30 มีนาคม 2550 16:51 น.
White roses
***หนุ่มสายลม***
ก็พี่หอบ……….รักมา…......….หานวลน้อง
บรรจุของ……..เป็นความรัก…..ครั้งยิ่งใหญ่
แพ๊คใส่ถุง…….ฝากกับรถ……..สิบล้อไป
ด้วยขบวน…….อันยิ่งใหญ่……..ไงคนดี
นี่ยังขน………...ไม่หมด………...นะที่รัก
ไว้ค่อยจัก……...ทยอยขน………จนเข้าที่
ก็รักเจ้า………... มากมายจน……ล้นฤดี
หากจะโทษ…….โทษคนดี……… สิทรามวัย
โทษที่ทำ………..ให้พี่……………นี้หลงเจ้า
ให้พี่เฝ้า……….…คร่ำคราญ…….นวลไสว
จึ่งนับวัน………...รักยิ่งล้น………จนหมดใจ
จนต้องแพ๊ค…….รักถุงใหญ่…….ใส่รถมา
ไม่ต้องห่วง………เรื่องการ………จัดเก็บของ
จะไม่ทำ…………ให้น้อง…………ต้องผวา
ไว้พรุ่งนี้………….พี่จะทำ………..โรงหลังคา
รับรองว่า………...ถ้าฝนมา………ไม่เปียกปอน
แต่คืนนี้………….อาจต้องทน…….นอนคุ๊ดคู้
นวลโฉมตรู……..แขนของพี่………นี้คือหมอน
หลับอยู่ใน………อ้อมอกพี่………..นะบังอร
ให้เจ้านอน………แนบหนุน………..อุ่นรักเรา...
***สาวฟ้าใส***
คนอะไร..เจ้าเล่ห์นัก..ไม่อยากพูด
แกล้งให้คุด..คู้นอน..ตอนคืนค่ำ
ยุงมากมาย..บินมา..ตัวดำดำ
จะมาย้ำ..กัดน้อง..ให้หมองตรม
หากฝนตก..ลงมา..คราคืนนี้
จะหลีกลี้..ไปแห่งใด..ให้ขื่นขม
ต้องเปียกฝน..หนาวสั่น..จนซานซม
จะพักร่ม..กันที่ไหน..อย่างไรดี
บอกหนุนแขน..แทนหมอน..นอนซบอก
ใครมาเห็น..คงตลก..นะคุณพี่
น้องน่ะอาย..สายตาเขา..ไม่เข้าที
เอาอย่างนี้..ก่อกองไฟ..ไว้ไล่ยุง
ก่อสร้างเพิง..กันฝน..หลังเล็กเล็ก
ใช้ท่อนเหล็ก..เป็นแกน..ไม่ต้องสูง
เอาพลาสติก..หนาหนา..ไว้ใช้มุง
คงไม่ยุ่ง..มากมาย..นะคนดี
กันไว้ก่อน..ดีกว่าแก้..แย่ทีหลัง
ยังนั่งฟัง..อยู่หรือไม่.."ไปไหนนี่"
เฮ้อ!.แกล้งหลับ..นอนหนุนตัก..ทำไงดี
ตื่น.ตื่น.พี่..มาฟังหน่อย..ถ้อยจำนรร..
29 มีนาคม 2550 21:28 น.
White roses
ชีวิตฉัน..โดดเดี่ยว..เดียวดายนัก
ด้วยจมปลัก..อาบรอยช้ำ..ฉ่ำบาดแผล
ถูกหาญหัก..รักสลาย..ชายรังแก
จึงอ่อนแอ..แพ้พ่าย..หน่ายชีวี
ไร้เรี่ยวแรง..หมดพลัง..จะยั้งอยู่
แสนอดสู..เพราะถูกย่ำ..หยามศักดิ์ศรี
หมดสิ้นแล้ว..ความรัก..เคยภักดิ์ดี
เจ็บเหลือดี..จนหัวใจ..ใกล้แหลกราน
ชีวิตฉัน..นั้นแท้จริง..ยิ่งกว่าหนัง
เพราะผิดหวัง..ต่อสู้บู๊..ล้างผลาญ
เรียลลิตี้..ของหัวใจ..ยิ่งซมซาน
ทรมาน..เสียทุกสิ่ง..ยิ่งนิยาย
เคยพบชาย..หมายมั่น..ขวัญชีวิต
แต่กลับกลาย..เป็นอสรพิษ..มีฤทธิ์ร้าย
ลอบฉกกัด..รัดรึง..แทบถึงตาย
ตะเกียกตะกาย..เพื่อหลุดพ้น..จากหนทาง
จากบุปผา..ลาวัณย์..อันสวยสด
กลับรันทด..เหี่ยวเฉา..เขาทิ้งขว้าง
ทั้งกลีบดอก..หมองมัว..ทั่วสารพางค์
ต้องอ้างว้าง..เหี่ยวโรย..อยู่โดยเดียว
เคยระดม..กำลังใจ..กู้ภัยรัก
แต่ลึกนัก..ซากผูกพัน..อันลดเลี้ยว
ทั้งที่เริ่ม..ต้นฝัน..มั่นใจเชียว
แต่เศษเสี้ยว..ความทรงจำ..ทำอกตรม
หรือว่าเคย..ก่อกรรม..ข้ามชาติภพ
ถึงจุดจบ..รักแรมร้าง..ช่างขื่นขม
คนที่ใช่..กลายเป็นชั่ว..มั่วอาจม
มาทับถม..ชีวิต..อิสตรี
สิ่งดีดี..เคยให้..ไม่คิดหวง
เธอกลับลวง..ตอกย้ำ..ย่ำศักดิ์ศรี
รักพินาศ..ขื่นขม..ตรมเหลือดี
ต่อไปนี้..ไม่ย่อท้อ..ง้อชะตา
ขอบรรจง..เขียนนิยาย..ร่ายชีวิต
เพื่ออุทิศ..แด่หัวใจ..เคยไร้ค่า
ก่อนปิดฉาก..นิยาย..ปรำปรา
ก่อนดวงตา..หลับไหล..ไปนิรันดร์...
28 มีนาคม 2550 18:46 น.
White roses
***หนุ่มสายลม***
จะมุ่งหน้า......เดินทาง.........ไปหาเจ้า
หอบรักเอา.....ความรัก.........ครั้งยิ่งใหญ่
บรรจุถุง........ใส่กับรถ.........สิบล้อไป
ด้วยขบวน......อันยิ่งใหญ่.....ไปหานาง
ที่รักจ๋า..........โปรดมา.........รับรักหน่อย
ช่วยแบกรัก....ถุงใบน้อย.......ที่คั่งค้าง
ส่วนใบใหญ่....พี่รับแบก........เองนวลนาง
เอาไปวาง.......รวมกันไว้.......ในบ้านเรา..
***สาวฟ้าใส***
เสียงโหวกเหวก..โวยวาย..โกลาหล
ดังเสียจน..ลั่นไป..ใครกันหนอ
ขนกระเป๋า..มาสองคัน..รถสิบล้อ
จอดรั้งรอ..เรียกน้อง..ดังก้องไป
ชะเง้อมอง..เสียงคุ้นหู..จึงรู้แน่
เป็นเสียงพี่..จริงแท้.."เอ๊ะอยู่ไหน"
โธ่พี่จ๋า..ขนอะไร..มามากมาย
กระเป๋ามี..ทั้งเล็กใหญ่..ของใครกัน
ตะโกนเรียก..ให้น้อง..ออกมาหา
ช่วยพี่ยา..ขนมาไว้..ภายในบ้าน
กว่าจะหมด..สงสัย..คงหลายวัน
คงต้องนอน..นอกบ้าน..แล้วคราวนี้
ยังไม่สร้าง..ที่เก็บของ..ไว้จำเพาะ
พี่ล่ะก็..รีบขนมา..ทำไมนี่
ทำอะไร..ควรวางแผน..ให้ถ้วนถี่
คราวหลังพี่..ควรปรึกษา..อย่าปิดบัง
หากคืนนี้..ฝนตกมา..คงจะแย่
เรามาแก้..ปัญหา..เอาภายหลัง
ดังวัวหาย..ล้อมคอก..ชอกช้ำจัง
คงไม่แคล้ว..ตากน้ำค้าง..นั่งตบยุง...
28 มีนาคม 2550 10:57 น.
White roses
น้อมรำลึก..อาลัยซึ้ง..ถึงคุณย่า
ขอบูชา..เทอดทูน..ไม่สิ้นสูญ
หลานห่วงหา..อาลัย..ในพระคุณ
ใต้ร่มบุญ..แห่งความรัก..ความศรัทธา
จะมีใคร..ไหนเล่า..เข้าใจหลาน
ย่าเท่านั้น..คอยเคียงใกล้..ใจห่วงหา
เฝ้าปกป้อง..ดูแล..แม้ภัยมา
คอยเยียวยา..ยามเจ็บไข้..ไม่สบาย
ได้หนุนตัก..พักกาย..หายเหนื่อยอ่อน
เรื่องทุกข์ร้อน..สิ่งใด..ไม่กรายใกล้
สัมผัสถึง..ความห่วงหา..และอาลัย
อบอุ่นใด..ไหนเล่า..เท่าเทียมทัน
รักห่วงหา..อาทร..แม้นอนหลับ
หลานนั้นซาบ..ซึ้งใจ..ไม่แปรผัน
มีเมตตา..อบอุ่น..คุณอนันต์
เห็นย่านั้น..มีความสุข..พลันสุขใจ
ต่อแต่นี้..ไม่มีใคร..ให้หนุนตัก
ย่าที่รัก..มาจากไป..ใจสลาย
อนิจจา..มัจจุราช..พรากย่าไป
ดั่งดวงใจ..ถูกควัก..ไปจากทรวง
ขอให้ย่า..ไปสู่..สรวงสวรรค์
บุญบันดาล..ให้สุขล้น..บนแดนสรวง
ไม่มีทุกข์..โรคภัย..ใดทั้งปวง
ให้ลุล่วง..พ้นบ่วงมาร..สำราญใจ
ไม่ต้องห่วง..อาลัย..ใครข้างหลัง
หลานขอตั้ง..ปณิธาน..อันยิ่งใหญ่
ทำคุณงาม..ความดี..สืบต่อไป
ในหัวใจ..มีย่านั้น..นิรันดร์กาล...
27 มีนาคม 2550 12:38 น.
White roses
***หนุ่มสายลม***
ท่ามกลางแสง.....แห่งจันทร์.........อันสดใส
สองฤทัย.............ประคองใจ.......ให้เป็นหนึ่ง
ส่งดวงจิต............อิงกอด............พรอดรำพึง
รักตราตรึง...........ชิดใกล้.........ไม่ห่างกัน
วันเวลา...............พาให้..............เราชิดใกล้
แนบสนิท............เคียงใจ...........แม้ในฝัน
วันเวลา...............พาให้..............เราชิดกัน
สุขในฝัน.............ใกล้ในฝัน........ทุกวันวาน...
***สาวฟ้าใส***
ท่ามสายลม..ราตรีนี้..มีสุขนัก
ได้ประจักษ์..ถึงความรัก..ความห่วงหา
สัมผัสถึง..ความอบอุ่น..กรุ่นอุรา
เพียงสบตา..ได้รู้ซึ้ง..ถึงความนัย
ความอ้างว้าง..สูญสลาย..ยามใกล้พี่
อย่าแรมร้าง..ห่างหนี..ไปแห่งไหน
ความผูกพัน..จะนิรันดร์..เสมอไป
ด้วยสายใย..แห่งรัก..ที่ภักดิ์ดี...
***หนุ่มสายลม***
ตาเราสอง…....มองกัน..………ประสานใกล้
ดุจดั่งหลอม…..สองใจ…………ให้เป็นหนึ่ง
กลิ่นไอรัก…….อบอวล…………ชวนตราตรึง
สองดวงใจ……หลอมเป็นหนึ่ง…มอบถึงกัน
ฤาว่าเป็น……..พรหมลิขิต……...ที่ขีดไว้
ให้สองใจ…......เคียงคู่………….อยู่ปลายฝัน
ได้อิงแอบ……..แนบชิด…………กันและกัน
ในปลายฝัน…..บ้านแห่งนี้………ที่บ้านเรา...
***สาวฟ้าใส***
ท่ามกลางแสง..จันทรา..พาหวั่นจิต
ได้อยู่ชิด..เคียงใกล้..ในวันนี้
ใจแนบใจ..เปี่ยมรัก..มอบภักดิ์ดี
ดวงฤดี..สุขล้ำ..เกินรำพัน
ค่ำคืนนี้..แสงดาว..พราวระยิบ
พร่างกระพริบ..งามตา..พาสุขสันต์
อยากอยู่เคียง..ข้างพี่..นี้นานนาน
แต่ยังหวั่น..เพราะกลัวรัก..จักมลาย...
***หนุ่มสายลม***
กระท่อมน้อย….สองเรา………..ร่วมปลูกสร้าง
พร้อมฝากใจ…..ทุกอย่าง………ไว้ตรงนี้
ความโศกทุกข์…หมองหม่น……ที่ทนมี
ได้ทิ้งไว้………...ตรงนี้………….ที่บ้านเรา
พร้อมกับรับ…….ความสุขใจ..…ไออุ่นรัก
สองใจภักดิ์……..หลอมใจ……...ให้คลายเหงา
กระท่อมน้อย…..หลังนี้……….…มีสองเรา
จะคลอเคล้า……เคียงคู่………....อยู่นิรันตร์
ท่ามราตรี……….คืนนี้….………..ที่ปลายฟ้า
ดาวเจิดจ้า……...พาชวน………..ให้ครวญฝัน
พี่กับเจ้า………...ต่างหยอกเย้า…เฝ้าชมจันทร์
ที่ปลายฝัน……..แห่งนั้น………..จันทร์เคียงดาว
ขอดาวจันทร์…..โปรดมาเป็น……สักขีเถิด
ว่าได้เกิด……….แรงแห่งใจ……..ในหนุ่มสาว
เราสองคน……..ขอเคียงใจ……..ให้ยืนยาว
จะคลอเคล้า…...เคียงอยู่………..คู่กันไป
จะร่วมปลูก…..…ต้นรัก…………..สักหนึ่งต้น
เราสองคน……..จะดูแล…………ให้เติบใหญ่
เฝ้าพรวนดิน……รดน้ำ………..….ด้วยสองใจ
หล่อหลอมให้….ใจเป็นหนึ่ง…..…รักตรึงตรา
สายลมพลิ้ว…….บรรเลง………..เป็นเพลงรัก
สุขยิ่งนัก………..ยามนี้……….…คนดีจ๋า
โอ..ฟ้าเอย……..ขอบคุณฟ้า…..ที่เมตตา
ที่นำพา………....สองเราให้…….ได้พบกัน
กระท่อมน้อย….แม้อยู่………..ในป่าเขา
ขอเพียงมี……….พี่กับเจ้า………เฝ้าสร้างฝัน
สร้างพลัง……….แห่งรัก………..ร่วมด้วยกัน
สร้างวิมาน……..เติมสร้างฝัน….บ้านของเรา...
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
1414
