19 กันยายน 2545 16:29 น.
windsaint
เพราะหัวใจที่มีมันพร่ำเพ้อ
เพราะหัวใจละเมอและฝันหา
เพราะหัวใจที่รักเกินอัตรา
เพราะหัวใจที่เชื่อว่ายังรักเธอ
อยากจะเจอทุกทีที่เห็นรูป
อยากจะจูบ... เอ๊ย! หอม ทุกครั้งที่ได้เจอ
อยากจะบอกความในใจที่ล้นเอ่อ
อยากจะบอกว่ารักเธอจนสุดใจ
ก็คิดถึงอะรู้มะว่าคิดถึง
ก็มันติดมันตรึงใจไม่ไปไหน
ก็คิดถึงจนจะหยุดหายใจ
ก็คิดถึงเท่าไหร่ก็ไม่พอ
ก็รักเธออะรักเธอรู้มั๊ย
ก็รักเธอทั้งใจอยากไปขอ
ก็รักเธอแต่ยังไงก็ต้องรอ
ก็รักเธออยากขอเธอแต่งงาน
ก็รู้ไว้แล้วกันว่าฉันรัก
ก็รู้ไว้จะสมัครเป็นคนในบ้าน
ก็รู้ไว้เถอะนะแม่ตาหวาน
ก็รู้ไว้อีกไม่นานจะขอเธอ
เพราะว่ารักทั้งใจที่ให้ไป
เพราะว่ารักหมดใจอยู่เสมอ
เพราะว่ารักคำนี้ที่ให้เธอ
เพราะว่ารักรักแต่เธอจนหมดใจ
18 กันยายน 2545 12:10 น.
windsaint
Dont make the end of my heart
อย่าทำให้ใจฉันพบจุดจบ
จะไม่ทำให้ใจเธอต้องปวดร้าว
จะไม่กล่าวเอ่ยคำที่ทำร้าย
จะไม่ทำให้เธอพบอันตราย
เพราะความหมายในหัวใจคือรักเธอ
ไม่อยากทำให้เธอต้องลำบาก
ไม่อยากทำให้เธอต้องพร่ำเพ้อ
ไม่อยากทำให้เธอไม่เป็นเธอ
ไม่อยากทำให้เธอต้องช้ำใจ
ฉันสัญญาจะไม่ทำให้ผิดหวัง
ฉันสัญญาด้วยกำลังที่ยิ่งใหญ่
ฉันสัญญาจะรักเธอตลอดไป
ฉันสัญญาว่าจะไม่ไปจากเธอ
จะเอาใจไม่ให้เธอต้องร้องไห้
จะเอาใจดูแลเธอเสมอ
จะเอาใจพะเน้าพะนอเธอ
จะเอาใจหัวใจเธอด้วยหัวใจ
จะไม่ทำให้ใจเธอพบจุดจบ
จะไม่ทำให้เธอต้องพบกับการร้องไห้
จะไม่ทำให้เธอต้องใจสลาย
จะไม่ทำให้เธอเป็นอะไรทั้งนั้น...ฉันสัญญา
ฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉ
17 กันยายน 2545 07:30 น.
windsaint
ครั้งแรกได้ประสบก็พบรัก
ครั้งแรกได้ประจักษ์ก็ได้ทึ่ง
ครั้งแรกที่ได้เจอยังตะลึง
ครั้งแรกที่คิดถึงยังจดจำ
ครั้งแรกเห็นน้ำตาเธอก็สลด
ครั้งแรกที่เธอเอ่ยพจน์ก็ดื่มด่ำ
ครั้งแรกที่ได้ยินเสียงแม้เพียงคำ
ครั้งแรกยังจดจำไม่ลืมเลือน
ครั้งแรกได้สนิทได้ชิดใกล้
ครั้งแรกหัวใจก็สะเทือน
ครั้งแรกเห็นเธอมิอาจลืมเลือน
ครั้งแรกใจก็เบือนไปรักเธอ
ครั้งแรกเพียงได้พบก็ตะลึง
ครั้งแรกใจก็ถึงกับพร่ำเพ้อ
ครั้งแรกแอบเก็บเธอไปฝันละเมอ
ครั้งแรกก็อยากเจอเธอทุกครา
ครั้งแรกเห็นรอยยิ้มก็พิมพ์ใจ
ครั้งแรกก็สดใสก็ซาบซ่า
ครั้งแรกก็สะดุดในอุรา
ครั้งแรกก็ติดตราตรึงหัวใจ
ครั้งแรกเห็นก็อยากเข้าไปทัก
ครั้งแรกก็หลงรักยากหักใจ
ครั้งแรกก็อยากเคียงอยากชิดใกล้
ครั้งแรกก็ประทับใจในตัวนาง
ครั้งแรกเห็นน้ำตาแล้วต้องปลอบ
ครั้งแรกก็ชอบไม่อยากห่าง
ครั้งแรกก็ยังรักไม่จืดจาง
ครั้งแรกก็รักนางหมดทั้งใจ
16 กันยายน 2545 21:45 น.
windsaint
เพียงแค่คนหนึ่งคนที่มองเธอ
เพียงแค่คนละเมอเฝ้าฝันหา
เพียงแค่คนที่อยากเจอนางฟ้า
เพียงแค่คนที่ไขว่คว้าหาตัวเธอ
ไม่อยากให้เธอเป็นนางฟ้า
ไม่อยากให้เธอต้องมานั่งพร่ำเพ้อ
ไม่อยากให้เธอไม่เป็นในตัวเธอ
ไม่อยากให้เธอหลงลืมความเป็นจริง
ไม่อยากให้เธอเป็นเพียงฝัน
ไม่อยากให้เธอนั้นเป็นเจ้าหญิง
เพราะว่าเธอนั้นก็คือความจริง
เพราะให้เธอเป็นเจ้าหญิงในใจฉัน
ถึงเธอจะไม่รักก็ไม่ว่า
ถึงเธอจะไม่โทรหาก็ไม่หวั่น
ถึงเธอจะเกลียดฉันไม่สำคัญ
เพราะใจฉันรักเธอเท่านั้นพอ
16 กันยายน 2545 13:36 น.
windsaint
...มิเหี้ยมหาญอาจกล้า....อวดตน
มิใช่คนเก่งชน..............ชาติเชื้อ
มิเทียมเท่าเทียมคน........ชนอื่น
หมายแต่งเพียงกลอนเนื้อ...เมื่อด้วยพอใจ
...มิอาจอวดเก่งกล้า.......ประการใด
มิใช่เก่งจากไหน.............แค่รู้
เป็นเพียงแต่ตามใจ........หาใช่ อื่นนา
มิเท่าเทียมทันสู้..............พู่รู้กานท์กลอน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
760
