12 มิถุนายน 2550 08:22 น.
whitelily
ไม่มีใจ ทำไม จึงไม่บอก
คิดอะไร จึงหลอก บอกที่รัก
ที่บอกผ่าน ห่วงหวง แค่หลอกทัก
ให้รู้จัก รักหวาน แล้วปวดร้าว
มาวันนี้ เธอบอก เราแค่เพื่อน
คำที่เอ่ย เปื้อนพิษ แสนแข็งกร้าว
ใจสลาย คล้ายเจ็บ อยู่ชั่วคราว
ที่ได้ยิน คำกล่าว จากปากเธอ
เพราะเหตุใด ไม่บอก ว่าแค่เพื่อน
หรือคิดเบือน ความจริง ที่เสนอ
หรือมีใคร คนใหม่ กันแน่เธอ
ถึงได้เผลอ เสนอใจ ให้เขาไป
ช้าไปไหม? ที่รัก ที่พึ่งบอก
เธอทำฉัน ช้ำชอก แล้วจบไป
ให้หยุดรัก หยุดใจ ทำอย่างไร
รักคือรัก ใจบอก ไม่เปลี่ยนแปลง....
6 มิถุนายน 2550 08:38 น.
whitelily
ร้อยรัก....
คือไมตรีที่เก็บกักอยู่ในใจ
คืออ้อมกอดแนบชิดสนิทกาย
คือรอยอาลัยที่แทรกซึมลึก
ร้อยสัญญา....
วาจาที่เอื้อนเอ่ยให้คอยระทึก
หวานหวาน นุ่มนุ่ม แว่วเสียงที่รู้สึก
เหมือนเธอเคยฝึกไว้เป็นแบบเรียน
ร้อยความหวังดี....
รับ-ส่ง ทุกทีหากว่างจากการเรียน
เซอร์ไพรส์ตามเทศกาลไม่ผันเปลี่ยน
วน ๆ เวียน ๆ ทานข้าวด้วยอยู่เสมอ
ร้อยน้ำตา....
นองหน้าไร้เหตุผลอยู่กับเธอ
นั่งหงอยเหงาเมื่อเธอพบเพื่อนเกลอ
เฝ้าคอยเพ้อทำไมเธอจึงไม่มา
ร้อยเหตุผล....
คือคำคนบอกว่ารักน๊า
คือคนพิเศษตลอดมา
และคือคำบอกลาเมื่อเบื่อกัน
มีรักมักมีทุกข์
เคล้าคลุกอยู่ทุกวัน
มียิ้มและมีสุขอยู่คู่กัน
มีทุกข์แล้วพลันพบน้ำตา...
29 พฤษภาคม 2550 11:00 น.
whitelily
"เพ้อ" ในรักตามคำหวาน
"เพ้อ" คำครวญถึงรอยฝัน
"เพ้อ" ถึงวันอิงซบแนบผูกพัน
คิดถึงวันที่มีเธออยู่เคียงข้าง
ถึงวันนี้ตัวเราแสนไกลห่าง
มันก็แค่ช่องว่างระหว่างทาง
มีแผ่นฟ้าและทะเลที่คั่นกลาง
แต่หัวใจอยู่ข้าง ๆ เธอคนดี
ยามรุ่งอรุณ ณ ขอบฟ้า
เหล่านกกาบินผ่านตาชื่นฤดี
ส่วนเธอนั้นนั่งดื่มโกโก้รสดี ๆ
แต่ฉันโทรบอก "สวัสดีนะที่รัก"
ขอเติมรักวันละนิดจะได้ไหม
ขอเติมใจและห่วงหาให้ประจักษ์
ขอทายทักเธอเหมือนคันศรปัก
ขอบอกรักเธอทุกเช้าอยู่ร่ำไป.....
11 พฤษภาคม 2550 09:07 น.
whitelily
เฝ้าคิดถึง คนไกล ที่ปลายฟ้า
เฝ้ามองหา คนรัก ที่จากไป
เฝ้ามองดู หัวใจ ที่สลาย
เฝ้าทบทวน เรื่องราว ครั้งสุดท้าย
เปิดบันทึก หน้าแรก ของสองเรา
อุบัติเหตุ ความเหงา ของจิตใจ
คอยพบเจอ ทักทาย แล้วยิ้มให้
มาปลอบใจ ยามเศร้า หรือร้องไห้
ความรู้สึก เปลี่ยนแปลง เป็นอบอุ่น
ความคิดถึง ของคุณ คือแรงใจ
ทุกคำพูด ก็เชื่อ เต็มหัวใจ
ทุกเยื่อใย สานต่อ เพียงแต่เธอ
เกิดเส้นทาง ความรัก และผูกพันธ์
เอาใจใส่ กันและกัน อยู่เสมอ
ต่างมั่นคง ในรัก ไม่เคยเผลอ
ไม่เคยเก้อ สักครั้ง เมื่อนัดพบ
แต่วันนี้ สับสน กับเรื่องรัก
ที่หักเห ปวดร้าว เริ่มติดลบ
เพราะชีวิต ซับซ้อน เธอจึงหลบ
ไม่ยอมพบ บอกกล่าว แม้เหตุผล
ปิดบันทึก สุดท้าย ด้วยน้ำตา
หยุดเวลา คิดถึง เหมือนไม่สน
ไม่ติดต่อ ตามหา กันสักหน
และไม่ทน ร้องไห้ อยู่ฝ่ายเดียว...
ละอองดาว แพรวพราว อยู่นัยตา ละอองรัก บินมา อยู่ในใจ ละอองฝน โปรยปราย แนบผิวกาย ละอองใจ รวมกัน คือสองเรา
กุหลาบแดง งดงาม ที่หัวใจ ประกายฝัน ตราตรึง อยู่นานเนา ความอบอุ่น พบเจอ เหมือนดังเงา ความคิดถึง บางเบา แต่มั่นคง
เธอรู้ไหม หัวใจ มีสีสัน สีชมพู เกี่ยวพัน ไม่จางลง เสน่หา เพียงเธอ ไม่ต้องงง เพราะใจมัน ซื่อตรง "หยุดที่เธอ"
จุมพิตรัก ยามเช้า ที่เธอปลุก เรียกให้ลุก ออดอ้อน และบำเรอ รักห่วงหา อาทร นั่นคือเธอ ขอขอบคุณ ที่ไม่เผลอ ไปไหนไกล......
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwhitelily
หน้าส่วนตัว
1415
