....ช้าไปไหม....?

whitelily

ไม่มีใจ    ทำไม   จึงไม่บอก
คิดอะไร    จึงหลอก    บอกที่รัก
ที่บอกผ่าน   ห่วงหวง   แค่หลอกทัก
ให้รู้จัก   รักหวาน   แล้วปวดร้าว


มาวันนี้   เธอบอก   เราแค่เพื่อน
คำที่เอ่ย   เปื้อนพิษ   แสนแข็งกร้าว
ใจสลาย   คล้ายเจ็บ   อยู่ชั่วคราว
ที่ได้ยิน   คำกล่าว  จากปากเธอ


เพราะเหตุใด   ไม่บอก   ว่าแค่เพื่อน
หรือคิดเบือน   ความจริง   ที่เสนอ
หรือมีใคร   คนใหม่   กันแน่เธอ
ถึงได้เผลอ   เสนอใจ   ให้เขาไป


ช้าไปไหม?   ที่รัก   ที่พึ่งบอก
เธอทำฉัน   ช้ำชอก   แล้วจบไป
ให้หยุดรัก   หยุดใจ   ทำอย่างไร
รักคือรัก   ใจบอก   ไม่เปลี่ยนแปลง....



				

^-^ ร้อย...... ^-^

whitelily

ร้อยรัก....
คือไมตรีที่เก็บกักอยู่ในใจ
คืออ้อมกอดแนบชิดสนิทกาย
คือรอยอาลัยที่แทรกซึมลึก


ร้อยสัญญา....
วาจาที่เอื้อนเอ่ยให้คอยระทึก
หวานหวาน นุ่มนุ่ม  แว่วเสียงที่รู้สึก
เหมือนเธอเคยฝึกไว้เป็นแบบเรียน


ร้อยความหวังดี....
รับ-ส่ง  ทุกทีหากว่างจากการเรียน
เซอร์ไพรส์ตามเทศกาลไม่ผันเปลี่ยน
วน ๆ เวียน ๆ ทานข้าวด้วยอยู่เสมอ


ร้อยน้ำตา....
นองหน้าไร้เหตุผลอยู่กับเธอ
นั่งหงอยเหงาเมื่อเธอพบเพื่อนเกลอ
เฝ้าคอยเพ้อทำไมเธอจึงไม่มา


ร้อยเหตุผล....
คือคำคนบอกว่ารักน๊า
คือคนพิเศษตลอดมา
และคือคำบอกลาเมื่อเบื่อกัน


มีรักมักมีทุกข์
เคล้าคลุกอยู่ทุกวัน
มียิ้มและมีสุขอยู่คู่กัน
มีทุกข์แล้วพลันพบน้ำตา...

				

whitelily

"เพ้อ"   ในรักตามคำหวาน
"เพ้อ"   คำครวญถึงรอยฝัน
"เพ้อ"   ถึงวันอิงซบแนบผูกพัน
คิดถึงวันที่มีเธออยู่เคียงข้าง


ถึงวันนี้ตัวเราแสนไกลห่าง
มันก็แค่ช่องว่างระหว่างทาง
มีแผ่นฟ้าและทะเลที่คั่นกลาง
แต่หัวใจอยู่ข้าง ๆ เธอคนดี


ยามรุ่งอรุณ   ณ   ขอบฟ้า
เหล่านกกาบินผ่านตาชื่นฤดี
ส่วนเธอนั้นนั่งดื่มโกโก้รสดี  ๆ
แต่ฉันโทรบอก  "สวัสดีนะที่รัก"


ขอเติมรักวันละนิดจะได้ไหม
ขอเติมใจและห่วงหาให้ประจักษ์
ขอทายทักเธอเหมือนคันศรปัก
ขอบอกรักเธอทุกเช้าอยู่ร่ำไป.....


				

^..^...หยุดที่เธอ...^..^

whitelily

ละอองดาว   แพรวพราว   อยู่นัยตา
ละอองรัก    บินมา   อยู่ในใจ
ละอองฝน   โปรยปราย   แนบผิวกาย
ละอองใจ  รวมกัน   คือสองเรา

กุหลาบแดง   งดงาม  ที่หัวใจ
ประกายฝัน  ตราตรึง   อยู่นานเนา
ความอบอุ่น   พบเจอ   เหมือนดังเงา
ความคิดถึง   บางเบา   แต่มั่นคง

เธอรู้ไหม   หัวใจ   มีสีสัน
สีชมพู   เกี่ยวพัน   ไม่จางลง
เสน่หา   เพียงเธอ  ไม่ต้องงง
เพราะใจมัน  ซื่อตรง   "หยุดที่เธอ"

จุมพิตรัก   ยามเช้า   ที่เธอปลุก
เรียกให้ลุก   ออดอ้อน   และบำเรอ
รักห่วงหา   อาทร   นั่นคือเธอ
ขอขอบคุณ   ที่ไม่เผลอ  ไปไหนไกล......


				

@_@ บันทึกน้ำตา @_@

whitelily

เฝ้าคิดถึง  คนไกล  ที่ปลายฟ้า
เฝ้ามองหา  คนรัก  ที่จากไป
เฝ้ามองดู  หัวใจ  ที่สลาย
เฝ้าทบทวน  เรื่องราว  ครั้งสุดท้าย


เปิดบันทึก  หน้าแรก  ของสองเรา
อุบัติเหตุ  ความเหงา  ของจิตใจ
คอยพบเจอ  ทักทาย  แล้วยิ้มให้
มาปลอบใจ  ยามเศร้า  หรือร้องไห้

ความรู้สึก  เปลี่ยนแปลง  เป็นอบอุ่น
ความคิดถึง  ของคุณ  คือแรงใจ
ทุกคำพูด  ก็เชื่อ  เต็มหัวใจ
ทุกเยื่อใย  สานต่อ  เพียงแต่เธอ

เกิดเส้นทาง  ความรัก  และผูกพันธ์
เอาใจใส่  กันและกัน  อยู่เสมอ
ต่างมั่นคง  ในรัก  ไม่เคยเผลอ
ไม่เคยเก้อ  สักครั้ง  เมื่อนัดพบ

แต่วันนี้  สับสน  กับเรื่องรัก
ที่หักเห  ปวดร้าว  เริ่มติดลบ
เพราะชีวิต  ซับซ้อน  เธอจึงหลบ
ไม่ยอมพบ  บอกกล่าว แม้เหตุผล


ปิดบันทึก  สุดท้าย  ด้วยน้ำตา
หยุดเวลา  คิดถึง  เหมือนไม่สน
ไม่ติดต่อ  ตามหา  กันสักหน
และไม่ทน  ร้องไห้  อยู่ฝ่ายเดียว...