29 พฤศจิกายน 2545 23:01 น.
widwee
แม้นห่างไกลเพียงใดไม่หวั่นหวาด
ด้วยแรงรักมิคลาดจากใจนี้
ทุกคืนวันคำนึงถึงคนดี
และไม่มีวันใดที่ไกลกัน
เพราะแค่เพียงหลับตาคงมาพบ
มาบรรจบสบน้องในห้วงฝัน
เพียงแค่ใจเรารักเราผูกพัน
แม้นฟ้ากั้นมิอาจพรากเราจากไกล
23 พฤศจิกายน 2545 23:45 น.
widwee
ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์
น้ำค้างพรั่นพร่างพราวราวรินไหล
มีคนเหงาหาแหล่งหลักพักพิงใจ
ใต้ฟ้าใหญ่ขอได้ไหมใครคู่เคียง
มองแมกไม้หาหมู่มิตรคิดคลายเหงา
แต่ใจเศร้าเคล้ารับสดับเสียง
พิณไพรพฤกษ์กึกก้องพ้องสำเนียง
อยากพบเพียงใครสักคนจะสนใจ
คิดถึงเธอข้าหวนครวญละเมอ
อยากพบเธอก้อไม่รู้อยู่หนไหน
อธิษฐานหากจันทร์เจ้าเป็นใจ
บอกคนไกลได้ไหมให้กลับมา
ย้อนวันสุขคืนชื่นฟื้นความหลัง
ครั้งเจ้ายังเคียงคู่อยู่กับข้า
ถึงวันนี้เจ้าอยู่ไหนไกลลับตา
โอ้กานดาโปรดกลับมาข้ายังรอ
คอยลมหวนชวนเจ้ากลับมาหา
คอยแก้วตาคืนคู่อยู่ห้องหอ
คอยเพียงใครเติมใจให้เพียงพอ
คอยคำขอของคนเหงาว่าเจ้าคืน
ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์
คนช่างฝันรอเจ้าอย่างขมขื่น
คนขี้เหงาเฝ้ารออย่างกล้ำกลืน
ค่ำคืนนี้ข้ายืนเหงาใต้เงาจันทร์