15 พฤศจิกายน 2546 23:23 น.
windsaint
ปลายฝน ต้นหนาว
ลมพาพัดซัดผ่านพราวพร่างพริ้ว
ลมปลิดปลิวโปรยปรายประกายฝัน
ลมวาดวัดเวียนวนจนผูกพัน
ลมหมายมั่นวันผ่านวานรักคืน
หนาวบาดลึกบาดลงเข้าตรงจิต
หนาวชีวิตปิดคล้ายคลายความฝืน
หนาวหยั่งรากฝากฝังลงพังครืน
หนาวเข้ายืนเยี่ยมจุดมาสุดใจ
ฝนไหลหลั่งห่างหายออกภายหลัง
ฝนประดังรั้งลงฟ้าคงใส
ฝนประดับประดุจเดียวเทียวอื่นใด
ฝนรินไหลรินรดจรดตา
รินรดรักหลั่งไหลไม่จางหาย
รินลงภายในใจใครมองหา
รินไหลหลั่งดั่งใจใครสั่งลา
รินเลือนมาหากันฉันรักเธอ
รักทั้งจากในใจให้คนหนึ่ง
รักไม่ซึ้งไม่หวานซาบซ่านเสมอ
รักมอบให้ใครคนหนึ่งซึ่งมองเจอ
รักแต่เธอคนนี้เพียงที่เดียว
14 พฤศจิกายน 2546 23:36 น.
windsaint
แว่ว..รัก
หรีดหริ่งเสียงเรไรไปตามศัพท์
จังหวะจับรับร้องก้องประสาน
ดังกระทบกลบห้องก้องกังวาน
เสียงแว่วหวานผ่านหูจึงกู่ดัง
เสียงคงซัดวาดผ่านความรู้สึก
ใจยังนึกทบทวนเรื่องหวนหลัง
กริ่งกระแสแก้แก้วออกแว่วดัง
ใจจึงยังวกวนจนล้นใจ
อยากจะฟังเสียงเธอที่เพ้อค่ำ
อยากจะจำหน้าเธอเพ้อหวั่นไหว
อยากบอกคำทุกคำย้ำความนัย
อยากบอกว่าหัวใจดวงนี้ยังมีเธอ
ให้เธอรู้กันอยู่ดูว่ารัก
โปรดอย่าหักหาญใจที่ไปเผลอ
ขอความรักจากฉันในวันละเมอ
ได้ไหมเธอมอบรักให้แก่กัน
อยากบอกเธอให้รู้อยู่ว่ารัก
มันยากหักห้ามใจที่ไปฝัน
ถึงจะเจ็บเท่าไรก็ไม่หวั่น
เพราะว่าฉันนั้นมั่นวันรักเธอ
9 พฤศจิกายน 2546 16:42 น.
windsaint
ฝากใจให้...ใครดูแล
ความห่างเหินเดินทางใกล้ห่างหาย
ฝากความหมายคำว่ารักสมัครสมาน
ฝากเอาไว้ให้...ใครเก็บมานาน
เผื่อวันผ่านวานผันวันพบเจอ
เมื่อต้องจากจำไปใจอยู่รั้ง
ด้วยจิตยังอาวรณ์อ้อนเสมอ
หากวันใดใจเพลินเดินละเมอ
จะเสนอให้...ใครไว้ดูแล
ไม่ไว้ใจให้ใจใกล้ใครได้
เพราะกกลัวใครไม่คิดจิตแยแส
ฝากหัวใจให้...ใครไว้เทคแคร์
เพราะดวงแดดวงนี้ที่แสนซน
ฝากหัวใจฝากใครจึงไม่ห่วง
ฝากช่วยห่วงใยรับไม่สับสน
ฝากให้...ใครมีไหมใครยอมทน
ฝากดูคนกับหัวใจได้ไหมเธอ
ฝากวานดูเฝ้ามองจ้องใจฉัน
อย่าให้มันไปไหนเมื่อใจเผลอ
หวังว่ามันอยู่ตรงนี้มีคนเจอ
อยู่กับเธอเป็นคู่ดูแลใจ
9 พฤศจิกายน 2546 00:26 น.
windsaint
กระทง...ใจ
จรดมือประนมน้อมก้มจิต
ใจยังคิดอธิษฐานมานานฝัน
ฝากเอาทุกข์เศร้าโศกโรคโรมรัน
ไปพร้อมกันลอยลับกับกระทง
ลดกระทงลงรับกับสายน้ำ
ปล่อยความช้ำกรำโศกที่โลกหลง
ลอยความคิดจิตท้อทรนง
ให้ปลดปลงไปกับสายน้ำริน
ส่งหัวใจให้ความรักและคิดถึง
ส่งความซึ้งผ่านใจให้โผผิน
ส่งความรักจากเราเข้ายลยิน
ส่งไม่สิ้นคำว่ารักที่ปักใจ
ลอยกระทงส่งใจไปพร้อมด้วย
เธอจะป่วยหรือเปล่าเรารู้ไหม
ฝากคำรักคำหวงและห่วงใย
ฝากหัวใจให้เธอและเพ้อคอย
แต่ไม่อยากเอาใจส่งไปด้วย
ให้เธอช่วยไม่ย้ำทำให้หงอย
แต่ดังนั้นคงไม่กล้าพาใจลอย
ใจดวงน้อยกลัวเธอไร้ที่ยืน
8 พฤศจิกายน 2546 00:26 น.
windsaint
ความหลัง ครั้งเก่า
ความคิดจิตหลังครั้งก่อนเก่า
มันย้อนเข้ามาหวนทวนความหลัง
ย้อนเวลาภาพเก่าเข้าอย่างจัง
เป็นเหมือนดั่งภาพเลือนที่เคลื่อนมา
เป็นอดีตแห่งความคิดที่จิตหวน
เป็นสื่อชวนยวนใจให้โหยหา
เป็นรอยรักร้อยวันที่ผันมา
เป็นภาพพร่าลางเลือนเตือนใจชม
แต่อดีตยิ่งมายิ่งขมขื่น
ใจยังฝืนคืนวันอันขื่นขม
อยากรู้จักรู้ใจใครนิยม
ไม่เหมาะสมกับการคิดให้ติดพัน
ภาพเก่าเก่าเหลือไว้เพียงความทรงจำ
ที่ตอกย้ำช้ำใจให้หวาดหวั่น
หลงติดในวังวนแต่ละวัน
ใจดวงนั้นจึงเพ้อเผลอรักมา
ไม่เคยลืมใครคนหนึ่งซึ่งคือเธอ
ใจเคยเพ้อเคยฝันที่วันหา
ใจเคยคิดเคยถึงซึ้งนัยน์ตา
ได้เพียงแต่บอกว่าไม่เคยลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
743
