14 สิงหาคม 2549 14:19 น.
whitelily
มันเรียกว่าอะไรกัน ?
ในความสัมพันธ์ของสองเรา
ใช่ความรักหรือเปล่า........?
หรือว่า แค่เรื่องน้ำเน่าในสายตา
....คนสองคนมาคบกัน....
ถ้าเป็นคนอื่นความสัมพันธ์คงมากค่า
แต่นี่บังเอิญเป็นเรา.......
จึงมีแต่ความเหงาผ่านเข้ามา
และมันก็มีมากกว่า ความรู้สึกอื่นใด
แล้วมันเรียกว่าอะไรกัน
คือการคบ ๆ ไปอย่างนั้นใช่ไหม ?
ไม่ได้มาจากส่วนลึกและความต้องการของหัวใจ
มันเป็นเพียงการซ้อมใหญ่ก่อนพบใครจริงจัง..
5 สิงหาคม 2549 13:13 น.
whitelily
ความวุ่นวายของชีวิต
ทำให้ฉันรู้จักอดทน
รู้จักปรับตนเอง
รู้จักใช้ความคิด
รู้จักการใช้เหตุผล
รู้จักความรับผิดชอบ
ทั้งหมดคือประสบการณ์
ซึ่งมักสอนคนด้วยการกระทำ
"มากกว่าการพูด"
****************
20 กรกฎาคม 2549 10:49 น.
whitelily
เสียงคลื่นและเสียงดนตรี
เปรียบเหมือนดั่งความรัก
"ของเพื่อนถึงเพื่อน"
ที่นานแสนนานไม่แปรเปลี่ยน
ยามเหงาฟังเสียงดนตรี
ยามคิดถึงมองสายน้ำและเกลียวคลื่น
แล้วเธอจะพบกำลังใจ
"จากเราเสมอ"
**********
เวลาทำให้เพื่อน ๆ เริ่มห่าง
ความรักมักจืดจาง
แต่เวลาก็จะพิสูจน์
"ความจริงใจของเพื่อน"
ได้เสมอ....
***********
29 มิถุนายน 2549 09:44 น.
whitelily
บางครั้ง ความรักเข้ามาหาเพื่อให้เราเรียนรู้
มิใช่ ให้เราครอบครอง..
ไม่ผิด หากจะรัก คนมีเจ้าของ แต่จะ
ผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน..
หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรักและยืนเฉย ๆ
เพื่อรับมัน ไม่ใช่ การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา..
ในห้วงรัก การถูกรักมันสุขใจ การมอบความรัก มันอิ่มเอม
และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน...
ความรักจะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคน
ความรักมิใช่ การเข้าไปเป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป
อยู่ข้าง ๆ เขา...
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่เหมาะ
ที่จะร่วมชีวิตด้วย...
ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น
ทำให้มนุษย์ ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก
แฟนก็คือ เพื่อนคู่คิดที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...
ในวันที่ ความรัก คงที่ สารกระชุ่มกระชวยงดทำงาน
สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือความเข้าใจล้วน ๆ...
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน
และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก...
บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก
มักเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย....
ผู้ชายแสดงความรัก ด้วยการกระทำ
ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า "รัก" จากคำพูด...
...................(-.-).....................
.....เป็นบทความที่ประทับใจค่ะ ก็เลยอยากให้เพื่อน ๆ อ่านดูบ้างค่ะ......
12 มิถุนายน 2549 13:16 น.
whitelily
สายน้ำที่ลำธาร
ณ มุมนั้นฉันนั่งอยู่
มองแมกไม้และหมู่สัตว์
บ้างอยู่เป็นคู่และเป็นหมู่
บ้างบินเดี่ยวเพื่อไปข้างหน้า
แต่ฉันกลับต้องอยู่ ณ มุมนี้
มุมที่เคยมีเธออยู่เคียงข้าง
มุมที่เราพูดคุยและส่งยิ้ม
หากแตกต่าง.......
ที่วันนี้มีฉันเพียงเดียวดาย
......ณ มุมเดิมแห่งนี้......