12 เมษายน 2546 23:56 น.
windsaint
สาดไปที่ใจเธอ
สงกรานต์นี้มีมือเปล่ามอบให้เธอ
ทั้งที่เพ้อมากมายตั้งหลายครั้ง
คนนอกสายตารู้ว่าเธอไม่เคยฟัง
แต่ก็ยังรอเธอเสมอไม่หวั่นติง
คนโง่โง่คนแอบรักอยากบอกไว้
อย่าสองใจสองตาและอย่าหยิ่ง
ฝากรักไปให้เธอเลยจิงจิง
ถ้าจะทิ้งก็ทิ้งไว้ในใจเธอ
ก็พอรู้มาว่าเธอไม่รัก
ก็ตระหนักก็รู้อยู่เสมอ
ก็คนมันรักจะทำไงใจละเมอ
ก็ได้แต่เพ้อว่าใจไม่รักดี
คิดในใจได้แค่มองอยู่ห่างห่าง
เป็นช่องว่างคนของความเหงาไม่เซ้าซี้
คนไม่สำคัญคนเดินถนนคนคนนี้
จะสาดที่สาดไปตรงใจเธอ
เธอคงรู้บ้างสิว่าแอบชอบ
แค่ไม่ตอบขอมองไม่ยอมเผลอ
แค่วันนี้มีคนเป็นเพื่อนเกลอ
แค่มีเธอเท่านั้นนะนวลปราง
12 เมษายน 2546 23:54 น.
windsaint
สาดรัก...สงกรานต์
สงกรานต์นี้มีอะไรให้มาฝาก
ก็ไม่มากไม่มายหรือหลายหรู
จะสาดน้ำเดี๋ยวเปียกไม่น่าดู
อยากลองอยู่เอารักมาสาดกัน
มีก้อนรักหนักมากมาฝากให้
เป็นก้อนใหญ่ให้มายิ่งน่าหวั่น
จึงมาตัดจัดแจงมาแบ่งปัน
สาดให้สั่นหนาวรัวถึงขั้วใจ
ไม่บังคับสายเดียวหรือเอวลอย
ไม่ต้องคอยกังวลคนประให้
ไม่ต้องกลัวไม่มีแป้งให้แหนงใจ
ไม่ว่าใครก็จะสาดให้ขลาดกลัว
ไม่ต้องไปไกลหรอกดตรอกข้าวสาร
มาดูงานแถวนี้ไม่มีมั่ว
สาดให้ถึงทุกท่านให้มันทั่ว
แค่มีหัวใจมาสาดรักกัน
จะสาดใจให้เธอเพ้อที่หนึ่ง
สาดคำซึ้งคำหวานปานใจฉัน
สาดบ่อยบ่อยให้เธอเพ้อถึงกัน
สาดให้สั่นมั่นรักนักนวลปราง
12 เมษายน 2546 23:51 น.
windsaint
รดน้ำ...ดำหัว
จะหยิบขันหอมฟุ้งปรุงน้ำอบ
มาเคารพญาติผู้ใหญ่ให้สั่งสอน
ผู้ประสาทตำราวิชากลอน
ไม่ยิ่งหย่อนกว่าครูผู้เมตตา
บรรจงรินทีละน้อยค่อยค่อยรด
ขอพรพจนารถประสาทหนา
ให้ลุงเวทย์อายุยืนทุกคืนครา
ให้หลานหลานพึ่งพาทุกคราไป
บรรจงรดลงมือที่ถือคล้อง
มาลัยกรองล่องมาห่อผ้าใหญ่
มอบป้าส้มนึกน้องกรองมาลัย
เพื่อรอไปฤกษ์ผาจะนาที
บรรจัดจงแจงมอบเถ้าแก่ใหญ่
ผู้อาศัยมอบให้เจ้าถิ่นนี้
ผู้ปลูกสร้างบ้านกลอนไทยให้เรามี
แด่คนดีพี่ปีกฟ้าที่น่าชม
สุดท้ายนี้ยังมีพี่มอบรัก
ให้ประจักษ์รู้แจ้งไม่แกล้งข่ม
ขอยืนยันต่อฟ้าสภาลม
ว่านิยมรักแน่แม่นวลปราง
12 เมษายน 2546 01:13 น.
windsaint
คืนเหงากับเงาจันทร์
ค่ำคืนนี้ราตรีมีความเหงา
รอแสงเงาเจ้าจันทร์ที่ฝันหวาน
จันทร์ดวงน้อยคอยฉันหรือวันวาน
ให้ผสานผลาญจิตนิมิตทรวง
จันทร์คืนนี้มีเหงาให้เราสอง
ฉันเฝ้าปองมองจันทร์เมื่อวันห่วง
ขอจ้องใจให้จันทร์ตะวันลวง
เพราะยังหวงตัวเจ้าเข้าถึงใจ
มองจันทร์เจ้าเว้าวอนอ้อนตอบที
เธอคนดีตอนนี้อยู่ดีไหม
ขอดวงจันทร์ดวงเด่นช่วยเป็นใจ
มารอใครคนนั้นมั่นสองเรา
ใต้แสงจันทร์วันนี้ไม่มีใคร
เคียงชิดใกล้ให้กันเหมือนวันเก่า
นั่งรองเคียงคู่กันในวันเบา
จะขอเหงาขอเศร้าใต้เงาจันทร์
แสงจันทร์ผืนคืนนี้ยังมีเหงา
อยากได้เขาคนไหนให้แอบฝัน
รอฟังคำว่าเธอยังรักกัน
บอกกี่พันร้อยครั้งรักนวลปราง
10 เมษายน 2546 23:13 น.
windsaint
คิดถึง...ห่วงใย
ค่ำคืนหนาวฟ้าพราวด้วยดาวกว้าง
เกร็ดน้ำค้างพร่างพรายประกายฝน
ใจดวงนี้ยังคิดถึงใครหนึ่งคน
ที่ยังวนเวียนวุ่นกรุ่นในใจ
มองดวงดาวพราวระยิบกระพริบฟ้า
คล้ายดวงตาหวานซึ้งซึ่งสดใส
ความคิดถึงทั้งปวงความห่วงใย
ยังคอยใครอีกคนบนนภา
สุดปลายหมอกมีสายรุ้งทุ่งหญ้าเขียว
แค่หนึ่งดียวในใจใยหายหน้า
รู้บ้างไหมใครคิดถึงหนึ่งแก้วตา
ไกลสุดฟ้าอยากพบประสบเจอ
ริมขอบฟ้าหากไกลยังไม่เท่า
ใจเร่งเร้ารู้ไหมหนอรอเสมอ
ยังห่วงใครด้วยห่วงใยใจละเมอ
เพราะห่วงเธอห่วงรักมันปักทรวง
ยิ่งห่วงใยใยห่วงหมือนบ่วงรัด
มิอาจปัดป้องไปเพราะใจห่วง
ยังคิดถึงเต็มใจไปทั้งดวง
ห้วงห่วงหวงดวงรักซึ่งปักใจ
เพราะห่วงเธอแสนห่วงยอดดวงรัก
ยิ่งตระหนักมากมายกว่าสิ่งไหน
ยิ่งอาวรณ์ร้อนรนล้นเพียงใด
ยิ่งมอบใจให้เธอแม่นวลปราง