5 ตุลาคม 2549 16:37 น.
White roses
น้องเห็นพี่..ทำงานหนัก..ไม่พักหยุด
น้องนั้นสุด..แสนห่วงใย..ใจสงสาร
ห้าโมงแล้ว..พี่นั้นยัง..นั่งทำงาน
หกโมงผ่าน..ยังคร่ำเคร่ง..เร่งโอที
ทานข้าวแล้ว..หรือยัง..น้องนั่งเหม่อ
ถามกลัวเก้อ..ไม่ตอบน้อง..คงหมองศรี
เห็นพี่เครียด..เร่งสางงาน..หนักเหลือดี
น้องกลัวพี่..เจ็บป่วยไข้..ไม่สบาย
ที่อยากถาม..เพราะสงสาร..งานพี่หนัก
พี่ตรำตราก..งานหนัก..ลำบากไหม
เพื่ออนาคต..พี่มุ่งมั่น..ฝ่าฟันไป
น้องเห็นใจ..เป็นห่วง..ทวงถามมา
ทานข้าวไม่..เป็นเวลา..พาให้ป่วย
น้องจะช่วย..พี่ชาย..อย่างไรหนา
อยากแบ่งเบา..ภาระหนัก..จึงทักมา
ตอบด้วยนะ..ที่น้องถาม..เอ่ยย้ำมา...
4 ตุลาคม 2549 16:05 น.
White roses
นั่งรอพี่..ที่บางปู..อยู่เดี่ยวโดด
หัวใจโลด..ล่องไป..ใจห่วงหา
ยืนคอยพี่..ริมสะพาน..ชื่อ..สุดตา
แสนเหว่ว้า..เงียบเหงา..เศร้าทรวงใน
นกนางนวล..บินว่อน..ร่อนหาคู่
บ้างเกาะอยู่..กิ่งโกงกาง..ช่างสดใส
บ้างลอยคู่..ท้องทะเล..เร่ร้องไป
แสนอ้างว้าง..เดียวดาย..ใจคะนึง
เสียงคลื่นซัด..กระทบฝั่ง..ดั่งเสียงพี่
น้ำตาปรี่..ซึมเศร้า..เฝ้าคิดถึง
เหม่อมองฟ้า..กว้างไกล..ให้คำนึง
ใยพี่จึง..แรมร้าง..เหินห่างไกล
สุริยัน..เริ่มอ่อนแสง..สีแดงเรื่อ
หนาวลมเหนือ..พัดมา..พาหวั่นไหว
สายตาเหม่อ..มองทะเล..ไกลแสนไกล
ยิ่งอาลัย..หดหู่..อยู่ลำพัง
สุริยัน..ลอยต่ำ..ค่ำแล้วหนา
เหล่านกกา..บินลับไป..ไม่กลับหลัง.
พากันกลับ..ไปครองคู่..อยู่รวงรัง
ใจภินทร์พัง..หวนไห้..ไร้วิญญา
ชื่อสะพาน..สุดตา..คงอาถรรพณ์
ปล่อยน้องนั้น..ครวญคร่ำ..ร่ำเรียกหา
น้องนั้นคง..อยู่ห่างใจ..ไกลสายตา
ดังฉายา..สะพานไซร้..ใช่ไหมเออ...
3 ตุลาคม 2549 17:38 น.
White roses
แม่กับพ่อ..แยกห่าง..ไปต่างหน
ทอดทิ้งลูก..ของตน..คอยอยู่บ้าน
ตั้งตาแล..คอยพ่อ..รออยู่นาน
ยิ่งคิดยิ่ง..ฟุ้งซ่าน..คร้านจะคอย
ลูกไขว่คว้า..หาไม่พบ..ความอบอุ่น
ห่างร่มบุญ..ลูกเศร้า..ใจเหงาหงอย
โอ้..พ่อจ๋า..ข่าวใหม่..ลูกใจลอย
พ่อไปมี..เมียน้อย..ไว้คอยเคลีย
เข้าสังคม..ดื่มเหล้า..เอาแต่หน้า
ชอบจับกลุ่ม..พนันท้า..กล้าได้เสีย
อวดเมียน้อย..เข้าเทคมั่ว..กันนัวเนีย
หน้าที่เสีย..ต้องดูแล..เชือนแชไป
แต่ครอบครัว..พร้อมหน้ากัน..ในวันนี้
โอกาสดี..ลมพา..พัดมาให้
ลูกพบพ่อ..พร้อมกับแม่..ดังตั้งใจ
ที่พบใหม่..ของทุกคน..บนโรงพัก
ลูกถูกจับ..อยู่ในห้อง..ผู้ต้องหา
เพราะร่วมแก๊งค์..ค้ายาบ้า..ข้อหาหนัก
ซ้ำยังมั่ว..เข้าเทค..ยังเด็กนัก
ตำรวจตัก..เตือนไว้..ไม่เคยกลัว
แม่เสียใจ..แสนระทม..สุดขมขื่น
พ่อสงเคราะห์..คนอื่น..ดาษดื่นทั่ว
แถมยังเอา..ใจออก..นอกครอบครัว
ลูกต้องชั่ว..มีปัญหา..จะโทษใคร