19 มีนาคม 2550 22:22 น.
White roses
*****คืนหลอกลวง ( คุณกุมภ์)*****
นอนมองแสง นีออน อยู่กลางห้อง
ตาจับจ้อง มองฝ้า เพดานสูง
แสนเปล่าเปลี่ยว อ้างว้าง สุดอาดูร
เหมือนสิ้นสูญ ความรู้สึก นึกถึงเธอ
สองเท้าพา แค่ตัว ใจลอยล่อง
ตาไม่มอง ทางไหน เพียงใจเหม่อ
คืนนี้ออก จากบ้าน แค่อยากเจอ
เพียงพบเธอ เมื่อคืน ลืมไม่ลง
ค่ำคืนนี้ ไม่ได้เตรียม ใจมาเที่ยว
คนใจเปลี่ยว คนเดียว เหมือนลุ่มหลง
มาดักรอ พบเธอ จิตพะวง
หวังว่าคง ได้เห็น ไม่เย็นชา
นั่งรออยู่ ในร้าน ขาประจำ
แม่งามขำ อย่าเคือง อย่าถือสา
ใจมันสั่ง บอกว่า เอ็งต้องมา
เพียงสบตา ก็พอ ไม่สนใจ
อยากบอกให้ รู้ว่า ฉันคิดถึง
เพียงคืนหนึ่ง คืนนั้น ฉันฝันไฝ่
แม้คืนนี้ เธออาจ มากับใคร!!!
ฉันทำใจ ฉันได้ อย่ากังวล
แต่ยังนั่ง รอเธอ จะมาไหม???
เธออาจไป ใกล้ไกล ฉันไม่สน
แต่คืนนั้น คืนสุข สิ้นกังวล
ฉันแค่คน ใจหนาว คาวโลกีย์
คนมากมาย หลากหลาย ในคืนค่ำ
ฉันยังจำ คืนนั้น เหมือนคืนนี้
ฉันอยากเปลี่ยน สัมพันธ์ ที่เรามี
ให้เป็น สัมพันธ์ที่ ไม่หลอกลวง..
*****ไม่เคยลวง(กุหลาบขาว)*****
นอนมองแสง..นีออน..แสนร้อนรุ่ม
ดั่งถูกสุม..ด้วยเปลวไฟ..จนไหวหวั่น
ความอ้างว้าง..เปลี่ยวเปล่า..ร้าววิญญาณ
ให้สะท้าน..ดวงจิต..เมื่อคิดไป
ใจเอ๋ยใจ..ลอยไป..แห่งใดเล่า
พาสองเท้า..ก้าวย่าง..ไปทางไหน
สายตาเหม่อ..ฝ่าความมืด..อย่างเดียวดาย
ล้วนผู้คน..มากมาย..ส่ายตามอง
เพียงแค่อยาก..พบพี่..นี้อีกครั้ง
อาจผิดหวัง..แต่หัวใจ..ใคร่ร่ำร้อง
รู้ตัวดี..ว่าไร้ค่า..ไม่น่ามอง
แม้หม่นหมอง..อย่างไร..ใคร่พบเจอ
มาดักรอ..ที่ร้านเก่า..เฝ้ามองหา
สอดสายตา..มองไป..ด้วยใจเหม่อ
อาจได้พบ..ภาพที่ใจ..ไม่อยากเจอ
รู้ว่าเก้อ..แต่ยังรอ..ขอสบตา
ค่ำคืนนี้..เงียบเหงา..เศร้ายิ่งนัก
ใจตระหนัก..ค่ำคืนนั้น..รำพันหา
เสนอสนอง..เคียงอยู่..คู่ชีวา
ได้ดื่มด่ำ..เสน่หา..จิตตราตรึง
ไม่เคยลืม..คืนนั้น..ที่ผันผ่าน
รอนับวัน..เมื่อใดหนา..จักมาถึง
อยากบอกพี่..ว่าหัวใจ..ใฝ่คะนึง
ยังซาบซึ้ง..รักล้นใจ..ไม่เคยลวง..
19 มีนาคม 2550 15:10 น.
White roses
กระท่อมน้อย..หลังนี้..มีมนต์ขลัง
อยากก้าวย่าง..เข้าพักพิง..อิงอาศัย
รายล้อมด้วย..ธรรมชาติ..ช่างถูกใจ
ท้องฟ้าใส..สวยสด..งดงามจริง
บรรยากาศ..คงสบาย..ผ่อนคลายทุกข์
มีความสุข..สดใส..ไปทุกสิ่ง
ไร้มลพิษ..จากฝุ่นควัน..ยามพักพิง
ทุกสรรพสิ่ง..รายล้อมบ้าน..ตระการตา
ใครกันนะ..เป็นเจ้าของ..น้องอยากรู้
คงเป็นผู้..มีไมตรี..ดีนักหนา
ขออนุญาติ..พักพิง..อิงกายา
ได้ไหมนะ..พี่จ๋า..อย่าใจดำ..
16 มีนาคม 2550 22:10 น.
White roses
ม่านสายรุ้ง..พาดลง..ผ่านโค้งฟ้า
งามนักหนา..เจ็ดสี..สวยสดใส
อยากเดินข้าม..สายรุ้ง..ที่พุ่งไกล
ไปหาใคร..คนหนึ่ง..ซึ่งเขารอ
หนทางไกล..สุดปลายรุ้ง..มุ่งปลายฝัน
หนทางนั้น..ยาวไกล..แค่ไหนหนอ
วานสายรุ้ง..นำพาใจ..ไปเคล้าคลอ
เพน้าพนอ..คนไกล..ด้วยไมตรี
บอกเขาว่า..คนทางนี้..ยังมีรัก
แน่นอนนัก..แม้ห่างไกล..ไม่หน่ายหนี
คำจากปาก..ออกจากใจ..นะคนดี
ตัวน้องนี้..ยังคงมั่น..ขอสัญญา..
15 มีนาคม 2550 13:55 น.
White roses
เข้ามาเปิด..เครื่องคอมพ์..ในวันนี้
คลิ๊กไปที่..ไทยโพเอ็ม..สมใจหมาย
หวังได้อ่าน..บทกวี..เพื่อผ่อนคลาย
ตอบกระทู้..เพื่อนหญิงชาย..หลายข้อความ
ได้ยลยิล..พี่ชาย..ชัยชนะ
น้องนั้นน่ะ..แสนสงสาร..อยากวานถาม
พี่บอกโดน..พิษรัก..จากนงราม
ให้วาบหวาม..ระทวยระทด..ในบทกลอน
กามเทพ..แผลงศร..อ่านกลอนยิ้ม
ดั่งศรทิ่ม..ติดบ่วง..ดวงสมร
หลงเสน่ห์..อรรถรส..ในบทกลอน
ทุกบทตอน..ครวญคะนึง..คิดถึงนาง
อ่านติดหนึบ..พรึบเผลอ..ละเมอหา
เปิดเครื่องมา..อ่านกลอน..นอนฝันค้าง
มิได้เห็น..ชื่อเธอ..แทบวายวาง
น้ำตาพร่าง..พรูไหล..ใจตรอมตรม
ดั่งเด็กติด..เกมส์กด..รันทดหนัก
แทบกระอัก..ไม่ได้เล่น..เป็นขื่นขม
กระวนกระวาย..ด่าวดิ้น..แทบสิ้นลม
เมื่อไม่สม..ดั่งจิต..คิดต้องการ
ยกตัวอย่าง..มากมาย..มาหลายบท
มิเท่ารส..บทกวี..ที่วาบหวาม
อ่านคราใด..ครวญใคร่..ให้ติดตาม
ขอจดจำ..ชื่อของนาง..จนวางวาย
ด้วยบทกลอน..อ่อนหวาน..ซ่านซึ้งจิต
เธอประดิษฐ์..อักขรา..พาวาบไหว
สัมผัสซึ้ง..ถึงอิทธิพล..อยู่ภายใน
เหมือนอะไร..มารบกวน..ป่วนอุรา
จึงเอ่ยปาก..ชวนนวลนาง..ทางเว็บไซท์
เที่ยวท่องไป..นครวัด..ที่จัดหา
ทัชมาฮาล..หอไอเฟล..เอนปิซา
หรือจะมา..กำแพง..แห่งเมืองจีน
เยี่ยมมัมมี่..ปิรามิด..ตามจิตเจต
แวะทิเบต..เมืองอารยธรรม..งดงามศีล
ไปเอเวอร์เรส..ยอดเขา..เข้าป่ายปีน
เหมาอพอลโล..ไปย่ำดิน..ถิ่นจันทรา
จะพานาง..ลอยล่อง..นภากาศ
ชมความงาม..อันพิลาศ..ท้องเวหา
บอกขอยืม..ยานอวกาศ..นาซ่ามา
นึกอิจฉา..นวลนาง..ที่กลางใจ
เห็นพี่ชวน..บรรยาย..มาหลายเรื่อง
ล้วนสิ้นเปลือง..เงินทอง..ใช่หาง่าย
ดั่งตำน้ำพริก..แล้วนำ..ไปละลาย
เกลื่อนกระจาย..สายน้ำ..ไม่เข้าที
อยากประสบ..รอยยิ้ม..อันพริ้มเพริศ
เชื่อน้องเถิด..พี่จ๋า..หันมานี่
น้องจะช่วย..สาธยาย..ด้วยไมตรี
หวังว่าพี่..คงไม่โกรธ..ขอโทษนา..
อันความรัก..ยิ่งใหญ่..กว่าใจคิด
หวังสนิท..ชิดชม..ควรสมค่า
มิได้ใช้..เงินทอง..เพื่อแลกมา
รวยล้นฟ้า..เพียงใด..อย่าหมายครอง
หากรักใคร..ชอบใคร..ใจปรารถนา
มอบความรัก..สูงค่า..ไม่เป็นสอง
มีความรัก..หนึ่งเดียว..แน่นเหนียวครอง
อย่ามีสอง..หรือสาม..ติดตามมา
คอยดูแล..ห่วงใย..เอาใจใส่
หมั่นถนอม..ออมน้ำใจ..ไว้พี่จ๋า
โปรดให้เกียรติ..กันและกัน..ปันเวลา
รู้คุณค่า..ลึกซึ้ง..ถึงจิตใจ
ให้เธอเป็น..ตัวเอง..อย่างที่เป็น
อย่าเคี่ยวเข็ญ..ให้เปลี่ยนตน..เป็นคนใหม่
ชีวิตพี่..จะมีสุข..ทุกคราวไป
เพราะต่างฝ่าย..ต่างเห็นใจ..มอบไมตรี
จะสรรค์สร้าง..วิมาน..อันบรรเจิด
สร้างไปเถิด..สร้างด้วยใจ..ให้เต็มที่
สร้างด้วยรัก..ด้วยห่วงใย..มีไมตรี
ดั่งฉิมพลี..วิมานแมน..แสนสุขใจ...
14 มีนาคม 2550 13:58 น.
White roses
กระท่อมน้อย..ดุจสวรรค์..อันบรรเจิด
เพราะเลอเลิศ..เปี่ยมด้วยรัก..อันยิ่งใหญ่
สองชีวิต..รวมเป็นหนึ่ง..ซึ้งฤทัย
สองดวงใจ..ประสานคู่..อยู่เคียงกัน
อิ่มอาบด้วย..ไมตรี..มีสุขล้ำ
แสนดื่มด่ำ..มีพี่อยู่..คู่เคียงฝัน
ยามเหนื่อยล้า..คอยดูแล..แคร์ผูกพัน
ยามหนาวสั่น..มีอกอุ่น..ละมุนละไม
ท่ามราตรี..คืนนี้..พราวระยิบ
พร่างกระพริบ..ด้วยดารา..สว่างไสว
ดั่งเพชรนิล..จินดา..อ่าอำไพ
ซึ่งทวยเทพ..ประดับไว้..ณ.ปลายฟ้า
ดูซิจ๊ะ..พี่จ๋า..คราจันทร์ส่อง
นวลสีทอง..แพรวเพริศ..บรรเจิดจ้า
ในอ้อมกอด..ได้ซึมซับ..อาบจันทรา
สุขใดหนา..จะเทียบเท่า..เราไม่มี
"โอ้ละหนอ..จันทรา..อย่าลาล่วง
ประกายแสง..โชติช่วง..อย่าหน่ายหนี
เป็นพยาน..แห่งความรัก..ความภักดิ์ดี
สองเรานี้..ครองคู่กัน..นานแสนนาน"
สายลมพลิ้ว..บรรเลง..เป็นเพลงรัก
ได้ประจักษ์..ถึงรักแท้..แผ่ไพศาล
หอมระริน..กลิ่นมาลี..คลี่ดอกบาน
สองแววตา..สื่อประสาน..ซ่านทรวงใน
ถึงแม้เป็น..กระท่อม..ล้อมป่าเขา
เพียงมีเรา..กันและกัน..ไม่หวั่นไหว
รักตราตรึง..ผูกสัมพันธ์..ทุกวันไป
ดุจสวรรค์..อันวิไล..ในแดนดิน..
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
920
