25 ธันวาคม 2549 07:27 น.
whitelily
ขอโทษทีนะที่ให้รอนาน....
ขอโทษทีนะที่ไม่ได้พบพานเมื่อเหนื่อยล้า
ขอโทษทีนะที่บางครั้งไม่เคยมีเวลา
ขอโทษทีนะที่บางคราไม่เคยเข้าใจ
ขอโทษทีนะที่คิดถึงเพียงแต่เธอ
ขอโทษทีนะที่เสนอให้นั้นมีเพียงใจ
ขอโทษทีนะที่มีแต่สายตาความห่วงใย
ขอโทษทีนะที่รักจากใจให้แค่คนคนนี้
มาถึงวันนี้อยากบอกว่า"รักเธอที่สุด"
มาถึงวันนี้สุดแสนคิดถึงอ้อมกอดอบอุ่นนี้
มาถึงวันนี้คิดคำนึงถึงคำหวาน ๆ ที่มี
มาถึงวันนี้มีเพียงแต่เธอ"คนของใจ"
16 ธันวาคม 2549 08:51 น.
whitelily
เหว่ว้า..........
พร้อมหยาดหยดของน้ำตาใสใส
ที่รินรดอยู่ภายในของหัวใจ
เพราะเจ็บปวดใจกับคำที่เอ่ยลา
เพียงเพราะเธอไปพบเขาคนใหม่
ที่ถูกตาถูกใจเธอเสียมากกว่า
ฉันจึงเปรียบเหมือนดั่งคนไร้ค่า
เมื่อมานั่งอยู่ต่อหน้าคนอย่างเธอ
แต่ช่างเถอะนะหัวใจ...........
หากเจ็บได้ก็หายได้ดั่งใจเสนอ
ถึงวันนี้เจ็บเจียนตายก็เพราะเธอ
แต่พรุ่งนี้อาจพบเจอกับรักใหม่ ๆ
ที่เจิดจ้าแจ่มจรัสเหมือนตะวัน
อ่อนหวานเหมือนวันมองดูดอกไม้
อ่อนนุ่มเหมือนแสงดาวที่แต้มใจ
แล้วประทับอยู่ในใจของรักบทใหม่ ๆ....
18 พฤศจิกายน 2549 14:28 น.
whitelily
....อาจจะรักเธอมาก....
แต่ก้อจากกันนานแล้ว
คลาดเคลื่อนเหมือนดั่งแก้ว
ที่แตกแล้ว....ก้อลับเลย
ถ้าได้พบเจอ.....
คงเป็นแค่คนรู้จัก เฉย เฉย
ไฟรักมันผ่านเลย.....
ความรู้สึกคุ้นเคยมันหมดไป
อย่าทำมาเป็นเห็นใจ
หรือหลอกลวงใจกันอีกครา....
16 พฤศจิกายน 2549 07:12 น.
whitelily
สุดท้ายเป็นอย่างนี้
เป็นอย่างที่ใจไม่ต้องการ
เป็นอย่างทุกข์.....ทรมาน
เป็นอย่างความร้าวรานในหัวใจ
ไม่เคยคิดถึงการเปลี่ยนแปลง
ระแวงรักที่มีให้
คิดเพียง....ไม่มีใคร
แล้วเป็นงัย....เค้าบอกลา
สะใจไหมล่ะ....คราวนี้
ไม่มีเค้าแล้วคอยห่วงหา
มีเพียงเหงากับรอยน้ำตา
กับคำว่า "โชคดี"...
9 พฤศจิกายน 2549 12:53 น.
whitelily
ขอเก็บเพียงแค่วันหวาน
เนินนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
ที่เธอมีฉันในหัวใจ.....
ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน
ห่วงหา อาวรณ์ อ่อนไหว
ขอเก็บความรักจากใจ
ครั้งหนึ่งเคยได้มาจากเธอ....
จะเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้งซึ้ง ...... เพ้อเพ้อ......
จะเป็นเพียงอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป
ขอเก็บเพียงแค่วันหวาน
ที่ทำฉันร้าวราน...หวั่นไหว
แทนความอ้างว้าง....ห่างไกล
ทำใจได้เมื่อไหร่.....จะส่งคืนให้เธอ