16 สิงหาคม 2550 21:53 น.
White roses
ฝันดีนะที่รัก
เสียดายนักไม่พบกัน
เวลาไม่สัมพันธ์
เพราะการงานต่างเวลา
คืนนี้และคืนไหน
ฝันแห่งใจไม่ไร้ค่า
หัวใจโบยบินมา
ข้ามขอบฟ้ามุ่งหาเธอ
แม้เพียงในความฝัน
ปลุกใจมั่นได้เสมอ
คงรู้ใช่ไหมเธอ
สิ่งเสนอจากวิญญาณ์
ความหนาวแม้นร้าวรวด
แสนเจ็บปวดจนสิ้นท่า
ขอเธอลองลืมตา
อาจพบว่ายังมีใคร...
14 สิงหาคม 2550 15:08 น.
White roses
กุหลาบสีขาว เรื่องเล่าตำนาน
อัปสรลาวัณย์ ผิวพรรณโสภา
งดงามยิ่งนัก วงพักตร์งามตา
ถูกสาปลงมา เป็นบุปผางาม
สีสันต์งามจริง ก้านกิ่งมีหนาม
ดุจเจ้านงราม เลอล้ำโสภิณ
น้องนางแก้มขาว ยวนเย้าให้ถวิล
หยาดฟ้ามาดิน ยุพินแก้วตา
รักเจ้าเฝ้าฝัน รำพันห่วงหา
ความรักเข้าตา ติดตราตรึงใจ
อยากแนบสนิท อยู่ชิดเคียงใกล้
ทุกลมหายใจ คลั่งไคล้เพียงเธอ
หากใจตรงกัน รักนั้นพร้อมเสนอ
อย่าปล่อยให้เพ้อ ละเมอเดียวดาย..
9 สิงหาคม 2550 17:01 น.
White roses
มีคนมอบ..ความรัก..มาฝากไว้
ฉันยังไม่..พร้อมรับ..กับคำนั้น
ขอขอบคุณ..ความปรารถนาดี..มีให้กัน
ไม่มีวัน..ที่ฉัน..นั้นเลือนลา
ใช่ว่าฉัน..หยิ่งจองหอง.." ต้องขอโทษ "
อนาคต..อาจเปลี่ยนไป..ในวันหน้า
การจับจอง..อาจผูกมัด..หมดศรัทธา
คำสัญญา..คงไร้ค่า..คราถูกเมิน
เธออาจพบ..คนที่..ดีกว่าฉัน
หากสักวัน..ความชิดใกล้..กลายห่างเหิน
อุปสรรค..ท้าทาย..ให้เผชิญ
ยากเหลือเกิน..เกินกว่าเรา..จักเข้าใจ
ขอขอบคุณ..สิ่งดีดี..มากมีค่า
เธออุตส่าห์..เสียสละ..มามอบให้
กาลเวลา..พิสูจน์การ..ตัดสินใจ
พร้อมวันไหน..คือวันนั้น..วันสมปอง....
8 สิงหาคม 2550 22:33 น.
White roses
คืนหนึ่งฉัน..นั่งนับดาว..พราวระยิบ
พร่างกระพริบ..จับขอบฟ้า..นภาใส
โน่นก็พราว..นี่ระยับ..ประทับใจ
ราตรีมืด..สว่างไสว..ไม่ไร้ดาว
เจ้าทอแสง..พรายเพริศ..บรรเจิดหล้า
แม้สายลม..สะบัดมา..พาใจหนาว
ฝนกระหน่ำ..กรรโชก..ดูโกรกกราว
เจ้ายังพราว..ยังพร่าง..สว่างไกล
ในคืนนั้น..ฉันพลัน..เห็นดาวร่วง
ช้ำในทรวง..สุดทน..จนหวั่นไหว
ดูซิดาว!..ยังลาลับ..ดับมืดไป
ทิ้งฟากฟ้า..ให้อาลัย.." ไม่แน่นอน "
จะเอาแน่..อะไร..ในความรัก
แทบกระอัก..ช้ำชอก..รักยอกย้อน
ชีวิตเคย..สดใส..ใกล้ดับรอน
เพราะรักซ้อน..ซ่อนรัก..หนักอุรา
อยากให้รัก..เช่นดาวฤกษ์..เบิกฟ้าใส
ส่องฤทัย..ไสวสว่าง..ดังปรารถนา
ไม่มีวัน..ร่วงลับ..ดับสักครา
ส่องแสงจ้า..ในหัวใจ..ไปเนิ่นนาน..
5 สิงหาคม 2550 23:13 น.
White roses
แปลบหัวใจ..ราวถูกมีด..กรีดรอยแผล
เมื่อรักแปร..ขื่นขม..โดนข่มเหง
สอดส่ายตา..เหม่อมอง..ยามร้องเพลง
ยิ่งวังเวง..นักหนา..คราเขาเมิน
โต๊ะตัวเก่า..ว่างเปล่า..ไร้เงาพี่
ทุกราตรี..อ้างว้าง..ด้วยห่างเหิน
ความคิดถึง..รุมเร้า..เหงาเหลือเกิน
จะเผชิญ..โลกกว้าง..ได้อย่างไร
รักพี่มาก..เพียงไร.." ไยไม่รู้ "
ทุกวันสู้..อดทน..แม้หม่นไหม้
ใช้เสียงเพลง..กล่อมขวัญ..ใครต่อใคร
แต่ตนเอง..กลับร้องไห้..ฟายน้ำตา
รักเป็นพิษ..ขื่นขม..ตรมผิดหวัง
หัวใจพัง..เพราะคำลวง..ให้ห่วงหา
เคยสร้างฝัน..วาดวิมาน..เคยสัญญา
แต่วันนี้..จำก้มหน้า..น้ำตานอง
พี่จากไป...แทบลาร่วง..หมดห้วงฝัน
ทุกคืนวัน..หัวใจ..ใคร่ร่ำร้อง
รอความรัก...สองเรา..เคล้าเคลียครอง
เสนอสนอง..คู่กัน..จวบวันตาย...
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
3334
