23 เมษายน 2546 00:23 น.
windsaint
สงคราม...หวัดมรณะ
คือสิ่งร้ายทำลายให้สาบสูญ
ล้างไพบูลย์พินาศให้หวาดหวั่น
คร่าชีวิตฆ่าวิญญาณผลาญชีวัน
เพื่อลงทัณฑ์ล้างมนุษย์สุดเจริญ
ไวรัสน้อยส่งมาฆ่าไม่เว้น
ทุกคนเป็นเช่นเหยื่อเมื่อฉุกเฉิน
เก็บวิญญูผู้คนจนเพลิดเพลิน
ไม่บังเอิญเหลือไว้ที่ใดกัน
วายร้ายกาจขนาดจิ๋วมีฤทธิ์แจ๋ว
ลีลาแพรวพราวพร่างมล้างผลัน
ปลิดชีวาคร่าคนผจญทัน
บูชายัญเหยื่อร้ายกระหายเงิน
หวัดมรณะอาจหลงปลงชีวิต
ทีละนิดปลิดค่อยไม่ปล่อยเนิ่น
เก็บรักษาเฝ้าระวังอย่าฟังเพลิน
แล้วจะเดินถูกทางอย่างยินดี
หากฉันม้วยมรณ์ไปใครจะอยู่
คอยแลดูเอาใจใส่เช่นนี้
รอแต่เธอตอบรับนับไมตรี
โปรดรักพี่ดีไหมใจนวลปราง
21 เมษายน 2546 23:44 น.
windsaint
เพชรหึง
แรงรุ่มร้อนรุมทรวงร้ายล่วงเร้า
กระทบเข้าเจ็บกายหมายสังหาร
ฝีปากคมรมกริบหยิบจิตมาร
หมายล่วงผ่านพิชิตลิขิตคน
เพชรหึงรุนแรงเข้าแทงอก
เหมือนถูกชกด้วยมีดกรีดร่างล้น
เกร็ดคำหยาบดาบประหารผลาญอกตน
หรือผู้ชนชั้นสูงเยี่ยงยูงทำ
หรือเกิดเรื่องเคราะห์ร้ายที่หมายฆ่า
อวิชชาทั้งหลายจึงหมายย้ำ
ตอกและเหยียบเทียบคนผจญกรรม
ถูกเหยียบย่ำให้ตายวายลงดิน
ด้วยถูกแรงเพชรหึงขึ้งในจิต
มีคนคิดทำร้ายมลายสิ้น
อยากสุภาพแต่เป็นแค่สุกรดิน
ไม่ใช่หินให้ใครมาทำลาย
หากแรงมาจักตอบโต้ด้วยสิ่งหยาบ
หากสุภาพจักตอบโต้ด้วยความหมาย
หากหยาบมาจักรู้สิ่งหยาบคาย
หรืออาจตายด้วยฤทธิ์แห่งแรงลม
อย่าหึงฉันเลยนะเจ้าแก้วตา
ไม่คิดหามองคนอื่นให้ขื่นขม
แค่มองเธอคนเดียวที่นิยม
แค่ได้ชมนวลปรางไม่ห่างกาย
21 เมษายน 2546 00:25 น.
windsaint
ตัดใจ
ยิ่งรักมั่นผูกพันทุกวันวี่
หลงดนตรีรูปภาพยังขาดไหว
แต่หลงรักมิอาจตัดขาดไป
ตัดหัวใจให้ยากไม่พรากกัน
ให้ตัดใจยังไงก็ไม่ขาด
ตัดกระดาษใช้กรรไกรให้สะบั้น
แต่ตัดรักหยั่งรากที่ฟากฝัน
อะไรบั่นยังติดในจิตทรวง
จะตัดเธอจากใจยังไม่หลุด
ยังยื่อยุดฉุดไว้เหมือนใจหวง
จะลืมเธอมันยากลำบากทรวง
เพราะทั้งหวงห่วงเธอแทบเพ้อไป
ทำอย่างไรตัดใจให้หมดจด
จึงจะงดรักเธอเพ้อหวั่นไหว
ตัดความรักพลัดพรากเหมือนขาดใจ
ขาดเธอไปใจฉันสะบั้นลง
ให้ชำแรกแทรกหว่างเข้ากลางจิต
ใจมันคิดรักเธออยู่จนลุ่มหลง
ก็รักมากยิ่งมากไม่อยากปลง
ขอรักนงค์ทรงหวนแม่นวลปราง
20 เมษายน 2546 00:03 น.
windsaint
เสาร์ไห้
ในคืนเสาร์เงาฟ้าน้ำตาหล่น
คิดถึงคนคนหนึ่งซึ่งเคยฝัน
เคยมอบรักจากใจไปให้กัน
เธอคนนั้นคือฝันของสองเรา
ในคืนนี้ยังคิดถึงเธออยู่
เธอจะรู้บ้างไหมในคืนเสาร์
คิดถึงเธอไม่ห่างหรือบางเบา
ยังีเงาภาพคู่คอยอยู่เคียง
ในคืนเหงาเงาฝันในวันเก่า
มีคนเหงาอยากพบได้ยินเสียง
แค่พูดคุยพบหน้าก็พอเพียง
แค่คนเคียงคู่คิดพินิจชม
ในคืนเสาร์วงแหวนมารายรอบ
แม้ชิดชอบแต่ใจยังขื่นขม
โอ้หัวใจใยช้ำซ้ำระทม
คิดติดจมถึงคนไม่รักกัน
ใยดวงใจช่างเป็นเช่นดาวเสาร์
มีแต่เขารายรอบมอบของขวัญ
แต่ว่าเรามีแค่เงาของพระจันทร์
เธอมีฉันบ้างไหมในแววตา
เป็นคืนเสาร์คืนเหงาเศร้าหดหู่
คิดถึงผุ้ที่ฉันอยากเห็นหน้า
ถึงแม้เธอไม่เคยจะเหลียวมา
ก็ยังขอมีค่าแค่แอบมอง
เธอมองฉันสักนิดจะผิดไหม
มองเข้าไปเถิดมันไม่หม่นหมอง
มองเห็นไหมว่าใครที่แอบมอง
ที่แอบปองรักเธอเพ้อนวลปราง
บทพิเศษ for someone that i cant forget
แม้จะเป็นแค่คนถูกใช้งาน
ถูกไหว้วานงานใดได้ไม่ห่าง
ก็ขอแค่รักเธออยู่จางจาง
ไม่ลืมนางไม่ลืมเธอไปจากใจ
แค่เธอฝากเธอใช้ก็ไม่บ่น
แค่เป็นคนบริการงานไหนไหน
19 เมษายน 2546 00:20 น.
windsaint
ฉเอย
ใจเจ้าเอยใยเจ้าเฝ้าคิดถึง
ให้ตราตรึงถึงจิตที่คิดหวน
ใจหนอใจใยเจ้าช่างเรรวน
จึงเซซวนชวนจิตคิดถึงเธอ
ใจหนอใจใยเจ้าช่างเว้าวอน
ยิ่งให้จิตอนาทรนอนพร่ำเพ้อ
ใจหนอเจ้าเฝ้าคิดถึงซึ่งแต่เธอ
คงเพราะรักจึงเผลอเพ้อรักไป
ใจหนอใจใยใจไม่อาจรู้
เพียงแค่อยู่ข้างกายจะได้ไหม
คอยเคียงข้างคนเคียงคู่อยู่เคียงใจ
หนาวเพียงไรใช่หวั่นจะพรั่นพรึง
ใจหนอใจทำไมต้องหลงรัก
จึงจมปักรักมั่นอันซาบซึ้ง
รักไปแล้วหมดใจไม่คำนึง
รักหนักอึ้งทึ่งรักที่ปักใจ
ใจหนอใจใยรักเธอไม่ลืม
มันด่ำดื่มภาพเธอเพ้อยิ่งใหญ่
คือภาพรักภาพเดิมไม่เปลี่ยนไป
ไม่รักใครนอกเหนือจากนวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
761
