2 มกราคม 2550 19:44 น.
White roses
หยิบภาพถ่าย..ของพี่..ที่มอบให้
ประหนึ่งคล้าย..พี่ยิ้มมา..พาสุขสันต์
แววตาใส..เปี่ยมด้วยรัก..จากดวงมาลย์
ให้ซาบซ่าน..ซึ้งอยู่..มิรู้วาย
นับวันรอ..คอยพี่..สุดที่รัก
พี่อดทน..ตรำตราก..มากเพียงไหน
น้องสัมผัส..รับรู้..ได้ด้วยใจ
สักวันได้..เคียงคู่..อยู่นิรันดร์
พี่ส่งข่าว..มาหา..ว่าจะกลับ
"น้องรอรับ..พี่ชาย..อย่าไหวหวั่น
อีกสามวัน..ข้างหน้า..เราพบกัน
เตรียมมาหมั้น..คนดี..เพื่อวิวาห์ "
วันคืนผ่าน..หัวใจ..กระส่ายกระสับ
นอนไม่หลับ..เฝ้าคิดถึง..คะนึงหา
ตั้งตารอ..คอยพี่..นี้กลับมา
ด้วยศรัทธา..ด้วยความรัก..จากดวงใจ
หัวใจเต้น..สุขหฤทัย..ใคร่พบหน้า
ถึงกำหนด..วันเวลา..สัญญาไว้
โทรศัพท์..ชิดแนบข้าง..ไม่ห่างกาย
รอรับสาย..ยามพี่..นี้โทรมา
โทรศัพท์..ปลุกเตือน..เพลงรอสาย
แสนดีใจ..นึกว่าพี่..โทรมาหา
ต้องตลึง..สะอื้นไห้..ไร้วิญญา
หยาดน้ำตา..ไหลพรั่งพรู..ไม่รู้ตัว
เขาบอกว่า.." รถพี่นั่ง..พลั้งตกเขา
ทางนี้เรา..เก็บศพ..ครบถ้วนทั่ว
สามสิบราย..ตายหมด..บนรถทัวร์
มารับตัว..ที่โรงพยาบาล..ย่านลำปาง "
สมองตื้อ..มิอาจรับ..กับข่าวร้าย
ใจสลาย..แทบดับดิ้น..อย่างสิ้นหวัง
ฝันมลาย..จิตรันทด..หมดพลัง
ชีวิตดั่ง..ถูกกระชาก..จากเรือนกาย
โทรศัพท์..หล่นลู่..ลงสู่พื้น
ทุกข์ไหนอื่น..หรือจะเท่า..เขาตักษัย
ต่อแต่นี้..จะทนอยู่..สู้เพื่อใคร
ดั่งหัวใจ..ถูกพราก..ไปจากทรวง
เอาชีวิต..ลูกไปเถิด..มัจจุราช
ลูกมิอาจ..อยู่ต่อ..ขอลาล่วง
ติดตามพี่..ที่แสนรัก..จากแดดวง
สุดแดนสรวง..ขอมีพี่..นี้เคียงกาย...
1 มกราคม 2550 18:57 น.
White roses
เข้าใจดี..ที่เธอ..ไปจากฉัน
เพราะเธอนั้น..เจอใคร..ที่ดีกว่า
จะกังวล..ทำไม..กับสัญญา
ไม่เคยว่า..ไม่เคยโกรธ..หรือโทษใคร
ฝากดูแล..ตัวเอง..ก็แล้วกัน
ช่วยบอกใคร..คนนั้น..อย่าหวั่นไหว
แม้ว่าจะ..เนิ่นนาน..สักเพียงไร
ยังภูมิใจ..ที่สมัคร.." เคยรักเธอ "
ขอให้เธอ..ไปดี..มีความสุข
ขอให้เธอ..หมดทุกข์..สุขเสมอ
ขอให้รัก..ยืนยาว..เขาและเธอ
อย่าได้เจอ..ความเจ็บช้ำ..น้ำตานอง
หากวันใด..ที่เธอ..เจ็บปวดนัก
จงประจักษ์..เถิดหนา..ฉันหม่นหมอง
แม้วันใด..เธอร้องไห้..น้ำตานอง
โปรดหันมอง..คนคนนี้.." ที่รักเธอ"
จะไม่ลืม..เธอและฉัน..เคยมั่นรัก
เมื่อเธอผลัก..ขับไส..ให้ฉันเก้อ
ไม่ขอจำ..ใส่ใจ..ให้ละเมอ
ไม่โกรธเธอ..ที่ทำฉัน..ให้ตรอมตรม
ฝากดูแล..ตัวเอง..ให้ดีนะ
ส่วนฉันจะ..ปวดร้าว..หรือขื่นขม
จะยืนหยัด..แม้ในอก..ฟกระทม
ขอชื่นชม..รักในฝัน..เท่านั้นพอ..