รักละมุนอุ่นละไม

whitelily

" ในสายตา "

whitelily

ด้วยสองตาจ้องมองใจหวั่นหวั่น
ติดสั่นสั่นเอียงอายจักขวยเขิน
เห็นคนหล่อคนเท่ห์เขาก้าวเดิน
ช่างเพลิดเพลินแอบมองพิศอยู่เป็นนาน


จากภายนอกแต่งกายดูดี๊ดี
อีกท่าทีกิริยานั้นห้าวหาญ
ทั้งคำพูดคำจาแววแว่วหวาน
เสียงผสานเสนาะเพราะจับใจ


ทำงัยหนอคนอย่างเราจึงมีสิทธิ์
ได้เคียงชิดเชยชมอยู่ใกล้ใกล้
สักนาทีหรือชั่วโมงก็ว่าไป
คงเหมือนไฟอุ่นอุ่นบ้างบางเวลา


บางทีสายตากับใจคิดแตกต่าง
มองคนละอย่างสองอย่างต่างที่มา
บ้างสำคัญที่ใจใช่ใบหน้า
บ้างภาษางดงามรดใจได้ชุ่มฉ่ำ


ในสายตา  บางทีอาจเฉไฉ
แอบมองใครต่อใครก็แค่ทำ
หวังสดชื่นเท่านั้นไม่จดจำ
เพียงคิดบำรุงใจเสี้ยวนาที


ในหัวใจ ซิสำคัญความรู้สึก
มันฝังลึกสะสมนานนับปี
มันหล่อหลอมจนเห็นเป็นเหล็กดี
ยากจะมีสิ่งใดมาแยกกัน.....


ปล......จะมีใครในโลกนี้ไม่เคยเฉไฉ  ไม่เคยแอบมอง
 แต่สุดท้าย  มันก็   แค่เมียงมอง   


				

*-* ไม่มีใครให้บอกรัก *-*

whitelily

เหลียวซ้ายแลขวาช่างเปลี่ยวเหงา
อุราเศร้าหนาวเหน็บเจ็บสุดขั้ว
ทรมานหัวใจขาดคนใกล้ชิดตัว
จึงหมองมัวข้องขุ่นในทุกปี


วาเลนไทน์มาถึงสะกิดใจ
ด้วยใครใครถือกุหลาบในทุกที่
มอบความรักส่งความสุขน่าสุขขี
เขาเปรมปรีด์ชื่นใจทุกดวงแด


อยากมีใครสักคนให้บอกรัก
อยากรู้จักรักแท้ไม่ผันแปร
อยากฟังเสียงหวานหวานทุกกระแส
อยากโอบกอดแลพลอดรักกับเขาบ้าง


ต้องรอสักกี่วันหรือกี่ปี
ถึงจะมีความสุขเหมือนที่สร้าง
จินตนาการความฝันไม่คงค้าง
หมดอ้างว้างเงียบเศร้าวาเลนไทน์


				

"." ไม่ใช่ครั้งแรก "."

whitelily

ไม่ใช่ครั้งแรกที่หัวใจมันเบื่อเบื่อ
น่าเหลือเชื่อมันเศร้าอะไรนี่
หรือสงสารตนเองโดนย่ำยี
ชอกช้ำชีวีรันทดที่หัวใจ


เกินเข้าใจมากหรือเรื่องของรัก
เกินพิทักษ์รักดีดีให้ยาวไกล
เกินสมัครผูกพันความห่วงใย
เกินที่ใครใครยินยอมพร้อมมั่นคง


ต่างคนต่างหัวใจต่างปัญหา
ต่างปัญญาต่างที่มาต่างต้องปลง
ต่างรู้สึกต่างอ่อนไหวต่างลุ่มหลง
ต่างโผผินบินเข้ากรงกลความรัก


ไม่ใช่ครั้งแรกที่พบบททดสอบ
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ชอบสวามิภักดิ์
ไม่ใช่ครั้งแรกที่รักแล้วอกหัก
ไม่ใช่ทุกครั้งที่ประจักษ์รักวุ่นวาย....


				

เจ็บที่ใจ...

whitelily

เจ็บลึกในหัวใจที่กลัดหนอง
ด้วยพุพองคุกรุ่นกว่าครั้งไหน
ชาทั้งกายเหน็บหนาวร้าวรวดใจ
ก็เพราะใครคนรักเก่าเขาใจดำ


ทิ้งเราเศร้าน้ำตาเช็ดหัวเข่า
ฟ้าสีเทาหม่นเศร้าคล้ายคืนค่ำ
ใจก็ท้อกายก็ถอยจากน้ำคำ
ที่บอกย้ำซ้ำเติมเราเลิกกัน


ฉันทำผิดอะไรกระนั้นหรือ?
หรือเธอคือเพชรฆาตคอยห้ำหั่น
กรีดหัวใจเฉือนบาดแผลแทบทุกวัน
ให้มันแสบมันเจ็บมันน่ากลัว


ขอเหตุผลกลใดสักคำกล่าว
ขอคำกร้าวร้ายร้ายอย่างชั่วชั่ว
ขอเจอเธอได้พูดตัวต่อตัว
ขออย่ามัวกลัวความจริงเลยนะเธอ