22 ธันวาคม 2545 16:43 น.
windsaint
คำ...รัก
ทุกถ้อยคำที่พร่ำเพ้อละเมอหา
ทุกคำกล่าวเอ่ยวาจาให้คิดถึง
ทุกคำความหวามล้อมกล่อมตราตรึง
ทุกราตรีล้วนซาบซึ้งในกายา
ในความหมายภายในคำย้ำซาบซึ้ง
ในความคิดถึงที่เฝ้าเล่าตามหา
ในความจริงยิ่งรักประจักษ์ตา
ในความล้ายังมีฉันข้างกายเธอ
เหมือนทุกคำที่พร่ำกับอ้ำอึ้ง
เหมือนว่าความคิดถึงเริ่มลอยเหม่อ
เหมือนหัวใจน้อยน้อยลอยละเมอ
เหมือนคำคนมาปรนเปรอที่ยอดใจ
มอบหัวใจให้รับประทับจิต
มอบถ้อยคำน้อยนิดนี้มอบให้
มอบทั้งกายถวายสนิททั้งจิตใจ
เพราะมอบให้แค่เธอเธอคนเดียว
มีเพียงเธอคนเดียวในใจนี้
และจะมีแต่เธอไม่ลดเลี้ยว
ก็คงขอแค่มีเธอให้กลมเกลียว
แม้เปล่าเปลี่ยวนวลปรางยังมีเธอ
18 ธันวาคม 2545 22:05 น.
windsaint
เพ้อ...คืน...
เพราะฉันรู้ว่าคิดถึงจึงมาหา
เพราะเธอคือนางฟ้าในใจฉัน
เพราะว่ารักคำเดียวที่ผูกพัน
เพราะอย่างนั้นฉันจึงหลงรักเธอ
หนึ่งเดือนดาวพราวฟ้าที่ข้าหลง
สองยังคงหัวใจไว้เสมอ
สามคือตาคอยมองจ้องจะเจอ
สี่ละเมอเพ้อคอยถึงกลอยใจ
กานดาจ๋าเจ้าจะรู้อยู่รึเปล่า
ว่ารักเจ้าคนนี้ไม่ไปไหน
คือแค่เธอคนเดียวไม่ใช่ใคร
รับเธอไว้ในอ้อมกอดของสายลม
จะแผ่ผืนคืนนี้คลี่ท้องฟ้า
เก็บสายตาเป็นสายใจไม่ขื่นขม
จะเก็บดาวมาร้อยเดือนเคื่อนคลายปม
มาชื่นชมดมดาวใต้แสงเดือน
จะหอบเอาสายใยความคิดถึง
จะผูกดึงสายใยความเป็นเพื่อน
จะใส่กล่องเก็บไว้ไม่ลืมเลือน
จะคอยเตือนว่ารักรักแต่เธอ
จะเก็บฝันใส่กล่องผูกโบไว้
จะร้อยใจดวงน้อยนี้ที่พร่ำเพ้อ
จะเขียนดาวทั้งล้านดวงเป็นชื่อเธอ
เพื่อบอกไว้รักเธอนะนวลปราง
17 ธันวาคม 2545 16:48 น.
windsaint
อยากจะบอกซักล้านคำว่าคิดถึง
อยากจะบอกให้ซึ้งมากแค่ไหน
อยากจะโพนทะนาไปแสนไกล
อยากบอกว่าทั้งหัวใจคิดถึงเธอ
อยากจะบอกเธอให้รู้ไว้ว่ารัก
อยากจะทักจะทายให้หายเพ้อ
อยากจะพูดอยากจะคุยอยากจะเจอ
อยากบอกว่ารักเธอเพียงคนเดียว
อยากจะบอกล้านหนว่าคนรัก
้อยากจะบอกให้ประจักษ์รักแน่นเหนียว
อยากขอรักกับเธอเสมอเชียว
อยากบอกว่าจะไม่เลี้ยวไปหาใคร
อยากรักเธอไม่มากเพียงเท่าฟ้า
อยากบอกว่ารักกว่าดาวดวงไหน
อยากบอกรักคำนี้เรื่อยเรื่อยไป
อยากบอกไว้ใจนี้รักแต่เธอ
อยากบอกรักแค่คำคำเดียวนี้
อยากจะมีเพียงเธออยู่เสมอ
อยากพบหน้าพูดคุยและเจอะเจอ
อยากรักเธอแค่เธอแม่นวลปราง...เฮ้อ
: P เพ่อ๊ายซ์ชอบลอก อิอิ
16 ธันวาคม 2545 16:58 น.
windsaint
สอนน้อง
แม้นเรานี้อยู่ที่นี่มานานปี
แต่ไม่เคยถือดีเป็นพี่ใหญ่
จะกระทำต่ำสูงล้วนเกรงใจ
เจ้าสำคัญไฉนจึงอวดดี
ภูมิปัญญาข้ามีไม่อวดหาง
ถือท่าทางอวดโก้โชว์ศักดิ์ศรี
ตัวเยี่ยงมดอย่าผยองพองอินทรีย์
จะถูกบี้บดแบนราบติดดิน
ไม่กี่ปีอย่าคิดว่าตัวเก่ง
เที่ยวอวดเบ่งระวังจะดับดิ้น
ชื่อจะพลอยบิดเบือนเปื้อนราคิน
พาลจะสิ้นสรรเสริญคนเยินยอ
จงอย่าทำพุทธว่าข้ารู้
น่าอดสูอ้าปากล่อตะขอ
อย่าทำเก่งเหมือนกิ้งก่าเดินชูคอ
สุดท้ายพอพลาดล้มจะจมดิน
อย่าทำตนว่าข้ารู้ตลอด
จะไม่รอดตลอดฝั่งพาลจบสิ้น
แม้นปีกกล้าอย่าหาญจะโบยบิน
จมอาจินจะมิสิ้นคนนนินทา
เจ้าเก่งมาจากไหนใยอวดตน
หรือมีคนหนุนหลังจึงปีกกล้า
หากเก่งจริงแน่จริงมีปัญญา
จงอย่าสร้างปัญหาแก่บุคคล
13 ธันวาคม 2545 23:08 น.
windsaint
ห่างไกล...
แต่ละก้าวยังวนในห้วงคำนึง
แต่ละคำยิ่งคิดถึงคนึงหา
แต่ละเมตรแต่ละเขตยังติดตา
แต่ละคราแต่ละครั้งยังรักเธอ
ยิ่งห่างไปหัวใจยิ่งไม่ห่าง
ยิ่งห่างทางเส้นเดิมใจยังเก้อ
ยิ่งห่างกันใจฉันมันพร่ำเพ้อ
ยิ่งห่างเหินยิ่งอยากเจอเธอจริงจริง
เพราะยิ่งไกลใจฉันมันคิดถึง
เพราะยิ่งห่างฉันจึงว่ารักยิ่ง
เพราะยิ่งนานยิ่งรักยิ่งแอบอิง
เพราะยิ่งห่างก้ยิ่งได้รู้ใจ
แม้ห่างเหินหัวใจเธอไม่ห่างฉัน
แม้ห่างกันแต่ฉันยิ่งชิดใกล้
แม้ห่างเธอแต่ใจมันเพ้อไป
แม้ห่างไกลแต่ใจฉันมันรักเธอ
หัวใจฉันยิ่งไกลยิ่งลอยใกล้
หัวใจหนอหัวใจมันยิ่งเพ้อ
หัวใจน้อยยิ่งไกลยิ่งอยากเจอ
หัวใจเอ๋ยรักเธอแม่นวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
706
