2 สิงหาคม 2550 09:16 น.
whitelily
เว้นวรรคทางเดินของหัวใจ
เว้นวรรคไฟอารมณ์ที่เกิดมี
เว้นวรรคความฝันที่ริบหรี่
เว้นวรรคทีกับรักที่ลุ่มหลง
ยังสงสัยในรักที่คุณให้
ยังสงสัยในความซื่อตรง
ยังสงสัยในแววตาที่จำนง
ยังสงสัยว่าคุณจริงใจไหม?..
เว้นวรรคให้ทบทวนความคิด
เว้นวรรคให้ใจไม่อ่อนไหว
เว้นวรรคให้หนักแน่นคือสายใจ
เว้นวรรคให้มั่นใจในรักเรา
สำรวจใจในความรู้สึก
ลึกลึกคิดถึงกันหรือเปล่า
ห่วงใยกันไหมเมื่อไม่ตามเป็นเงา
และเหงาใช่ไหมเมื่อไม่พบเจอ
ผลลัพธ์ที่ได้จะมาจากใจ
ไม่ล่องลอยและเพ้อเจ้อ
ไม่เสแสร้งหรือเผลอเลอ
แต่มันคือข้อเสนอ "ของหัวใจ"...
25 กรกฎาคม 2550 08:44 น.
whitelily
นั่งมองสายฝนหล่นจากฟ้า
นั่งมองสายฟ้าพาดผ่านตา
นั่งมองสายลมพัดไหวไปมา
นั่งมองหาความรักจากเขาที่ส่งมา
ขอบฟ้ากั้นได้แค่ความไกล
มิอาจกั้นหัวใจเราหรอกนา
ข้ามแนวป่าและทะเลคือห่วงหา
ตลอดเวลามีเธอเท่านั้นที่ให้ไป
อบอุ่นใจทุกครั้งที่คิดถึง
อบอุ่นหนึ่งเดียวคือหัวใจ
อบอุ่นความผูกพันและห่วงใย
อบอุ่นในอ้อมกอดระหว่างเรา
รักนะรักเสมอไม่เคยเปลี่ยน
รักนะรักวนเวียนอยู่ในใจเขา
รักนะรักเธอคนเดียวมานานเนา
รักนะรักเธอเท่าลมหายใจ
ฝากหัวใจอ้อนรักไปหาเธอ
ฝากคำเพ้ออ่อนหวานมาทักทาย
ฝากไมตรีรอยยิ้มเป็นสายใย
ฝากบอกใจภักดีนิรันดร
รู้ไหมได้ยินวาจาแล้วอ่อนไหว
ได้รับฟังแล้วนะซึ่งความอาทร
ได้ร้บรู้ความรักจากเธอคนหนึ่งคน
ได้รับไออุ่นปนลักยิ้มตอนพบเจอ
รู้สึกดีดีกับความรัก
รู้สึกจะรักอยู่เสมอ
รู้สึกใจภักดีแค่เพียงเธอ
รู้สึกตลอดมาเธอคือ " คนของใจ "
17 กรกฎาคม 2550 08:40 น.
whitelily
รอสุภาพบุรุษ.......
รอคนหยุดหัวใจไว้ที่นี่
รอคนห่วงใยที่แสนดี
รอทุกนาทีคนเปิดประตูใจ
ขอดอกไม้สักช่อจะได้ไหม ?
ดอกสีขาวใหญ่ที่ส่งจากหัวใจ
การ์ดหวานหวานซึ้งซึ้งอีกหนึ่งใบ
ส่งให้ลิลลี่ได้ไหมเธอคนดี........
หรือว่าจะเป็นช็อคโกแลต
รสหวานแทรกขมเป็นสักขี (พยาน)
ว่าเธอส่งความรักและหวังดี
ไว้แด่รีคนนี้เพียงคนเดียว......
อ้อนรักไม่เป็นนะ.........
อ่อนหวานก็เห็นจะยากเทียว
วันนี้เลยขอทดสอบสักเที่ยว
จะเกี่ยวก้อยมิตรรักเพื่อนบ้านกลอน
*** เพื่อนบอกว่าหัดหวานเสียบ้าง วันนี้เลยลองขออ้อนสักวันค่ะ.....***
9 กรกฎาคม 2550 08:54 น.
whitelily
ซ่อนน้ำตากลางสายฝน
เพราะรักปนเปื้อนสารพิษ
เพราะรักคนอื่นไม่ยั้งคิด
เพราะหลงมิตรเพียงวาจา
ฝนจ๋าฝนช่วยได้ไหม?
ช่วยทำให้ใจนั้นเย็นชา
ช่วยลดความเหงาและโศกา
ช่วยลดน้ำตาที่ท่วมใจ......
ฝนจ๋าฝนช่วยปลอบใจฉันได้ไหม?
ตกปรอยปรายเหมือนปลอบใจ
ตกนานนานเหมือนอยู่ใกล้
ตกพร้อมสายรุ้งที่ขอบฟ้า
ฝนจ๋าฝนขอเพียงแค่นี้
ขอแค่มีธรรมชาติบางเวลา
ขอจ้องมองทางสายตา
ขอให้เป็นยารักษาใจ.....
27 มิถุนายน 2550 09:32 น.
whitelily
จะมีไหม ใครสักคน มาปลอบใจ
ซับน้ำตา ล้างใจ คนคนนี้
มาพูดคุย คลายเศร้า นานนับปี
คืออาจิณ มีให้ มิคลายหาย
หัวใจฉัน มันเคย เจ็บปวดมา
ช่างรวดร้าว ครารัก หักเหใจ
ก้อนหัวใจ อ่อนแอ แล้วอ่อนไหว
น้ำตาไหล วันเธอ เอ่ยคำลา
ถึงวันนี้ หัวใจ เริ่มเข็งแกร่ง
มีเรี่ยวแรง ต่อสู้ สู้ปัญหา
กับการงาน ไม่ท้อ ใช้ปัญญา
กับรัก - ลา มาหา อีกได้ไหม
จะมีไหม ใครสักคน เดินเข้ามา
บอกรักษา หัวใจ คุณได้ไหม
ขอดูแล แอบรัก ด้วยจริงใจ
มิไปไกล พร้อมเดิน เคียงคู่คุณ.....