22 มีนาคม 2546 23:24 น.
windsaint
สงคราม...ยาเสพติด
ล้างเผ่าพันธุ์พงศ์ไพรผู้ไพร่ฟ้า
ล้างชีวาฆ่าทำลายหมายอาสัญ
ล้างแผ่นดินสิ้นชาติขาดจากกัน
ล้างสถาบันมันสิ้นดินแดนไทย
ฆ่าผู้คนจนสิ้นถิ่นสังหาร
ฆ่าล้างผลาญราญคนจนยิ่งใหญ่
ฆ่าชีวาคร่าชีวิตสิทธิ์ของใคร
ฆ่าคนไทยให้จมล่มแผ่นดิน
ทำลายชาติศาสน์กษัตริย์ปัดความผิด
ทำลายมิตรคิดคู่กูฆ่าสิ้น
ทำลายฝ่าฆ่าตะบันอันชีวิน
ทำลายถิ่นดินแดนแคว้นชาติไทย
ป้องปกปักรักษามาเพื่อชาติ
ช่วยกันกวาดปราศล้างทางที่ไหน
ยาเสพติดปลิดชนปล้นชาติไทย
ทำลายไปให้ประเทศเขตเจริญ
ยาเสพติดให้ฉันติดไม่ได้
ติดหัวใจใครแก้ไม่ห่างเหิน
อยากจะเลิกเลิกไม่ได้เพราะใจเพลิน
จึงเผชิญคำว่ารักปักนวลปราง
21 มีนาคม 2546 22:50 น.
windsaint
อภิปรายไม่ไว้วางใจตัวเอง
เปิดประชุมระดมสมองคิด
เปิดดวงจิตค้นหาค้นคว้าฝัน
เปิดหัวใจค้นหาในครานั้น
คอยใครกันให้เข้ามาเฝ้ารอ
เปิดประชุมอภิปรายมีฝ่ายค้าน
รัฐบาลอภิปรายมาหลายข้อ
ตอบคำถามสารพันนายวันนอฯ
บางครั้งก็ยังงงและสงกา
หัวข้อประชุมอภิปรายไม่ไว้วางใจ
คือทำไมหัวใจถึงหลงว่า
แม้ฝ่ายค้านยังรักเธอเต็มประดา
เฝ้าอภิปรายข้อหาในหัวใจ
อยากจะห่อพระจันทร์เป็นของขวัญ
อยากจะปั้นสายรุ้งเป็นของให้
อยากจะหอบสายลมมอบให้ไป
อยากจะมอบทั้งใจไว้ให้เธอ
ไม่ไว้ใจที่ทำไมต้องหลงรัก
ทั้งจมปักในห้วงที่พร่ำเพ้อ
ตามหาใจปล่อยไปจนละเมอ
เพราะรักเธอนั่นแหละนะนวลปราง
21 มีนาคม 2546 00:16 น.
windsaint
ชมคืนจันทร์
แสงจันทร์นวลชวนคิดให้จิตหลง
ใจพะวงหลงจันทร์ในวันเหงา
จันทร์หนอจันทร์จะรู้ไหมมีใครเศร้า
บอกให้เข้าใจทีได้ไหมจันทร์
จันทร์เอ๋ยเจ้าเคยได้ยินไหม
เสียงหัวใจของใครที่เหมือนฝัน
หากว่าจันทร์ได้ยินเสียงของฉัน
คงจะรู้ว่ามันมาจากใจ
กลิ่นดอกหญ้าช่างครวญชวนให้หลง
กลิ่นว่าเจ้าจะคงหอมสดใส
กลิ่นเจ้าเอ๋ยเคยนึกตรึกฤทัย
กลิ่นเจ้าใยเจ้าหลงพะวงจริง
หนาวหัวใจใยหาคนช่วยห่มหนาว
ยิ่งสุดร้าวหนาวจิตให้คิดยิ่ง
อิงแอบใจหาใครมาใกล้อิง
ใครคือสิ่งที่หาจะหาใคร
อยากได้เธออุ่นอิงพิงไอหนาว
ใต้แสงดาวขอเพียงได้เคียงใกล้
ใกล้แนบชิดสนิททั้งจิตใจ
ขอได้ไหมได้เพียงอยู่เคียงกัน
เพราะเพียงพบเพียงพานพาลพาพิศ
อยากสนิทชิดใกล้เหมือนในฝัน
รักร้อนแรงรุมเร้าเราโรมรัน
หมายมุ่งมั่นหมั้นหมายเมื่อหมายปอง
ขอแค่เธอใกล้กันในฝันนี้
ขอแค่มีใกล้กันไม่มีวันหมอง
ขอแค่เธอเท่านั้นที่ฉันจอง
เพราะหมายมองรักเธอแม่นวลปราง
19 มีนาคม 2546 23:47 น.
windsaint
สงคราม
จู่โจมตีต่อสู้กับคู่แข่ง
ด้วยรุนแรงรุกเร้าที่เป้าหมาย
สงครามแฝงแรงด้วยอันตราย
สงครามร้ายแรงสุดยิ่งหยุดคน
ใครขวางหน้าข้าไม่สนคนอื่นเขา
ใครห้ามเราเราไม่เกรงเราไม่สน
ใครไม่สู้ข้าจะสู้กูจะชน
ใครจะทนไม่ได้ข้าจะทำ
ข้าจะเก่งข้าจะสู้กูจะซัด
ข้าจะอัดสงครามจะเหยียบย่ำ
ข้าจะสู้ให้มันรู้แดงรู้ดำ
ข้าจะยำอีรักให้ปักดิน
สร้างสงครามเพื่อข้าชิงความเป็นใหญ่
สู้เข้าไปยิ่งใหญ่ไม่สุดสิ้น
ฆ่าเข่นขู่สังหารให้ทั่วถิ่น
สุดท้ายตายลงดินสิ้นคนยอ
มีสงครามสู้รบมิสู้รัก
มิอาจหักสู้ได้ทั้งใจหนอ
จะขอรบพร้อมรักไม่เพียงพอ
และจะขอรักเธอแม่นวลปราง
19 มีนาคม 2546 00:56 น.
windsaint
เศษวัฒนธรรม
วัฒนธรรมชาติไทยหายไปไหน
จีงต้องไปตามก้นคนอื่นเขา
ยิ่งหลอกลวงประชาชนคนหูเบา
แล้วจะเอาอะไรให้ลูกหลานชม
คนต่างถิ่นหมิ่นชาติไม่อาจรู้
หรือเพียงดูชาติอื่นเขามาข่ม
ก็ปล่อยไปให้ชาติมันระทม
ให้มันจมล่มหายมลายไป
หลงตามเขาเข้าไปเถิดไทยท่าน
หลงให้มันล่องลอยให้คล้อยไหว
หลงใหลสื่อหลงสิ่งคล้ายยิ่งใหญ่
หลงเหลือไว้แค่เพียงเศษวัฒนธรรม
จะลุ่มหลงตรงไหนหลงไปเถิด
จะชูเชิดเลิศหรูให้คู่ขำ
จะปล่อยปละละเลยของเชยทำ
ไม่ต้องจำมันเลยประเทศไทย
จะลุ่มหลงรักเธอเธอเท่านั้น
ไม่ลืมมันไม่ลืมเลือนเบือนไปไหน
จะขอหลงเพียงเธอตลอดไป
จะได้ไหมขอรักเธอแม่นวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
748
