เจ็บลึกในหัวใจที่กลัดหนอง ด้วยพุพองคุกรุ่นกว่าครั้งไหน ชาทั้งกายเหน็บหนาวร้าวรวดใจ ก็เพราะใครคนรักเก่าเขาใจดำ ทิ้งเราเศร้าน้ำตาเช็ดหัวเข่า ฟ้าสีเทาหม่นเศร้าคล้ายคืนค่ำ ใจก็ท้อกายก็ถอยจากน้ำคำ ที่บอกย้ำซ้ำเติมเราเลิกกัน ฉันทำผิดอะไรกระนั้นหรือ? หรือเธอคือเพชรฆาตคอยห้ำหั่น กรีดหัวใจเฉือนบาดแผลแทบทุกวัน ให้มันแสบมันเจ็บมันน่ากลัว ขอเหตุผลกลใดสักคำกล่าว ขอคำกร้าวร้ายร้ายอย่างชั่วชั่ว ขอเจอเธอได้พูดตัวต่อตัว ขออย่ามัวกลัวความจริงเลยนะเธอ