29 พฤษภาคม 2550 11:00 น.
whitelily
"เพ้อ" ในรักตามคำหวาน
"เพ้อ" คำครวญถึงรอยฝัน
"เพ้อ" ถึงวันอิงซบแนบผูกพัน
คิดถึงวันที่มีเธออยู่เคียงข้าง
ถึงวันนี้ตัวเราแสนไกลห่าง
มันก็แค่ช่องว่างระหว่างทาง
มีแผ่นฟ้าและทะเลที่คั่นกลาง
แต่หัวใจอยู่ข้าง ๆ เธอคนดี
ยามรุ่งอรุณ ณ ขอบฟ้า
เหล่านกกาบินผ่านตาชื่นฤดี
ส่วนเธอนั้นนั่งดื่มโกโก้รสดี ๆ
แต่ฉันโทรบอก "สวัสดีนะที่รัก"
ขอเติมรักวันละนิดจะได้ไหม
ขอเติมใจและห่วงหาให้ประจักษ์
ขอทายทักเธอเหมือนคันศรปัก
ขอบอกรักเธอทุกเช้าอยู่ร่ำไป.....
11 พฤษภาคม 2550 09:07 น.
whitelily
เฝ้าคิดถึง คนไกล ที่ปลายฟ้า
เฝ้ามองหา คนรัก ที่จากไป
เฝ้ามองดู หัวใจ ที่สลาย
เฝ้าทบทวน เรื่องราว ครั้งสุดท้าย
เปิดบันทึก หน้าแรก ของสองเรา
อุบัติเหตุ ความเหงา ของจิตใจ
คอยพบเจอ ทักทาย แล้วยิ้มให้
มาปลอบใจ ยามเศร้า หรือร้องไห้
ความรู้สึก เปลี่ยนแปลง เป็นอบอุ่น
ความคิดถึง ของคุณ คือแรงใจ
ทุกคำพูด ก็เชื่อ เต็มหัวใจ
ทุกเยื่อใย สานต่อ เพียงแต่เธอ
เกิดเส้นทาง ความรัก และผูกพันธ์
เอาใจใส่ กันและกัน อยู่เสมอ
ต่างมั่นคง ในรัก ไม่เคยเผลอ
ไม่เคยเก้อ สักครั้ง เมื่อนัดพบ
แต่วันนี้ สับสน กับเรื่องรัก
ที่หักเห ปวดร้าว เริ่มติดลบ
เพราะชีวิต ซับซ้อน เธอจึงหลบ
ไม่ยอมพบ บอกกล่าว แม้เหตุผล
ปิดบันทึก สุดท้าย ด้วยน้ำตา
หยุดเวลา คิดถึง เหมือนไม่สน
ไม่ติดต่อ ตามหา กันสักหน
และไม่ทน ร้องไห้ อยู่ฝ่ายเดียว...
4 พฤษภาคม 2550 09:04 น.
whitelily
ไม่ใช่หุ่นยนต์....
ไร้ความรู้สึกจนเฉยชา
ไร้ความรักจากแววตา
ไร้ความห่วงหาเอื้ออาทร
ไม่ใช่เดียวดาย....
จึงมอบไมตรีวันพักผ่อน
จึงมอบรอยยิ้มมิจากจร
จึงโทรหาตอนที่ห่วงใย
ไม่ใช่อกหัก....
จึงต้องการรักมาแทนที่ใคร
จึงต้องคว้าคุณที่อยู่ชิดใกล้
เพียงแค่มาปลอบใจที่รวดร้าว
แต่มันคือ "รัก".....
ที่เริ่มปักหัวใจให้แพรวพราว
ให้มีแววตาสุกใสสกาว
เหนียวแน่นด้วยกาวใจความผูกพัน
ทั้งหมดนี้คือความรู้สึก
ไม่ได้นึกหรือคิดหลอกลวงกัน
นี่แหละความจริงใจของใจฉัน
ที่ไม่อาจทันห้ามใจให้ "รักเธอ"
ละอองดาว แพรวพราว อยู่นัยตา ละอองรัก บินมา อยู่ในใจ ละอองฝน โปรยปราย แนบผิวกาย ละอองใจ รวมกัน คือสองเรา
กุหลาบแดง งดงาม ที่หัวใจ ประกายฝัน ตราตรึง อยู่นานเนา ความอบอุ่น พบเจอ เหมือนดังเงา ความคิดถึง บางเบา แต่มั่นคง
เธอรู้ไหม หัวใจ มีสีสัน สีชมพู เกี่ยวพัน ไม่จางลง เสน่หา เพียงเธอ ไม่ต้องงง เพราะใจมัน ซื่อตรง "หยุดที่เธอ"
จุมพิตรัก ยามเช้า ที่เธอปลุก เรียกให้ลุก ออดอ้อน และบำเรอ รักห่วงหา อาทร นั่นคือเธอ ขอขอบคุณ ที่ไม่เผลอ ไปไหนไกล......
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwhitelily
หน้าส่วนตัว
922
