31 สิงหาคม 2549 11:06 น.
whitelily
ลาก่อนนะคนดี.....
จบกันตอนนี้ซะยังดีกว่า
ที่เราจะปล่อยให้เวลา
มานำพาความสุขไปจากเรา
ผู้หญิงคนนี้..........
คงไม่มีทุกสิ่งทุกอย่าง - เหมือนอย่างใครเขา
คงไม่มีเวลาตามเป็นเงา
มีแต่ความเข้าใจ จริงใจเท่านั้นเอง
ลึกลึกก็ยังรัก
แต่หากทำไปก็เหมือนข่มแหง
เหมือนเข้าข้างตัวฉันเอง
ที่ไม่กลัวเธอช้ำใจ
"รักเท่านั้น มันไม่พอ"
ไม่พอให้เธอ มีความสุขได้
หากสิ่งที่จะทำให้เธอมีความสุข - ไม่ว่าอะไร
ฉันก็ยินดีทำไป แม้ต้องทนฝืนใจ "ตัวเอง"
>>>>< ............. >
25 สิงหาคม 2549 08:52 น.
whitelily
ท่าทางเย็นชาอย่างนี้
เลิกชะทีนะคนดีของฉัน
รู้บ้างมั้ย.....ว่าทำร้ายจิตใจกัน
เห็นเธอทำอย่างงั้นแล้วปวดใจ.....
กลัว....ว่าเธอหมดรักในตัวฉัน
กลัว....ว่าเราจะไปกันไม่ได้
กลัว....ว่าต้องเลิกรากันไป
กลัว....ความฝันร้าย ๆ ผ่านเข้ามา
เลิกเถอะนะท่าทางเย็นชาอย่างนี้
แล้วกลับ....มาเป็นคนดีของฉัน
ไม่พอใจ.....อะไรให้บอกกัน
ทำเฉยชาอย่างนั้นมันไม่ดี........
หรือว่า...เธอมีคนอื่นภายในใจ
หรือว่า...เธอมีใครนอกจากฉัน
หรือว่า...เธอต้องการเลิกรากัน
เพียงแค่เธอ....บอกฉัน....เท่านั้นพอ.....
ไม่หรอกนะ.......ไม่ดึงดันไว้
จะปล่อยให้เธอไปกับเขา
พอกันทีเรื่องราวระหว่างเรา
ถึงจะเหงา....จะเศร้า....ก็จะทน.....
,
23 สิงหาคม 2549 11:27 น.
whitelily
รักรักร้าวร้าว
เมื่อความห่างไกล
หวิวหวิวไหวไหว
เมื่อใจไร้เธอ
ภาพฝันมอดไหม้
หลอนใจอยู่เสมอ
ฝันฝันเก้อเก้อ
เพ้อเพ้อเดียวดาย
คนละเส้นทาง
ห่างห่างหายหาย
รักแล้วกลับกลาย
ลับไกลสายตา
เหลือเพียงอาดรู
สิ้นสูญเสน่หา
แหลกร้าววิญญา
หลับตาสิ้นใจ
****************
19 สิงหาคม 2549 11:09 น.
whitelily
มันชาด้านนักเชียวหรือ
จึงยึดถืออะไรไม่ได้ใช่ไหม
จะรัก ไม่รัก ก็ไม่ตัดสินใจ
ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปอย่างชินชา
ที่เอ่ยปากบอกกับฉัน
ระหว่างเราคงเป็นไปได้ในวันหน้า
จะรออีกนานแค่ไหน ก็ไม่รู้เวลา
จึงปล่อยทุกอย่างผ่านตาอย่างชาเย็น
คงเพราะคาดคิดอะไรไม่ได้เลย
ใจจึงเมินเฉยและหลีกหนีหลบเร้น
เมื่อรักไม่มีค่าอย่างที่ควรจะเป็น
จึงไม่อยากเห็น....รักนั้นถูกย่ำยี
*************
17 สิงหาคม 2549 11:39 น.
whitelily
ระยะห่างระหว่างเราสอง
เป็นระยะของความไม่เข้าใจ
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน
ยังคงไม่เข้าใจกัน
เธออยู่บนเส้นทางของความจริง
แต่ฉันอิงอยู่กับทางของความฝัน
ความรักสำหรับเธอไม่สำคัญ
หากกับฉัน เป็นทั้งหมดของชีวิต
เพราะความแตกต่างมีมากมาย
จึงไม่มีใครคนใดที่ทำผิด
เพียงแค่ต่างคนก็ต่างคิด
หากไม่มีใครคิดจะตัดรอน
จึงจมเจ็บกับความเหินห่าง
ร้าวลึกอ้างว้างเหมือนเก่าก่อน
แม้พยายามเข้าใจกันเป็นบางตอน
แต่ความจริงยังคงหลอนอยู่ในใจ
******************