3 ตุลาคม 2550 20:25 น.
White roses
ผู้ชายแต่..ละคน..ต่างจิตใจ
บางคนร้าย..บางคนดี..นิสัยต่าง
บางคนเป็น..ผู้ชาย..ใจลายพราง
ชอบอวดอ้าง..อวดเบ่ง..ข่มเหงกัน
มองหญิงเป็น..ของเล่น..เห็นสนุก
ได้ทีรุก..ทำร้ายใจ..ให้ไหวหวั่น
มองเห็นเป็น..ฟุตบอล..อเมริกัน
เตะอวดกัน..กับข้างบ้าน..ให้ซานซม
แต่หากเจอ..ชายที่ดี..ก็วิเศษ
ดูแลเพศ..ตรงข้าม..อย่างงามสม
ให้เกียรติกัน..ดูแลกัน..ฉันขอชม
ว่าท่านสม..เป็นชาติชาย..นิสัยงาม...
( อาราธนาเณรน้อยมาประพรมน้ำมนต์ให้ค่ะ...มารับพรกันค่ะ..)555+..
2 ตุลาคม 2550 11:20 น.
White roses
ไม่เคยมี..ใครต่อใคร..จริงใจด้วย
มีแต่ช่วย..ตอกย้ำ..ซ้ำบาดแผล
หัวใจถูก..เหยียดหยาม..ย่ำรังแก
จึงท้อแท้..ต่อชีวิต..จิตตรอมตรม
ได้ฟังเธอ..เอ่ยรำพัน..ในวันนี้
ชื่นฤดี..สุขหทัย..หายขื่นขม
ยินคำหวาน..ฝากรัก..หลากคารม
ความจ่อมจม..ในหัวใจ..สลายพลัน
คงมีใคร..ตอกไข่..ระบายสี
ว่าเธอนี้..หลายใจ..ฉันไม่หวั่น
ขอเพียงต่อ..แต่นี้..เชื่อใจกัน
เธอมีฉัน..อยู่ข้างกาย..มั่นหมายครอง
ต้องปรับตัว..ปรับใจ..อย่างไรหนอ
ถึงเพียงพอ..กับหัวใจ..ใฝ่สนอง
มอบหัวใจ..เคียงอยู่..เป็นคู่ครอง
เราทั้งสอง..คงสุขสันต์..ทุกวันคืน...
1 ตุลาคม 2550 22:28 น.
White roses
เธอมีคน..รู้ใจ..ใยมาหลอก
แต่ละคำ..กลิ้งกลอก..ย้อนยอกเหลือ
ร้อยเล่ห์กล..แยบยล..จนเหลือเฟือ
หญิงเป็นเบือ..ต้องเจ็บช้ำ..น้ำคำชาย
ไปเถิดหนา..คนดี..สุดที่รัก
อย่าให้ฉัน..จมปรัก..รักเหลวใหล
เพราะสัตย์ซื่อ..ถือในรัก..จนงมงาย
จึงเสียใจ..ในรัก..ยากเยียวยา
สบความรัก..มากี่ครั้ง..ก็พังพ่าย
รักกลับกลาย..ซับซ้อน..ซ่อนเสน่หา
คงเป็นกรรม..แต่ปางก่อน..ย้อนตามมา
เพื่อผลาญพร่า..ฆ่าเข่น..เช่นดั่งเงา
เจอคำหวาน..ลวงหลอก..ชอกช้ำจิต
ทั้งชีวิต..จึงโศกตรม..ระทมเศร้า
หัวใจเจ็บ..ไร้เยียวยา..มาบรรเทา
เพราะโง่เขลา..เชื่อน้ำคำ..เธอพร่ำลวง
หลงสนิท..ชิดชื่น..จึงกลืนกล้ำ
แผลถูกย้ำ..กลางหัวใจ..ใกล้ลาล่วง
ใจสลาย..ดุจปฏัก..ปักตรึงทรวง
หวังทั้งปวง..เลือนหาย..ดั่งสายลม....