6 มีนาคม 2550 17:10 น.
whitelily
ความรักระยะแรก....
ให้เต็มร้อยแทนหัวใจรัก
ทุกเช้าค่ำถักทอประสานรัก
กายชิดใจภักดีมิรู้หาย
เฝ้าส่งความห่วงใยและห่วงหา
พร้อมเสนอมาคิดถึงส่งให้ไป
ทั้งสบตา ส่งเสียงและเคียงใกล้
เป็นไออุ่นละมุนอยู่สองคน....
ระยะแผ่วปลาย....
ความห่วงใยที่เคยมีเริ่มล่องหน
แววตามองมาเริ่มร้อนรน
เพราะเธอมีกลลวงในหัวใจ
วันนี้ไม่ว่างเพราะต้องทำงาน
เมื่อวานไม่อยู่เคียงข้างเพราะเหนื่อยใจ
ระยะทางที่ใกล้เริ่มห่างไกล
เพราะเธอเริ่มถอยโดยไร้คำอธิบาย....
และแล้วหัวใจก็ร้องไห้.....
น้ำตาไหลรินลงแนบกาย
ใจระทมล้มทั้งยืนยังมิคลาย
เหมือนใจหายจากกายก็เพราะเธอ
ชีวิตรักไขว่เขวสิ้นเสน่หา
หัวใจห่างรักร้างลาไร้เธอเสนอ
กายนิ่งเฉยไม่รับรู้สิ่งพบเจอ
ความคิดเผลอเลอสับสนและวุ่นวาย....
นี่แน่ะหรือเศษส่วนของความรัก
ที่เรามักค้นหาไว้ประดับใจ
ล้อมรอบอุ้มชูรักจากฤทัย
แล้วจบสิ้นจากใจคือ "เดียวดาย"....
1 มีนาคม 2550 08:49 น.
whitelily
อิงแอบถึงวันในรอยฝัน
อิงแอบกังหันของความรัก
อิงแอบวาจาที่ทายทัก
อิงแอบหลักรักของสองเรา.....
ในรอยฝัน....
เธอและฉัน ผูกพันกัน ในวันเหงา
เธอและฉัน พักพิงใจ ในวันเศร้า
เธอและฉัน คือเงาฝัน ในแววตา
กังหันรัก....
หมุนทายทัก ในหัวใจ บางเวลา
หมุนอบอุ่น แนบดวงจิต พร้อมห่วงหา
หมุนภาษา สื่อในรัก ปรารถนา
คำทักทาย....
เสียงแว่วแว่ว อย่างใสใส ส่งบอกว่า
คิดถึงเธอ เสมอมา ทุกเพลา
ทั้งห่วงหา และรักจริง นะคนดี
หลักของรัก....
เล่าเรื่องราว ประจักษ์แจ้ง เอาใจใส่
ระยะห่าง ไกลแสนไกล ใจส่งใจ
และยึดมั่น ไว้ใจกัน มิระแวง
นี่แหละรัก....
มุมมองใหม่นักเปลี่ยนแปลง
มุมมองของสายตาที่พราวแพรว
มุมมองของแรงใจระหว่างฉันและเธอ