27 มกราคม 2550 19:52 น.
White roses
เธอจะรู้..บ้างไหม..ในวันนี้
สองมือที่..เคยวาดรูป..ระบายฝัน
ฉันกลับทำ..ไม่ได้..เหมือนก่อนนั้น
เพราะมือสั่น..ยากเกินกว่า..จับปากกา
แม้แค่เพียง..อ่านหนังสือ..สักบรรทัด
ไม่สามารถ..สะกดคำ..ได้เลยหนา
เพราะปวดแปลบ..หม่นหมอง..สองข้างตา
หยดน้ำใส..ไหลหลั่งมา..จนท่วมนอง
เรื่องบางเรื่อง..มิควรจำ..กลับย้ำคิด
ในดวงจิต..ยังเก็บจำ..จนช้ำหมอง
อยากลบเลือน..อดีตฝัน..เลิกหันมอง
กลับหม่นหมอง..ทำเช่นไร.." ใครบอกที "
ชีวิตฉัน..เปลี่ยนแปลงไป..ไม่เหมือนก่อน
ช่างซับซ้อน..ยามก้าวย่าง..หว่างวิถี
วันต่อไป..ฉันควรทำ..เยี่ยงไรดี
เป็นผลที่..กระทบฉัน..นั้นรุนแรง
ก็เพียงแค่..เธอเดินไป..จากใจฉัน
ชีวิตพลัน..ดั่งรอวัน..อันสิ้นแสง
ดุจเปลวเทียน..ระริกไหว..ใกล้อ่อนแรง
ริบหรี่แสง..จวนมอดดับ..ลับลงไป
เธอจากไป..ฉันเจ็บปวด..รวดร้าวยิ่ง
ฉันทำสิ่ง..ที่ฉันรัก..อีกไม่ได้
แม้เพียงแค่..หยุดน้ำตา..มิให้ไหล
ทำไม่ได้..ทำอย่างไร.." ใครช่วยที "
เมื่อไหร่หนา..สองมือฉัน..นั้นหยุดสั่น
แล้วจะกลั้น..หยุดน้ำตา..อย่างไรนี่
ฉันควรหยุด..สิ่งไหนก่อน..ล่ะคราวนี้
ขณะที่..หัวใจฉัน..สั่นไม่วาย...
26 มกราคม 2550 14:12 น.
White roses
เราต่างคน..ต่างยืน..คนละฟาก
รถหลายหลาก..วิ่งไปมา..พาสับสน
คล้ายหัวใจ..ของเรา..ทั้งสองคน
ซึ่งดั้นด้น..คนละทิศ..ผิดใจกัน
รถคันที่..ฉันรอนั้น..ผ่านไปแล้ว
หัวใจแป้ว..ไร้พลัง..สิ้นทางฝัน
ขาสองข้าง..ก้าวไม่ออก.." ทำไมกัน "
รถกี่คัน..ปล่อยผ่านไป..ไม่ใยดี
ได้เพียงส่ง..สายตา..อันเจ็บช้ำ
สุดระกำ..ส่งข้ามไป..ให้เธอนี้
อาจส่งไป..ไม่ถึง..เธอสักที
เพราะรถที่..ผ่านไปมา..ปะทะกระจาย
ดุจดั่งความ..ไว้ใจ..ฉันเคยมอบ
ผลคำตอบ..คือย่อยยับ..ดับสลาย
คนที่ฉัน..เคยรัก..สุดหักใจ
วันนี้กลาย..กลับเปลี่ยนไป.." ไม่คุ้นตา "
รถที่วิ่ง..ไปมา..ต่อหน้านั้น
ตัดสายตา..ที่ฉัน..ส่งไปหา
เป็นเฉกเช่น..ความสัมพัน..ก่อนเก่ามา
ต้องสิ้นสุด..ลงต่อหน้า..ในวันนี้
จะเลิกรา..กับเธอ..อย่างไรนะ
ฉันจะละ..สายตา..อย่างไรนี่
เธอคงเจ็บ..ไม่เท่าฉัน..ในวันนี้
เพราะคนที่..ถูกทำร้าย..ไม่ใช่เธอ
คนละฝั่ง..คล้ายเหมือนดั่ง..คนละโลก
รับบทโศก..คือตัวฉัน..พลันยืนเซ่อ
เธอจากไป..ปล่อยทิ้งฉัน..นั้นละเมอ
ได้แต่เพ้อ..กับเรื่องราว.." ไม่เข้าใจ "
เธอปล่อยฉัน..ให้ยืนงง..ที่ตรงนี้
ดวงฤดี..เจียนจะแยก..แตกสลาย
ทิ้งฉันไว้..ณ.ที่ซึ่ง..อันตราย
ปล่อยฉันให้..เปลี่ยวเหงา..เศร้าลำพัง....
24 มกราคม 2550 16:56 น.
White roses
จะวันนี้..หรือวันไหน..ใจยังมั่น
แต่เธอนั้น..มั่นใจ..แค่ไหนหนอ
ในดวงจิต..ของฉัน..ผูกพันรอ
ไม่เคยท้อ..หวั่นไหว..ใจเรรวน
โปรดอย่าคิด..เปลี่ยนใจ..ไปจากฉัน
อย่าแปรผัน..ดวงจิต..คิดทั่วถ้วน
อย่าเหินห่าง..ให้เจ็บช้ำ..จิตคร่ำครวญ
โปรดจงหวน..คืนมาหา..อย่าลาไกล
ขอเธออยู่..เคียงคู่ฉัน..ทุกวันนะ
ไม่ว่าจะ..วันนี้..หรือวันไหน
รักสองเรา..สลักมั่น..ทุกวันไป
ไม่เหงาใจ..มีเธออยู่..คู่นิรันดร์..
23 มกราคม 2550 14:38 น.
White roses
ฟ้าหลังฝน..ใยทนหนาว..ให้ร้าวรวด
จะทนปวด..แผลใจ..ทำไมเล่า
ชีวิตคน..เกิดมา..ใช่เพียงเรา
มีทั้งเศร้า..ทั้งสุข..ทุกคนไป
อยากพบทาง..เข้มแข็ง..แกร่งไว้เถิด
สมาธิ..ดีเลิศ..กว่าสิ่งไหน
ตั้งสติ..ดูแล..แคร์หัวใจ
บาดแผลใด..ก็สมาน..ผสานรอย
สมาธิ..คือยา..มหาวิเศษ
ดับกิเลส..ความทุกข์ใจ..หายเหงาหงอย
มารทั้งหลาย..จะพ่ายแพ้..ไม่มาคอย
มาซ้ำรอย..รังแกเรา..ให้เหงาใจ
หากความทุกข์..ในใจ..หายหมดสิ้น
จะได้กลิ่น..ฟ้าหลังฝน..ในวันใหม่
แสนสดชื่น..สุกสกาว..ทุกคราวไป
มองเห็นสาย..สีรุ้ง..พุ่งออกมา..
22 มกราคม 2550 15:08 น.
White roses
กาลเวลา..นับวัน..จะผันเปลี่ยน
โลกหมุนเวียน..กี่พันครั้ง..ยังสับสน
ไม่อาจเปลี่ยน..จิตใจ..ชายบางคน
เขาสับสน..เมามัว..มั่วกิจกาม
ทรยศ..กบฏรัก..หักอกหญิง
มีรักจริง..หรือไม่..ใคร่ขอถาม
คนอะไร..หัวใจ..ไร้ศีลธรรม
ช่างก่อกรรม..ทำเข็ญ..อยู่เป็นนิจ
ฉันอีกคน..ใช่ไหม..ตกเป็นเหยื่อ
จึงหลงเชื่อ..ถ้อยคำ..หวานจับจิต
ว่ารักมาก..รักจริง..ยิ่งชีวิต
หลงทางผิด..เชื่อคำมั่น..คำสัญญา
ยอมมอบใจ..มอบกาย..มอบทุกอย่าง
ไม่จืดจาง..ยึดมั่น..เสน่หา
แม้เธอเจ็บ..ป่วยไข้..ให้เยียวยา
คอยหุงหา..ปรนนิบัติ..ไม่ขัดใจ
เธอต้องการ..สิ่งใด..ให้ทุกอย่าง
พรหมลิขิต..ขีดเส้นทาง..หรือไฉน
เป็นคู่กรรม..คู่เวร..หรืออย่างไร
เราจึงได้..พบกัน..ขั้นแต่งงาน
แต่พอไม่..กี่ปี..ความดีแตก
เคราะห์เข้าแทรก..กลางหทัย..ไม่สงสาร
ช่างปวดร้าว..เหลือทน..มิอาจทาน
ส่อสันดาน..มั่วโลกีย์..บัดสีจริง
กับอีกหญิง..ร้อยเล่ห์..มากมายา
จิตชั่วช้า..ดั่งอสุรกาย..เข้าแทรกสิงห์
ลอบเป็นชู้..สู่ชาย..หมายแอบอิง
ทั้งที่จริง..เธอนั้นรู้..คู่เขามี
ความรู้สูง..ขั้นปริญญา..ใจกล้านัก
คงจบจาก..กามสูตร..น่าบัดสี
ร้อยเล่ห์หลอก..สามีเขา..เคล้าโลกีย์
ชอบริกรี้..ยื้อแย่ง..เหมือนแร้งกา
อยากได้นัก..หรืออย่างไร..ผัวชาวบ้าน
จึงเร่งสาน..รอยต่อ..ไม่รอท่า
เร่งผลิต..มารหัวขน..จนลานตา
หวังไว้ว่า..จับให้มั่น..คั้นให้ตาย
มีความสุข..หรืออย่างไร..ในชีวิต
แอบเชยชิด..เป็นชู้เขา..น่าใจหาย
ลูกเติบใหญ่..ขึ้นมา..คงได้อาย
แม่ใจร้าย.." แย่งผัวเขา "..เศร้าเหลือเกิน...
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
1293
