2 พฤษภาคม 2546 23:31 น.
windsaint
ฌาณักษร
พิศรูปลักษณ์อักษณซ่อนเงื่อนไข
แฝงเปลวไฟไออุ่นกรุ่นความฝัน
ฌาณลักษณ์อักษรพิษร้อนสั่น
แตกกระสันคั่นคิดลิขิตทรวง
อรเอนกเฉกฉันท์สุพรรณหงส์
บุษบงทรงสัตว์พิบัติล่วง
เอกดำรงคงสราญวิมานลวง
มิอาจควงดวงฉัตรมนัสทร
เริงพิพัฒน์จัดเรียงเสียงประสาน
มโหฬารพานอยู่คู่สมร
นฤมลคนคู่รู้กำธร
ทิฆัมพรล่วงฟ้านภาลง
เกร็ดแผ่นฟ้าห่าฝนหล่นและร่วง
ใจหนึ่งดวงหวงอยู่รู้ประสงค์
แจ้งแจ่มจิตเจื้อยแจ้วแล้วเจ้าจง
ใจพะวงหลงรักปักฤทัย
อักษรซึมซาบซ่านผ่านในจิต
แต่ยังคิดรักเจ้าเฝ้ารักให้
ยิ่งรักมากหวานมากปากหวานไป
แต่ยังไงรักเข้าเจ้านวลปราง
2 พฤษภาคม 2546 00:28 น.
windsaint
พิรุณหลงวายุ
สายฝนโปรยโรยร่วงจากห้วงฟ้า
เป็นธาราพายุระอุร้อน
เหลิงสายฟ้าหลงสายลมชมนาคร
วิเวกวอนวิงเว้าเจ้าวารี
พิรุณหล่นฝนร่วงจากห้วงฝัน
หวงรำพันวายุพายุหนี
หลงเย็นชุ่มคุ้มฟ้าไม่ปราณี
วายุนี้มีประโยชน์และโทษทัณฑ์
พิรุณเอ๋ยใยหลงลมวายุ
จะปะทุเมื่อใดไม่อยากหวั่น
ใจเยือกเย็นกลับเปลี่ยนเวียนหมุนพลัน
ดั่งใจฉันเมื่อร้อนกลับผ่อนเย็น
สายฝนเจ้าเหตุใดใยลุ่มหลง
ชะตาคงมีไว้ให้แลเห็น
หลงเจ้าแล้วยากเคียงอยู่เรียงเป็น
แต่อยากเด่นด้วยเจ้าหนอพิรุณ
เหมือนกับฉันหลงเธอเพ้อที่สุด
หลงไม่หยุดฉุดไม่อยู่ดูอบอุ่น
หวังดวงใจเมตตาและการุณ
ยอมเกื้ออุ่นรักนักนวลปราง
30 เมษายน 2546 23:48 น.
windsaint
คืนนี้...มีฉันกับจันทร์กระจ่าง
คืนนี้...มีฉันกับจันทร์กระจ่าง
บนฟ้าเวิ้งว้างท่ามกลางดาวใส
สะเก็ดดาวพราวฟ้าที่มาไกล
มีบ้างไหมใครสักคนที่จะอยู่เคียงคู่กัน
เมื่อข้างกายมันไม่มีคนคอยเคียงคู่
ใครจะอยู่คู่เรียงเพื่อเคียงฝัน
ยามหลับตาหารอยยิ้มมาแบ่งปัน
เคียงข้างฉันวันนั้นที่ฉันรอ
คืนนี้...มีฉันอยู่คนเดียว
มันเปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวเสียจริงหนอ
อยากรำพันกับจันทร์กระจ่างเท่านี้พอ
ไม่ได้ขอข้าวขอแกงแต่ขอคนรักสักคน
ขอไออุ่นถักทอกรอจากฝัน
มาให้กันในวันฉันสับสน
มีปัญหาแบ่งเบาให้เราทน
ขอแค่คนเพียงหนึ่งให้ซึ้งใจ
ขอแค่เธอเคียงฉันทุกวันวี่
ขอคนดีมีฉันในวันใหม่
ก็บอกรักเธอแล้วจะทำไง
รักได้ไหมคนนี้นะนวลปราง
29 เมษายน 2546 21:49 น.
windsaint
สงคราม...รัก
เปิดสงครามระหว่างฉันและเธอ
เมื่อฉันเพ้อเธองอนฉันอ่อนให้
พูดพรรณนาว่ารักรักสุดใจ
เธอรู้มั๊ยใครคนนี้มีแต่เธอ
ที่แอบมองคนอื่นไม่บอกกล่าว
แค่ชั่วคราวแต่รักเธอเสมอ
อย่างอนนะคนดีพี่อยากเจอ
รับเอาเธอมากอดเคียงแนบกาย
เธอเดินหนีพี่จะตามทุกย่างก้าว
ยามเธอหนาวฉันจะห่มจนเธอหาย
ยามเจ็บไข้จะดูแลจนสบาย
ยามเธอตายก็จะตายตามเธอไป
ไม่ยอมแพ้แค่จะบอกออกว่ารัก
เธอเหนื่อยนักฉันเคียงข้างไม่ไปไหน
บอกรักเธอทุกวันอยู่ร่ำไป
ยอมแพ้ใจใช่ไหมล่ะคนดี
ศึกครั้งนี้ถ้าแพ้ได้แค่รัก
ถึงไม่หนักแต่อยากเคียงเธอคนนี้
แพ้ไม่ได้จึงสู้ดูอีกที
บอกรักพี่ทั้งใจนะนวลปราง
28 เมษายน 2546 22:29 น.
windsaint
สงคราม...โลก
ผู้ยิ่งใหญ่หลงครองปองทุกสิ่ง
ใครขวางยิงให้ตายข้าไม่สน
พวกกระจอกคิดสู้แค่พวกจน
ข้าคือคนเจ้าโลกที่ครอบครอง
หวังสิ่งใดต้องได้ดังใจหมาย
ให้ใครตายต้องตายน่าสยอง
ใครอยากอยู่เชิดชูด้วยเงินทอง
ข้าลำพองครองโลกทั้งหมดใบ
สร้างเงินทุนปล่อยเงินกู้สู่ต่างชาติ
พอเงินขาดมาขอเพื่อต่อใหม่
เคเอฟซีแมคโดนัลด์ทำบรรลัย
จะทำไมใครจะสู้กูอเมริกา
ข้าทำลายทำลายและทำลาย
ใครคิดหมายอาจสู้ก็เสร็จข้า
บ่อน้ำมันอยากได้ก็คว้ามา
ก็อ้างว่าสงครามโลกเรื่องจบลง
โลกปะทุเป็นไฟอย่าไปกลัว
จะดีชั่วตัวพี่นี้ยังหลง
รักเจ้าปักดวงใจหทัยคง
รักเจ้านงค์เนื้อนวลน้องนวลปราง