2 เมษายน 2546 22:04 น.
windsaint
ไทนิยม
ทั้งเอวลอยสายเดี่ยวเดี๋ยวเกาะอก
เดินนมหกตกมาจ้าละหวั่น
เขานิยมคนนิยมชื่นชมกัน
ก็ตามมันเข้าไปให้เจริญ
มีของไทยดีแท้แต่ไม่เห็น
ไหมไทยเป็นราคาน่าสรรเสริญ
สีสันยังงามตาพาเพลินเพลิน
ก็ขอเชิญยลยินสินค้าไทย
ต่างประเทศนิยมและชมชื่น
เขาคนอื่นแต่ชมนิยมไหม
คนกันเองเลื่อนกันกลับหันไป
นิยมใครไม่รู้ดูF4
นิยมได้นิยมไปเถิดไทยเอ๋ย
คนเชยเชยขออยู่ดูของโหล
จะนั่งดูสุดสาครไม่ยอมโต
ถึงจะโง่แต่ตนก็คนไท
จะมองเจ้าค่ำเช้าหรือหนาวสั่น
มองทุกวันไม่หันผันไปไหน
จะเช้าสายบ่ายเย็นไม่เป็นไร
ทั้งสี่ห้องหัวใจมีนวลปราง
2 เมษายน 2546 00:43 น.
windsaint
ประถมวัย
ยังแย้มยิ้มพริ้มเพราเยาวลักษณ์
ดุจผ้าปักก่อนย้อมต้องสีขาว
แต่งแต้มเติมเสริมสีที่แพรวพราว
จากผ้าขาวเปลี่ยนสีตามที่ใจ
เพิ่มเติมแต่งแสงสีที่ใจหมาย
เติมวุ่นวายขัดตาทาสีใหม่
สีผสมปนเปกันเรื่อยไป
จึงเหลือได้สีเน่าเยาวชน
จัดแสงสีท่าทีก่อนจะย้อม
ทำเมื่อพร้อมย่อมมีสีน่าสน
มิอาจย้อมได้ใหม่ตามใจตน
ต้องอดทนเอาใจใส่ให้ผ้าดี
ผ้าผืนน้อยจึงมีสีสดสวย
ก็เพราะด้วยแรงทนจนเกิดสี
ค่อยค่อยแต้มค่อยค่อยแต่งทุกแห่งนี้
จึงจะได้ผ้าดีที่ใช้งาน
รักก็เหมือนดั่งผ้าที่บอบบาง
แม้ซักบ้างอย่าแรงน่าสงสาร
ซักเบาเบาถนอมมือมีมิตรจาน
ได้ความหวานจากรักมอบนวลปราง
31 มีนาคม 2546 23:47 น.
windsaint
ปรัชยารมณ์
ร้อนรุนแรงไฟวาบกำราบสิ้น
เหนือแผ่นดินสินน้ำนำสมัย
คือสิ่งสร้างพิฆาตปวงชาติไทย
ผลาญให้ไร้ใกล้ขาดปราชญ์เมธี
ร้อนรุนแรงไฟวาบกำราบสิ้น
ทำลายถิ่นอาศัยไร้ศักดิ์ศรี
เพื่อนมนุษย์เข่นฆ่ารุกราวี
เป็นเช่นนี้นี่หรือคือสงคราม
ร้อนรุนแรงไฟวาบกำราบสิ้น
ทั้งแผ่นดินผจญอย่างล้นหลาม
ยาเสพติดปลิดชีวาฆ่าติดตาม
ไร้ชื่อนามยาเสพติดที่ปลิดชนม์
ร้อนรุนแรงไฟวาบกำราบสิ้น
ทั้งราคินราคะอกุศล
กิเลสหนาขายกามตามชุมชน
คือบุคคลหนึ่งรายทำลายเมือง
ยังรักนวลหวนจิตคิดถึงพี่
ไม่ให้มีสิ่งร้ายทำลายเรื่อง
จะขอรักต่อไปให้เป็นเนือง
เจ้าอย่าเคืองพี่ยังรักนะนวลปราง
30 มีนาคม 2546 22:39 น.
windsaint
ฤทธิ์ษยา
ฤทธิ์รุนแรงแห่งถิ่นที่ชินตา
ริษยาในจิตคิดหึงหวง
เร่งร้อนรนทนถิ่นถึงปิ่นทรวง
ดุจดั่งดวงฤทัยหทัยกานต์
นฤมลชลเนตรเกศนิมิต
อาบยาพิษริษยาพาสงสาร
นฤพักตร์ปักใจในดวงมาลย์
แสนสราญบานเบิกฤกษ์หทัย
เพชรหึงซึ่งแรงแข่งรัศมี
เอ่ยวจีฤทธิ์ร้ายคล้ายสมัย
ริษยาพาชุ่มมิคุ้มภัย
ฤทธิไกรเกริกเกียรติเบียดยินดี
ร้อนรวงแรงแสงซึ่งณหึงหวง
มิอาจห่วงดวงสมรวอนยาหยี
ริษยาพาพินาศชาติอัปปรีย์
ขอเพียงมีพี่รักษาพาเบิกบาน
ด้วยจิตขึ้งหึงหวงหรือห่วงพี่
เจ้าจึงมีที่จิตคิดประหาร
ริษยารักเจ้าเยาวมาลย์
มันซาบซ่านหวานซึ้งซึ่งนวลปราง
29 มีนาคม 2546 23:14 น.
windsaint
แสงเทียน
เป็นประกายปลายไฟไม่เลือนลับ
แวววิบวับจับตาที่พาฝัน
วะวิบไหวต่อท้าฝ่าตะวัน
คือแสงจันทร์กลางคืนที่มืดมน
แสงระยิบพริบดาวพราวประกาย
เทียนยังฉายแสงแรงทุกแห่งหน
แม้นอยู่ในท่ามกลางความมืดมน
ยังสู้ทนส่องแสงด้วยแรงเทียน
แม้สั่นไหวตามลมไม่ย่อท้อ
ยังคงรอฉายแสงด้วยแรงเพียร
เล่มหนึ่งน้อยต่อสู้สู่แรงเทียน
สู้เล่าเรียนเป็นเชื้อเพื่อเติมไฟ
เปรียบวิชาดั่งเทียนกลางความมืดมน
ยังสู้ทนส่องทางสว่างได้
แม้มืดมิดปิดทางสักเพียงใด
ความรูไซร้ส่องทางดั่งแสงเทียน
อีกหนึ่งใจส่องทางในใจฉัน
รักเธอนั้นให้ขยันทั้งอ่านเขียน
เป็นแรงฮึดอึดสู้สู่ความเพียร
ให้ช่วยเรียนในรักปักนวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
656
