8 ธันวาคม 2549 04:05 น.
White roses
เก้าถึงสิบ..ธันวา..เวียนมาครบ
น้อมประนบ..ครูอาจารย์..สานคุณค่า
ประเพณี..สืบต่อ..ก่อนานมา
ถึงเวลา..สักการะ..อภิวันต์
ประนมกร..ก้มลงกราบ..พระพุทธองค์
เหล่าพระสงฆ์..พระธรรม..พระอรหันต์
น้อมเคารพ..นบบูชา..ครูอาจารย์
พร้อมทวยเทพ..เทวัญ..ทุกชั้นฟ้า
คุณฤาษี..สิทธิเจ้า..ทั้งเก้าตน
ทั่วทุกหน..บันดาล..การศึกษา
ข้าแต่องค์..พระอิศวร..มหาเทวา
เสด็จมา..เพื่อมอบ..พระพรชัย...
************************************
มนุษย์นั้น..เกิดมา..ในหล้าโลก
ทั้งยาจก..หรือผู้ดี..มีเงินล้น
แต่แรกเกิด..ต้องมีครู..อยู่ทุกคน
ครูเริ่มต้น..คือแม่พ่อ..ผู้ก่อกาย
คอยดูแล..ปลูกฝัง..ตั้งใจสอน
เดิน.นั่ง.นอน...พูดจา..ท่าตั้งไข่
สอนให้รู้..ชั่วดี..เป็นอย่างไร
อบรมให้..ประพฤติธรรม..ก่อกรรมดี
ครู.สาม.สี่...ต่อไป..ในภายหน้า
จะมีมา..เพิ่มเท่าไหร่..ต่อไปนี้
เราควรกราบ..ระลึกซึ้ง..ถึงความดี
ไม่ควรที่..ลบหลู่..ครูอุปปัชฌาย์
***ตามตำรับ..เรึยนรู้..ไหว้ครูก่อน***
ขอยอกร..ประนม..ก้มเกษา
ต่างดอกไม้..ธูปเทียน..และมาลา
ที่เรียนมา..จนครบ..จบทางกลอน
ทั้งครูสอน..ครูหัด..ครูจัดสรรค์
เคารพท่าน..ทุกครั้ง..ที่สั่งสอน
ทั้งครูพัก..ลักจำ..กล่าวคำวร
ลูกขอพร..เพลี่ยงพล้ำ..จงอภัย
ตามแนวทาง..พากเพียร..ได้เรียนหัด
สารพัด..ศิษย์ยา..ได้อาศัย
อักขระ..เลขยันต์..ภาษาไทย
ขอกราบไหว้..น้อมนบ..ครบทุกองค์
ทั้งเวทมนต์..คาถา..ไสยศาสตร์
ที่สามารถ..เรียนตาม..ความประสงค์
ไหว้ทั่วไป..ไม่จำเพาะ..หรือเจาะจง
น้อมจำนงค์..ระลึกถึง..ซึ้งพระคุณ
ปล...สุดท้าย..ใจหมายมั่น
ขอกราบกราน..ครูอาจารย์..ที่เกื้อหนุน
อาจารย์ว. จีนประดิษย์..ผู้มีคุณ
ท่านเจือจุน..กลอนกานต์..การไหว้ครู
ทั้งหนังสือ..ตำรา..โหราศาสตร์
ท่านเปรื่องปราชฌ์..ชำนาญ..จารให้รู้
ทั้งตำนาน..มหาเทพ..บรมครู
ได้เรียนรู้..พระประวัติ..ชัดทุกองค์....
7 ธันวาคม 2549 15:19 น.
White roses
กาลเวลา..ผ่านไปแล้ว..ผ่านไปเล่า
ชีวิตยัง..ว่างเปล่า..ไร้เงาฝัน
หยาดน้ำตา..ยังเกลื่อนหน้า..ทุกคืนวัน
เพ้อรำพัน..เหน็บหนาว..อยู่เปล่าดาย
ดุจดั่งโลก..ทั้งโลกนี้..มีแต่ฉัน
ไร้สีสัน..ตระการตา..น่าใจหาย
สงัดเงียบ..เกินกล่าว..เล่าบรรยาย
สิ่งมุ่งหมาย..คล้ายเลือนลาง..ห่างไปพลัน
หัวใจหวิว..วังเวง..ดุจเพลงเศร้า
จิตวิญญาณ..แตกร้าว..มาเย้าฝัน
แสนทดท้อ..หนอชีวิต..จิตร้าวราญ
รอคืนวัน..เพื่อรอรับ..เธอกลับมา
จวบวันนั้น..ถึงวันนี้..หลายปีนัก
โอ้ความรัก..ยังติดดรึง..ซึ้งนักหนา
ไม่มีแม้..เพียงเงา..เขาสักครา
ลืมสัญญา..เคยให้ไว้..ใช่ไหมเธอ
ไม่เป็นไร..ถึงอย่างไร..ก็ยังรัก
จะฟูมฟัก..ความฝัน..มั่นเสมอ
คงต้องมี..สักวัน..ฉันและเธอ
ได้พบเจอ..เดินร่วมกัน..ร้องบรรเลง
รอและรอ..ต่อไป..ไม่เคยหวั่น
คนอย่างฉัน..พร้อมรอวัน..รักบานเบ่ง
ตราปฟ้าสิ้น..ดินสลาย..มิหวั่นเกรง
จวบเสียงเพลง..บทสุดท้าย..ลมหายใจ...
6 ธันวาคม 2549 04:59 น.
White roses
กาลเวลา..ความเศร้าใจ..ผ่านไปแล้ว
หัวใจแผ้ว..ผุดผ่อง..เลิกหมองไหม้
ทิ้งอดีต..ฝันร้าย..ไปจากใจ
ลุกขึ้นใหม่..ด้วยใจสู้..ดูสักครา
เคยผ่านความ..ปวดร้าว..นานเนาว์นัก
ใจกระอัก..หวั่นไหว..สิ้นไร้ค่า
ถูกมีดรัก..กรีดหัวใจ..ให้ทรมา
ดวงวิญญา..แทบสลาย..มลายลง
หมั่นประคอง..หัวใจ..ให้สำนึก
รักร้ายลึก..หนักหนา..อย่าลืมหลง
คำจากปาก..ออกจากใจ..ไม่ซื่อตรง
อย่างวยงง..กับคำชาย..ที่หลายใจ
จึงขออยู่..อย่างเดียวดาย..ไร้ความรัก
ไม่สมัคร..เคียงครอง..ให้หมองไหม้
ถึงไร้คู่..อยู่เอกา..ยังสุขใจ
ดีกว่าชาย..ใจร้าย..หมายย่ำยึ...
3 ธันวาคม 2549 15:34 น.
White roses
สองมือกร้านด่างดำพ่อตรำตราก
ทำงานหนักสักเพียงไรไม่พักบ่น
กลางแดดร้อนหยาดเหงื่อผุดสุดผ่อนปรน
จะหนาวฝนไม่สะท้านท่านทำงาน
เส้นเอ็นที่ผุดทั่วร่างช่างน่าคิด
ตราปชีวิตพ่อฟันฝ่าน่าสงสาร
เพื่อลูกรักจักเติบใหญ่ได้สำราญ
เสริมรากฐานอนาตดสู้หมดใจ
ตักของพ่อลูกหนุนซบช่างอบอุ่น
ลูกเคยคุ้นหนุนเล่นเป็นนิสัย
เล่านิทานก่อนนอนปลอบ"ลูกชอบใจ"
ไม่เหมือนใครแม้นานเนาว์เฝ้าจดจำ
อรุณรุ่งพ่อเคยปลุกให้ลุกตื่น
เช้าสดชื่น"ใส่บาตรพระ"อุราฉ่ำ
พ่อสั่งสอนจริยามีค่าล้ำ
คุณธรรมพ่อปลูกฝังยังไม่เลือน
หยาดเหงื่อหยดทั้งชีวิตดวงจิตพ่อ
เพื่อลูกรักสร้างต่อก่อให้เหมือน
ทุกความหมายมีค่าล้ำพ่อย้ำเตือน
จะกี่เดือนกี่ปีมีหลักการณ์
แต่วันนี้ลูกลุกตื่นสะอื้นไห้
ไม่มีใคร"ย้ำปลุกเตือน"เหมือนเคยผ่าน
พ่อจากลูกไปแล้วตลอดกาล
ทิ้งหลักการณ์ให้ลูกรัก..คอยถักทอ...
ลูกขอรำลึกถึงพระคุณของพ่อตลอดไป...
2 ธันวาคม 2549 23:25 น.
White roses
ศุภกาญจนาภิเษกสมัย
ประชาไทยกราบบาทพระทรงศรี
หกสิบล้านดวงใจพร้อมภักดิ์ดี
แด่พระมิ่งโมฬีภูมิพล
หกสิบปีครองราชย์เป็นฉัตรแก้ว
ประจักษ์แล้วในดวงใจไทยทุกหน
ทรงเป็นพรอันประเสริฐเลิศมงคล
ไทยทุกคนล้วนดั่งลูกโดยผูกพัน
"เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม" ชัด
พระดำรัสแห่งองค์ไอศวรรย์
ยังศักดิ์สิทธิ์คู่แผ่นดินอยู่ทุกวัน
จากวันนั้นหกสิบปีไม่มีคลาย
ทรงเป็นพระมิ่งขวัญแห่งทวยราชฎร์
ข้าพระบาทกลั่นอักษรกลอนถวาย
เทอดพระเกียร์ติสักการะด้วยดวงใจ
ถวายพระพรชัยทรงสำราญชั่วกาลเทอญ...
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า กุหลาบขาวแห่งกาญจนบุรี