11 กันยายน 2545 07:46 น.
windsaint
...ราตรี หอมกลิ่นเจ้า......ยวนใจ
ยลกลิ่นพิศมัย.................ยั่วเย้า
หอมฟุ้งขจรไกล..............ไปทั่ว
คืนค่ำราตรีเจ้า.................กลิ่นฟุ้งทั่วสวน
10 กันยายน 2545 21:59 น.
windsaint
เธอจะรู้อยู่บ้างไหมในใจฉัน
เธอจะรู้ว่ามันเจ็บมากแค่ไหน
เธอจะรู้จะเห็นเป็นเช่นไร
เธอจะรู้ว่าสิ่งใดคือรักเธอ
ฉันคงเหงาคงเศร้าขาดคนคู่
ฉันคงเหงาเหมือนอยู่อย่างพลั้งเผลอ
ฉันคงเหงาคงเศร้าถ้าขาดเธอ
ฉันคงเหงาคงเซ่อเธอไม่รักกัน
อยากให้รู้ฉันขอโทษในทุกสิ่ง
อยากให้รู้ที่รักยิ่งในใจฉัน
อยากให้รู้เธอคือคนสำคัญ
อยากให้รู้ว่าฉันนั้นยังแคร์
เพียงแต่อยากให้รู้ในความจริง
เพียงแต่อยากให้ทิ้งความโกรธแท้
เพียงแต่อยากให้รู้ไว้แม่ดวงแด
เพียงแต่อยากให้รู้ไว้ทั้งหัวใจนี้ให้เธอ
10 กันยายน 2545 07:34 น.
windsaint
...อุตพิต นามพิษร้าย.........แรงฤๅ
ส่งกลิ่นเหม็นกระพือ.............ทั่วทั้ง ทิศไท้
ดอกไม้อาจอยากสื่อ.............บางสิ่ง
เหม็นรักภายนอกรั้ง.............บ่รู้ภายใน
9 กันยายน 2545 17:17 น.
windsaint
...กุหลาบ งามเพริศแพร้ว.......อำไพ
เปรียบรักที่สดใส.....................สะท้อน ใจเฮย
แต่รักย่อมบาดใจ.....................หนามทิ่ม แทงนา
อุปสรรครักเร่าร้อน..................รักร้อนลนใจ
9 กันยายน 2545 07:10 น.
windsaint
มุมทางซ้ายท้ายสุดที่มุมหนึ่ง
มุม ณ ซึ่งบนรถเมล์ที่ค่อนข้างว่าง
มุมตรงนั้นฉันนั่งอยู่ส่วนกลาง
ระหว่างทางของฉันที่กลับบ้าน
มีชายหนุ่มหญิงสาวอยู่หนึ่งคู่
เขานั่งจู๋จี๋กันดูแสนหวาน
นั่งซบไหล่ในที่มโหฬาร
ที่สาธารณ์ผู้คนก็มากมาย
ไม่ได้โกรธเลือดร้อนหรืออิจฉา
เพียงแต่ว่ากลัวสถาบันจะเสียหาย
ก็เล่นใส่ชุดนักเรียนมอปลาย
แต่ไม่อายชาวประชาหน้าสาธารณ์
ชื่อโรงเรียนเด่นหราบนหน้าอก
คงจะตกใจกันถ้าได้อ่าน
อายแทนโรงเรียนอายแทนถิ่นสถาน
ที่มีมารบ่อนทำลายมลายพลัน
เสียงหัวร่อต่อกระซิกระริกนัก
เหมือนเจ้าจักอยากมีผัวจนตัวสั่น
ออดอ้อนเอื้อนเอ่ยคำพร่ำรำพัน
มากมายอันจริตก้านมารยา
แอบอิงนบซบไหล่ชวนรังเกียจ
นั่งเบียดเสียดเบียดใกล้ปากชิดหน้า
เสียงกระซิบเร้าใจในวิญญาณ์
พร้อมสายตาเย้ายวนชวนเร้าใจ
นั่งจีบจับหมับรับไม่หลบเลี่ยง
กระซิบเสียงเอียงหน้าเข้ามาใกล้
กายใกล้กายหน้าใกล้หน้าใจใกล้ใจ
กายโลมไล้เล้าเลียคลอเคลียกัน
เสียงหัวเราะไพเราะเสนาะโสต
บรรเลงโน้ตเสียงใสสร้างโสตสรร
ซบแอบอิงพิงต่อหน้าธารกำนัล
ที่ซึ่งอันไม่เหมาะไม่สมควร
เจ้ายังเด็กแต่ดันนั่งจีบจับ
ใครสนับสนุนลุ้นให้หวน
ใช้ตามองจ้องตาดุยิ่งเย้ายวน
ยิ่งกระทำมิบังควรที่จะทำ
เจ้าเด็กน้อยคิดชิงสุกก่อนจะห่าม
เจ้าไม่ถามหารักอาจเจ็บช้ำ
เจ้าไม่รู้รักคืออะไรเสียด้วยซ้ำ
เจ้าจงจำคำสอนไว้ให้ดี
คิดชิงสุกก่อนห่ามจะงามหน้า
เอากายาทุ่มไปให้กายพลี
เขาจะฟันแล้วทิ้งอึ้งกิมกี่
แล้วอย่างนี้เอาอะไรมามั่นใจ
เจ้าหนูเอ๋ยหนูน้อยผู้ด้อยรัก
เจ้าหนูเอ๋ยตระหนักความรักไว้
เจ้าหนูเอ๋ยความรักคือสิ่งใด
เจ้าหนูเอ๋ยอะไรคือรักจริง
จงสงวนกิริยาอันไม่ควร
จงสงวนกิริยาวาจาหญิง
จงสงวนท่าทีไว้อย่างยิ่ง
จงสงวนกายนิ่งให้มั่นคง
รักตัวบ้างอย่าทิ้งขว้างบนทางรัก
รักตัวบ้างอย่าจมปลักอย่าลุ่มหลง
รักตัวบ้างอย่าปล่อยตัวนะอนงค์
รักตัวบ้างจงระวังอย่าช้ำใจ
อยากจะสอนให้ซึ้งถึงถ่องแท้
อยากจะสอนให้รู้แน่ถึงข้างใน
อยากจะสอนดูคนจะรักใคร
อยากจะสอนให้ดูใจจริงใจเอย