15 มีนาคม 2545 22:04 น.
widwee
น้ำตารินร่วงไหลจากใจนี้
ด้วยคนดีห่างเหินแสนเมินหมาง
เปลี่ยนทีท่าพาใจรักจืดจาง
ปล่อยรักพรางหลอกล่วงลวงใจเรา
เห็นภาพเธอจากไปกับใครใหม่
ปล่อยฉันไว้คนเดียวให้เปลี่ยวเหงา
ครวญคิดไปสมเพชเหตุใจเรา
แสนบางเบารักเขาเขาไม่แล
เธอมีใครคนใหม่ที่เธอรัก
ปล่อยคนภักดิ์ทิ้งไว้ไม่แยแส
คนรักจริงรักยิ่งเธอไม่แล
เธอเปลี่ยนแปรปันใจให้อีกคน
13 มีนาคม 2545 19:55 น.
widwee
รักหนอรักนั่นเป็นดั่งเช่นไหน
ข้ามอบรักทั้งใจกลับไห้หวน
เป็นกระต่ายหมายจันทร์มิบังควร
มิมีค่าใดชวนให้ใครชม
เป็นดอกไม้ข้างทางคนไม่สน
ยังหยัดทนรักอยู่แม้ขื่นขม
เป็นหมาวัดหวังดอกฟ้ามาเชยชม
แค่เพียงลมละเมอเพ้อพกไป
ข้าต่ำต้อยด้อยค่าราคานัก
ใครจะรักจะหลงจะฝันใฝ่
แค่หวังใครสักคนจะสนใจ
จะมีใครเขาเล่ายอมลดกาย
ดอกฟ้าหรือจะโน้มกิ่งอิงแอบชิด
หงส์จะคิดรักเราดั่งมาดหมาย
แม้นรักยิ่งจริงใจไม่เคลื่อนคลาย
คงไม่วายใครเล่าจะเข้าใจ
12 กุมภาพันธ์ 2545 22:04 น.
widwee
ริจะรักแรกเลยต้องเผยจิต
ปล่อยความคิดให้คนที่ปองหมาย
ว่าอยากให้เค้าอยู่เคียงข้างกาย
ให้เค้ารู้ความหมายด้วยสายตา....widwee
เพียงสายตาใจบอกใจสื่อความหมาย
เป็นสายใยแห่งรักที่ฝันหา
ร่วมความสุขทุกข์กันทุกเวลา
ด้วยเพราะว่าฉันนั้นอยู่ข้างเธอ....แป้งฝุ่น
12 กุมภาพันธ์ 2545 21:50 น.
widwee
รักกี่ครั้งพลั้งพลาดมิขลาดเข็ด
สูตรสำเร็จรักนี้มีไฉน
ต้องลองรักเรียนรู้ดูกันไป
ทุ่มเทใจกับใครที่ต้องการ
อยากจะรู้ในสิ่งที่รักเป็น
ชุ่มฉ่ำเย็นเช่นร้อยถ้อยคำหวาน
หรือดั่งภัยอันตรายที่กรายพาน
อันเผาผลาญราญรอนกร่อนกัดใจ
จึงริลองรับรู้รักสักครั้ง
รักนั่นดั่งเมฆสวยเมื่อฟ้าใส
ดั่งลมพัดปัดเป่าดวงฤทัย
สุขสดใสดั่งใจใฝ่ฝันพลัน
แต่เมื่อรักนานเข้าจึงเศร้าจิต
ที่เคยคิดคาดรักในความฝัน
ถูกเธอทำฝันนั้นมลายพลัน
เมื่อวารวันที่เธอนั้นจากฉันไป
2 กุมภาพันธ์ 2545 19:26 น.
widwee
ต่อแต่นี้คงไม่มีไม่มีแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วไพเราะเสนาะหู
ต่อไปนี้คงไม่มีแล้วโฉมตรู
คอยเคียงคู่แนบชิดสนิทกาย
เคยบอกรักรักเธอสักหมื่นพัน
เคยวาดฝันวันนี้ไร้ความหมาย
ตั้งแต่วันที่ฉันนั้นเดียวดาย
เมื่อนาทีสุดท้ายเธอหมดไป
หมดไปแล้วความรักความห่วงหา
หมดเวลาความสุขที่ฝันใฝ่
หมดเวลาเราสองครองฤทัย
หมดกันไปเพราะเธอไปไกลเหลือเกิน