14 สิงหาคม 2550 15:08 น.
White roses
กุหลาบสีขาว เรื่องเล่าตำนาน
อัปสรลาวัณย์ ผิวพรรณโสภา
งดงามยิ่งนัก วงพักตร์งามตา
ถูกสาปลงมา เป็นบุปผางาม
สีสันต์งามจริง ก้านกิ่งมีหนาม
ดุจเจ้านงราม เลอล้ำโสภิณ
น้องนางแก้มขาว ยวนเย้าให้ถวิล
หยาดฟ้ามาดิน ยุพินแก้วตา
รักเจ้าเฝ้าฝัน รำพันห่วงหา
ความรักเข้าตา ติดตราตรึงใจ
อยากแนบสนิท อยู่ชิดเคียงใกล้
ทุกลมหายใจ คลั่งไคล้เพียงเธอ
หากใจตรงกัน รักนั้นพร้อมเสนอ
อย่าปล่อยให้เพ้อ ละเมอเดียวดาย..
9 สิงหาคม 2550 17:01 น.
White roses
มีคนมอบ..ความรัก..มาฝากไว้
ฉันยังไม่..พร้อมรับ..กับคำนั้น
ขอขอบคุณ..ความปรารถนาดี..มีให้กัน
ไม่มีวัน..ที่ฉัน..นั้นเลือนลา
ใช่ว่าฉัน..หยิ่งจองหอง.." ต้องขอโทษ "
อนาคต..อาจเปลี่ยนไป..ในวันหน้า
การจับจอง..อาจผูกมัด..หมดศรัทธา
คำสัญญา..คงไร้ค่า..คราถูกเมิน
เธออาจพบ..คนที่..ดีกว่าฉัน
หากสักวัน..ความชิดใกล้..กลายห่างเหิน
อุปสรรค..ท้าทาย..ให้เผชิญ
ยากเหลือเกิน..เกินกว่าเรา..จักเข้าใจ
ขอขอบคุณ..สิ่งดีดี..มากมีค่า
เธออุตส่าห์..เสียสละ..มามอบให้
กาลเวลา..พิสูจน์การ..ตัดสินใจ
พร้อมวันไหน..คือวันนั้น..วันสมปอง....
8 สิงหาคม 2550 22:33 น.
White roses
คืนหนึ่งฉัน..นั่งนับดาว..พราวระยิบ
พร่างกระพริบ..จับขอบฟ้า..นภาใส
โน่นก็พราว..นี่ระยับ..ประทับใจ
ราตรีมืด..สว่างไสว..ไม่ไร้ดาว
เจ้าทอแสง..พรายเพริศ..บรรเจิดหล้า
แม้สายลม..สะบัดมา..พาใจหนาว
ฝนกระหน่ำ..กรรโชก..ดูโกรกกราว
เจ้ายังพราว..ยังพร่าง..สว่างไกล
ในคืนนั้น..ฉันพลัน..เห็นดาวร่วง
ช้ำในทรวง..สุดทน..จนหวั่นไหว
ดูซิดาว!..ยังลาลับ..ดับมืดไป
ทิ้งฟากฟ้า..ให้อาลัย.." ไม่แน่นอน "
จะเอาแน่..อะไร..ในความรัก
แทบกระอัก..ช้ำชอก..รักยอกย้อน
ชีวิตเคย..สดใส..ใกล้ดับรอน
เพราะรักซ้อน..ซ่อนรัก..หนักอุรา
อยากให้รัก..เช่นดาวฤกษ์..เบิกฟ้าใส
ส่องฤทัย..ไสวสว่าง..ดังปรารถนา
ไม่มีวัน..ร่วงลับ..ดับสักครา
ส่องแสงจ้า..ในหัวใจ..ไปเนิ่นนาน..
5 สิงหาคม 2550 23:13 น.
White roses
แปลบหัวใจ..ราวถูกมีด..กรีดรอยแผล
เมื่อรักแปร..ขื่นขม..โดนข่มเหง
สอดส่ายตา..เหม่อมอง..ยามร้องเพลง
ยิ่งวังเวง..นักหนา..คราเขาเมิน
โต๊ะตัวเก่า..ว่างเปล่า..ไร้เงาพี่
ทุกราตรี..อ้างว้าง..ด้วยห่างเหิน
ความคิดถึง..รุมเร้า..เหงาเหลือเกิน
จะเผชิญ..โลกกว้าง..ได้อย่างไร
รักพี่มาก..เพียงไร.." ไยไม่รู้ "
ทุกวันสู้..อดทน..แม้หม่นไหม้
ใช้เสียงเพลง..กล่อมขวัญ..ใครต่อใคร
แต่ตนเอง..กลับร้องไห้..ฟายน้ำตา
รักเป็นพิษ..ขื่นขม..ตรมผิดหวัง
หัวใจพัง..เพราะคำลวง..ให้ห่วงหา
เคยสร้างฝัน..วาดวิมาน..เคยสัญญา
แต่วันนี้..จำก้มหน้า..น้ำตานอง
พี่จากไป...แทบลาร่วง..หมดห้วงฝัน
ทุกคืนวัน..หัวใจ..ใคร่ร่ำร้อง
รอความรัก...สองเรา..เคล้าเคลียครอง
เสนอสนอง..คู่กัน..จวบวันตาย...
31 กรกฎาคม 2550 16:28 น.
White roses
งามดวงเนตร..ดุจดารา..คราแสงส่อง
งามวงพักตร์..เรืองรองดั่ง..จันทร์ฉาย
งามดวงจิต..เลอค่า..กว่าสิ่งใด
งามจริยวัตร..ยิ่งไซร้..หาใดเปรย
คู่เอกองค์..บารมี..จักรีสวรรค์
ผ่องผิวพรรณ..พรรณราย..สุดเฉลย
น้ำพระทัย..หาใดเทียบ..มาเปรียบเปรย
มิทรงเฉย..ธ.เมตตา..แผ่บารมี
ศูนย์ศิลปาชีพ..บางไทร..ทรงก่อตั้ง
ผ้าไหมดัง..แดนอีสาน..ทั้งมัดหมี่
เครื่องถมเงิน..ถมทอง..ดื่นดาษมี
ธ.ทรงชี้..อาชีพไซร้..ให้ปวงชน
ทั้งปลูกป่า..อนุรักษ์..ธรรมชาติ
ทรงขจัด..ความทุกข์ยาก..ทุกแห่งหน
ชนชาวไทย..ปราศจาก..ความยากจน
ทรงเปี่ยมล้น..พระบารมี..จักรีวงค์
สิบสอง..สิงหาคม..เวียนบรรจบ
ไทยถ้วนครบ..น้อมรำลึก..ไม่ลืมหลง
ร้อยดวงใจ..ทูลถวาย..แด่พระองค์
ขอทรงจง.."พระเจริญ"..คู่ผองไทย
"ทรงเป็นแม่..ในดวงใจ..ไทยทั้งชาติ"
ข้าพระบาท..น้อมสักการะ..ด้วยใจหมาย
นำมะลิ..ร้อยมาลา..เป็นมาลัย
น้อมถวาย..ด้วยใจรัก..ใจภักดิ์ดี....
(ดว้ยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ)
ข้าพระพุทธเจ้า กุหลาบขาว แห่งกาญจนบุรี...