31 ธันวาคม 2550 23:56 น.
WhiteWizard
คือค่ำคืนสุดท้ายของปีเก่า
ฟากฟ้าแฝงความเหงา-ความเศร้าหมอง
สะกิดใจไหวพลันให้หันมอง
ในครรลองสายเก่า เราย่ำมา
มีกี่ท้อกี่ทุกข์ที่รู้รส
มีบทเรียนกี่บทที่หมดค่า
กี่กล้ำกลืนบทโศก-โชคชะตา
จักกี่ครายังไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
แลบันทึกรอยเท้าเหล่าผู้คน
หมื่นล้านก้าวสับสนอยู่มากหลาย
รอยทับรอยทั่วแดนแสนวุ่นวาย
ย่ำหาดทราย'มโนธรรม'ดำโสมม
จึงวันใหม่ที่มาน่าพรั่นผวา
และหนทางเบื้องหน้าน่าขื่นขม
ทุกรอยเท้าชอกช้ำระกำกรม
พร้อมบันทึกรอยระทมก้าวต่อไป
ฟ้าปีใหม่อร่ามเรือง-เรื่องของฟ้า
แต่ใต้หล้าพร้อมผจญโศกหนใหม่
วิมานดินสันติแดนยังแสนไกล
ตราบหัวใจชนยังไร้พิสุทธิ์ธรรม
ปีกเมือง
ยังหลับใหลต่อเนื่องในเบื้องต่ำ
ขาดยับเยินถ้วนขนก็หม่นดำ
ไรระยำกิเลสมารเข้าผลาญกิน
วอนผองไทยธำรงค์ธรรมให้ฟูเฟื่อง
บรรเทาแผลปีกเมืองจนเรืองถิ่น
ให้นำพาเมตตาทั่วธานินทร์
ไปบรรเทาทุกข์สิ้นแผ่นดินไทย
ไปโลมร่างหนาวไข้ให้ได้อุ่น
มอบอ้อนกอดการุณย์ชีวิตใหม่
ไปนำพาความหวังอันอำไพ
เพื่อจุดไฟสานฝันสรรค์ความดี
โอบปีกป้องผองไทยให้ไกลโศก
ให้วิโยคผองมารร่านบัดสี
เนรเทศสัตว์พาลร่านโลกีย์
สู่โลกันตร์แดนที่มันคู่ควร
ยังอีกนานกว่าฟ้าจักรุ่งสาง
นำโลกสู่เส้นทางอันปั่นป่วน
แต่ก่อนรับความท้าทายทั้งหลายทั้งมวล
ฉันพร้อมรับแสงนวลดวงตะวัน.