7 มีนาคม 2546 21:21 น.
widwee
ขอโทษนะที่เป็นได้แค่นี้
ขอโทษที่ไม่ได้ดีเท่าคนไหน
ขอโทษที่มีแค่ความห่วงใย
ขอโทษที่ไม่เป็นเช่นดังเงา
ขอโทษที่ไม่หวานปานน้ำผึ้ง
ขอโทษที่ไม่ซึ้งเหมือนใครเขา
ขอโทษที่บางทีขรึมหรือซึมเซา
ขอโทษที่คอยเฝ้าเป็นห่วงเธอ
ขอโทษที่ไม่มีให้ทุกสิ่ง
ขอโทษที่จริงใจอยู่เสมอ
ขอโทษที่อยากขอแค่ดูแลเธอ
ขอโทษที่พร่ำเพ้อทุกค่ำคืน
ขอโทษที่อยากเคียงในคืนเหงา
ขอโทษที่อยากอยู่เย้ายามขมขื่น
ขอโทษที่อยากเป็นเพื่อนยามกล้ำกลืน
ขอโทษที่อยากยืนข้างทุกวัน
ขอโทษนะที่เป็นได้แค่นี้
ขอโทษที่ไม่ได้ดีอย่างที่ฝัน
ขอโทษทีที่ฉันนั้นยืนยัน
ว่าทุกสิ่งที่พูดนั้นฉันให้เธอ
29 พฤศจิกายน 2545 23:01 น.
widwee
แม้นห่างไกลเพียงใดไม่หวั่นหวาด
ด้วยแรงรักมิคลาดจากใจนี้
ทุกคืนวันคำนึงถึงคนดี
และไม่มีวันใดที่ไกลกัน
เพราะแค่เพียงหลับตาคงมาพบ
มาบรรจบสบน้องในห้วงฝัน
เพียงแค่ใจเรารักเราผูกพัน
แม้นฟ้ากั้นมิอาจพรากเราจากไกล
23 พฤศจิกายน 2545 23:45 น.
widwee
ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์
น้ำค้างพรั่นพร่างพราวราวรินไหล
มีคนเหงาหาแหล่งหลักพักพิงใจ
ใต้ฟ้าใหญ่ขอได้ไหมใครคู่เคียง
มองแมกไม้หาหมู่มิตรคิดคลายเหงา
แต่ใจเศร้าเคล้ารับสดับเสียง
พิณไพรพฤกษ์กึกก้องพ้องสำเนียง
อยากพบเพียงใครสักคนจะสนใจ
คิดถึงเธอข้าหวนครวญละเมอ
อยากพบเธอก้อไม่รู้อยู่หนไหน
อธิษฐานหากจันทร์เจ้าเป็นใจ
บอกคนไกลได้ไหมให้กลับมา
ย้อนวันสุขคืนชื่นฟื้นความหลัง
ครั้งเจ้ายังเคียงคู่อยู่กับข้า
ถึงวันนี้เจ้าอยู่ไหนไกลลับตา
โอ้กานดาโปรดกลับมาข้ายังรอ
คอยลมหวนชวนเจ้ากลับมาหา
คอยแก้วตาคืนคู่อยู่ห้องหอ
คอยเพียงใครเติมใจให้เพียงพอ
คอยคำขอของคนเหงาว่าเจ้าคืน
ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์
คนช่างฝันรอเจ้าอย่างขมขื่น
คนขี้เหงาเฝ้ารออย่างกล้ำกลืน
ค่ำคืนนี้ข้ายืนเหงาใต้เงาจันทร์
3 ตุลาคม 2545 20:53 น.
widwee
ในคืนค่ำย่ำฟ้าเวลาพลบ
เคยได้สบนงนางในฝั่งฝัน
ผิวผุดผ่องสาดส่องต้องแสงจันทร์
ดั่งเทพธรรพ์สรรค์เสกเลขวิไล
ในลักษณ์นั้นว่าหวานปานน้ำผึ้ง
พี่จึ่งพึงใจมั่นด้วยฝันใฝ่
งามหนองามเลิศล้ำกว่าหญิงใด
ให้หลงใหลชวนพิศพินิจนาง
ในฝั่งฝันคู่เคียงเรียงร่วมรัก
มิปรวนปักเปลี่ยนแปลงระแคงหมาง
ชื่นชูรักรื่นอยู่มิรู้จาง
แต่ฟ้าสางภาพฝันพลันมลาย
อยากอยู่ในห้วงฝันมิพลันตื่น
จะชมชื่นชู้เคียงเรียงร่วมหมาย
พลอดภิรมย์บ่มรักมิรู้วาย
บ่แหนงหน่ายคลายรักร้างห่างเหินพลัน
2 ตุลาคม 2545 19:12 น.
widwee
แว่วลมฝนบรรเลงวังเวงเหงา
มีคนเศร้าคอยสัญญามาทวงถาม
เจ้าจากไกลไยไม่แจ้งแถลงความ
ข้าเฝ้าถามผ่านลมระทมใจ
อยู่ไหนหนอคนรักเคยภักดิ์มั่น
เมื่อวานวันยังสดับรับเสียงใส
มาวันนี้อยู่แห่งหนตำบลใด
ลืมสัญญาที่ให้ไว้หรือไรกัน
สัญญาเมื่อหน้าฝนหนก่อนเก่า
จะอยู่เย้าร่วมเรียงเคียงสุขสันต์
มิข้ามปีเธอเปลี่ยนแปรปรวนปัน
ผิดผกผันพจน์เพี้ยนด้วยเปลี่ยนใจ
โอ้สัญญาจากปากแค่ลมเป่า
มินานเล่าพัดหายไปแห่งไหน
ฝนปีนี้ทุกข์ทนกว่าหนใด
ด้วยดวงใจข้าจากพรากระทม