2 เมษายน 2554 20:47 น.
White roses
แปลบหัวใจ..เป็นไฉน..ใยฟุ้งซ่าน
รอรักแท้..มาแสนนาน..จึงสั่นไหว
ใครกันนะ..หวังเคียงคู่..ดูแลใจ
ก้าวเดินไป..พร้อมกัน..ถึงวันงาม
ช่วยลบรอย..ความเหงา..แต่คราวก่อน
บางบทตอน..สะท้อนใจ..จนไหวหวาม
หวนคำนึง..คราใด..ดั่งไฟลาม
แทบสิ้นความ..เป็นคน..เมื่อพ้นวัน
ถึงเราต่าง..ความฝัน..อันบรรเจิด
แต่เอาเถิด...จะเป็นไร..หากใจฝัน
ขอเพียงเธอ..มอบหัวใจ..หมายผูกพัน
มีเพียงฉัน..เพียงหนึ่งเดียว..ไม่เกี่ยวใคร
หากรักแท้..ปรากฏฉาย..ใจเราสอง
แสงเรืองรอง..แห่งศรัทธา..พาชิดใกล้
จะขอเคียง..คู่ขวัญ..จวบวันตาย
ฟ้าถล่ม..ดินทลาย..ไม่คลายรัก....
กุหลาบขาว
29 มีนาคม 2554 12:59 น.
White roses
หมวกปีกกว้าง..ควบม้า..สีกระเลียว
นึกแล้วเชียว..คือจอมโจร..ปล้นใจหญิง
หยิบปืนพก..ตั้งท่า..มาท้ายิง
ม้วนตัวกลิ้ง..ใต้ท้องม้า..ท่าไม้ตาย
ตั้งท่าหลบ..ซบลง..ตรงพงหญ้า
หลบสายตา..มหาโจร..ใจหล่นหาย
ทั้งกลัวกลัว..กล้ากล้า..เอ๊ะ..ทำไง
ตัดสินใจ..เผชิญหน้า..มหาโจร
หน้าคมคม..ตาเข้มเข้ม..ดูขึงขัง
ควบม้าดั่ง..ใจสั่ง..ดูผาดโผน
แลตะลึง..หวั่นไหว..ใจเอนโอน
หลงรักโจร..แล้วหรือไร..ใจเจ้ากรรม
จอมโจรจ๋า..โปรดเห็นใจ..ใคร่เรียกร้อง
มาปรองดอง..ปลูกสมัคร..รักหวานฉ่ำ
อย่าให้มี..โศกอนาจ..ฆาตกรรม
อย่าใจดำ..เลยหนา..มหาโจร.....
12 มีนาคม 2554 20:31 น.
White roses
ได้ฟังคำ..โจรกล่าว..ใจร้าวลึก
ห้วงสำนึก..กุหลาบขาว..ราวความฝัน
อาจไม่มี..ค่าควรอยู่..คู่แจกัน
แต่มือใคร..คนนั้น..ปันห่วงใย
พร้อมโดนหนาม..เกี่ยวย้ำ..ทำเธอเจ็บ
ใครแนมเหน็บ..เหยียดหยัน..ไม่หวั่นไหว
ด้วยมือแห่ง..ความหวัง..พลังใจ
กร้านเพียงใด..ยังเห็นค่า..ของมาลี
กุหลาบขาว..ซาบซึ้ง..ตรึงดวงจิต
ราวชีวิต..กำเนิดใหม่..ในวิถี
เริ่มผลิดอก..เบ่งบาน..บนลานกวี
ชีวิตมี..ความหวัง..กำลังใจ
ผ้าในมือ..ถือไว้..ด้วยใจหวัง
น้ำตาโจร..อย่ารินหลั่ง..อีกได้ไหม
จะขอซับ..น้ำตา..ที่ตกใน
ด้วยหัวใจ.มั่นในรัก..และภักดิ์ดี
เป็นผู้ร้าย..ที่แสนดี..มีค่ายิ่ง
ไม่เย่อหยิ่ง..กลับเห็นใจ..ไม่หน่ายหนี
คอยปลอบขวัญ..มอบน้ำใจ..มอบไมตรี
ตราปชีวี..ขอผูกพัน..มั่นต่อโจร......
24 กุมภาพันธ์ 2554 10:01 น.
White roses
วงการศาสตร์..สั่นสะเทือน..เหมือนเดือนดับ
คณาศิษย์..รับทราบ..ความเคลื่อนไหว
ร้องระงม..โหยหา..สุดอาลัย
อ.แก้ว..ท่านจากไป..ไม่หวนมา....
หลับเถิดหนา..ให้สบาย..สัมปรายภพ
จงประสบ..สิ่งดีดี..มีคุณค่า
ศิษย์อยู่หลัง..น้อมประนม..ก้มวันทา
ขออาจารย์..ประสิทธา..พระพรชัย
แม้ชีพดับ..ลับไป..ใช่สูญสิ้น
ความดียัง..ยลยิน..แผ่ขยาย
ชื่อเสียงก้อง..ในหัวใจ..ไม่เสื่อมคลาย
จารึกไว้..ดำรงอยู่..คู่แผ่นดิน....
ด้วยรักและอาลัย
ภรณ์ภัทธ์ จันทร
9 ธันวาคม 2553 09:34 น.
White roses
พนมกร..กราบสิ้น..ทั่วดินฟ้า
ถึงเวลา..หลอมดวงใจ..ให้เป็นหนึ่ง
10 ธ.ค...บรรดาศิษย์..คิดคำนึง
ระลึกซึ้ง..ถึงพระคุณ..ครูอุปัฌชา
มโหรี..โหมทำนอง..ซร้องประสาน
ทั้งอาหาร..คาวหวาน..พร้อมจัดหา
ผลหมาก..รากไม้..หลากนานา
อีกหมากพลู..จัดหา..เตรียมมาไว้
เหล่าบายสี..พวงมาลัย..ดอกไม้สด
ช่างงามงด..ประดิษย์ประดอย..ร้อยเป็นสาย
มาคล้องเศียร..บรมครู..ดูเรียงราย
กลิ่นกำจาย..ทั่วปรำ..งานพิธี
เตรียมอาสนะ..สำหรับ..เหล่าพระสงฆ์
ค่อยบรรจง..เรียงจัด..ขมันขมี
สวดชยันโต..ตามโบราณ..ประเพณี
เชิญน้องพี่..พร้อมประนบ..อภิวันต์
เริ่มพิธี..ศิษย์ยา..มาพร้อมพรัก
ซึ้งตระหนัก..ในคุณค่า..มหาศาล
น้อมประนบ..ครูบา..และอาจารย์
ขอพรท่าน..คุ้มครองกาย..ยามภัยมา
ศิษย์ผิดพลาด..พลั้งไป..อภัยเถิด
จงบังเกิด..เป็นพรชัย..อันแรงกล้า
บรรลุธรรม..อันประเสริฐ..เลิศปัญญา
กิจการ..ก้าวหน้า..อย่าอับจน
ขอให้พ้น..บ่วงมาร..ที่รานรุก
มีความสุข..ทั้งกายใจ..คลายสับสน
อีกแก้วแหวน..เงินทอง..กองเหลือล้น
ด้วยกุศล..รู้คุณค่า.." บูชาครู "...