27 กรกฎาคม 2549 21:11 น.

คร่ำครวญวิญญาณศิลป์

WhiteWizard

แผ่นดินไทย  ถิ่นทอง  เรืองรองศาสตร์
รัตนชาติ  อยู่ยง  คงศักดิ์ศรี
คือตำนาน  แห่งอักษร  กลอนกวี
งามวจี  อักษรา  ภาษาไทย

เอกลักษณ์  แห่งตน  ชนวิจิตร
นิรมิตร  ภูมิปัญญา  พาสุกใส
เกียรติกู่ก้อง  ประกาย  ลายสือไทย
ชาติวิไล  ธำรงศาสตร์ ศิลป์มณี

หากวันนี้  อักขระ  ณ บรรพชน
ต้องด้วยมนต์  อาเพศ  เหตุบัดสี
เมื่อลูกหลาน ผู้สืบสาน งานกวี
ย่ำขยี้  ความล้ำค่า  ภาษาตน

หรือเพราะโลก ก้าวไกล เกินไฝ่ยั้ง
ความจีรัง  แห่งตำนาน  ที่สานผล
จึงเป็นเพียง  ''ตำนาน'' ร้างตัวตน
ให้อนุชน  เพียงย่ำบาท  ขาดศรัทธา

ไปไหนหรือ  ความงดงาม  งานอักษร
ประดุจพร นิรมิตร สเน่ห์หา
ไปไหนหรือ  ความเรืองลักษณ์  อักษรา
ฤาเพียงฟ้า  อันตระการ  เมื่อวารวัน

หากวันนี้ ลายสือไทย ได้ชีวิต
คงหมองจิต  ร่ำไห้  ใจโศกศัลย์
แล้วร้อยเรียง เป็นคำถ้อย จากร้อยพัน
ว่า''ไทยนั้น ใกล้ดับดิ้น สิ้นแล้วเอย''




				
9 กรกฎาคม 2549 16:33 น.

สองเราใต้ฟ้างาม

WhiteWizard

โอบทิวา  และราตรี  ที่หอมหวน
เป็นสำนวน  มอบแด่นาง  กลางอ้อมแขน
อีกตะวัน  และจันทร์เพ็ญ  เป็นตัวแทน
ความหวงแหน  สองใจสร้าง  ต่างคืนวัน

อรุณทิพย์  เบิกฟ้า  ในครานี้
เช่นนรี   ที่ก่อไฟ  ในใจฉัน
ระเริงรัก  ด้วยแสงงาม  ตามตะวัน
ดุจเพลิงสวรรค์  โชติช่วง ทุกห้วงกาล

สนธยา  ทองระเรื่อ  เจือด้วยรัก
สุดห้ามหัก  ธารแห่งฟ้า  ที่มาประสาน
คล้ายเชื่อมสอง  หญิง-ชาย  ได้สำราญ
คือวิมาน  แห่งสองเรา  เฝ้ารอดาว

เจิดจำรัส  รัตติกาล  ยามห่มฟ้า
สองสายตา  แห่งสองเรา  เฝ้ากลางหาว
อธิษฐาน  ผ่านแผ่นฟ้า  ดาราดาว
ให้หนุ่ม-สาว  ครองสมสุข  ทุกราตรี				
4 กรกฎาคม 2549 15:32 น.

บทเพลงหน้ากาก

WhiteWizard

ฉันบรรเลง  ยอดคีตา  มหามนุษย์
ผู้กำเนิด  ไม่สิ้นสุด  ทุกความเขลา
ทั้งรักหลง  บาปละโมภ  โกรธมัวเมา
กอร์ปเป็น''เรา''  ที่เกิดมา  จากรากชน

นายของฉัน  คือยอดครู  ผู้กำกับ
ฉันร่วมรับ  เป็นดารา  ทุกแห่งหน
ฉันร่ำร้อง  เสแสร้ง  แฝงเล่ห์กล
ฉันด้านทน - ขี้อาย  นายบัญชา

ออกบทรัก  ฉันนั้น  ก็ทำคล่อง
ปั้นหน้าทอง  ฉันก็เล่น  เด่นมุสา
หรือบัณฑิต  เพียงสวาท  ขาดปัญญา
ให้ได้มา  ซึ่งสิ่งหวัง  ประทังนาย

คือหน้าที่  แห่งฉัน  มั่นคงสิทธิ์
ที่นิมิต  จิตอารมณ์  คมเฉิดฉาย
ไร้เพศพันธุ์  ให้ริ  ตำหนิกาย
ความจริงตาย  อยู่เบื้องหลัง  ดั่งกลีชน

ยิ่งนานวัน  พลพรรค  แห่งหน้ากาก
ล้วนเพิ่มมาก  สารพัด  จัดฉ้อฉล
ปล่อยภาพลวง  ให้เป็นกิจ  พินิจยล
ขังตัวตน  แห่งนาย  ใต้ยิ้มทอง

โอ้บทเพลง  แห่งกำเนิด  เทิดมนุษย์
จักบรรเลง  ไม่สิ้นสุด  ทั้งยุคผอง
จะยิ้มโศก  โกรธา  น้ำตานอง
ทิ้งครรลอง  แห่งตนนั้น  ให้ฉันกิน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟWhiteWizard
Lovings  WhiteWizard เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟWhiteWizard
Lovings  WhiteWizard เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟWhiteWizard
Lovings  WhiteWizard เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงWhiteWizard