 น.
windsaint
ร่ำ...ให้...
ให้หัวใจถ้อยคำย้ำว่าหวาน
ให้วันวานก่อนเก่าคอยเล่าสู่
ให้วันคืนหมุนเวียนเปลี่ยนฤดู
ให้รับรู้รับฟังว่ายังคอย
คอยหวนให้ใจยังฟังว่าหวาน
คอยผ่อนให้ยืนนานกาลเศร้าสร้อย
คอยบอกให้รำพันตะวันคล้อย
คอยฝันให้ไม่ปล่อยลอยโรยรา
ยามสายันณ์ฝันให้ใจเวกหวิว
ยามปลดปลิวลมให้ไล้ใบหน้า
ยามตะวันต้องให้ไล้กายา
ยามสนธยาโหยให้ใจพะวง
คราวคร่ำรักถึงคราพาให้ฝัน
คราวคืนนั้นยังจำย้ำให้หลง
คราวที่นางข้างกันหวั่นให้ลง
คราวนั้นคงหลงละเมอเพ้อให้ใจ
คิดถึงคราวเมื่อครั้งยังเคยเคียง
คิดถึงเพียงติดตาพาหลงใหล
คิดถึงเธอยามข้างไม่ห่างไกล
คิดถึงให้ใจหวนแม่นวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
679
