3 พฤศจิกายน 2553 14:16 น.
White roses
เมื่อรักเปลี่ยน..กลายกลับ..เกินรับไหว
ทุกห้องใจ..ถูกเหยียดย่ำ..ซ้ำรอยแผล
มนต์มารร้าย..สถิตย์ห้วง..ตรึงดวงแด
ไม่เคยแคร์..ความรู้สึก..ลึกภายใน
เห็นเธอซึม..เศร้าทรวง..ให้หน่วงจิต
อยากใกล้ชิด..ปลอบขวัญ..ยามหวั่นไหว
เล่านิทาน..แสนหวาน..ซ่านซึ้งใจ
หวังเพียงได้..เห็นรอยยิ้ม..อิ่มละมุน
ให้ฉันกอด..เธอไว้..ได้หรือเปล่า
ลบเรื่องราว..ก่อนหน้านี้..ที่เคืองขุ่น
พิงซบไหล่..ไล่ปวดร้าว..หนาวทารุณ
ให้เคยคุ้น..เสียงหัวใจ..ห่วงใยกัน
เปิดทำนบ..น้ำตา..คราเธอเจ็บ
ต่อจากนั้น..โปรดจงเก็บ..สกัดกั้น
ข่มความทุกข์..ถาโถม..ที่โรมรัน
ยังมีฉัน..นะคนดี..ที่คอยรอ
สุดสงสาร..เธอนัก..รักหักเห
จะทุ่มเท..กำลังใจ..อย่างไรหนอ
อยากปลอบขวัญ..ประโลมใจ..ให้เพียงพอ
พเน้าพนอ..ซบอุ่นไอ..หายตรอมตรม....
28 ตุลาคม 2553 14:24 น.
White roses
ประกายเพชร..เกล็ดดาว..พราวกระจ่าง
สายลมพลาง..พัดพลิ้ว..ผิวกายสาว
ละอองหมอก..ล้อมราย..อยู่พรายพราว
สะท้านหนาว..จรดขั้ว..ของหัวใจ
ยะเยือกเย็น..สั่นหนาว..อีกคราวแล้ว
ยังไร้แวว..คู่ชิด..พิสมัย
พ้นทิวา..ผ่านราตรี..ที่ยาวไกล
สงสารใจ..คงปวดร้าว..อีกคราวเคย
อ้อมกอดดาว..อุ่นไหม..ใคร่อยากถาม
เจ้างดงาม..ประกายจ้า..ดูผ่าเผย
ขอซบอุ่น..แนบอกดาว..ได้ไหมเอย
อย่าร่วงเลย...หล่นจากฟ้า..ข้าจักตรม
โค้งขอบฟ้า..กว้างไกล..เพียงไหนหนอ
นับวันรอ..คืนวัน..อันสุขสม
หัวใจรัก..ฝากลอยไป..กับสายลม
หวังพร่างพรม.." หัวใจใคร "..ณ.ปลายฟ้า...
25 ตุลาคม 2553 14:15 น.
White roses
ไม่อาจถาม..ความรู้สึก..ที่ลึกซึ้ง
ห้วงคำนึง..ของหัวใจ..เธอใหญ่หลวง
เกินก้าวย่าง..เข้าถึง..ก้นบึ้งทรวง
ดุจหลงบ่วง..เสน่หา..คราพบเจอ
รักยังคง..รักเธอ..เสมอจิต
ตราปชีวิต..ของฉัน..คงมั่นเสมอ
หลับตาลง..ครั้งใด..ใจละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ..เพรียกหา..ทุกราตรี
หลายปีผ่าน..นานวัน..ยังมั่นรัก
เคยห้ามหัก..ตัดใจ..คิดหน่ายหนี
มิอาจห้าม..หัวใจรัก..เลยสักที
ยิ่งหลีกลี้..ยิ่งเจ็บหนัก..ยามรักลา
เธออยู่ดี..มีสุข..ทุกข์ไฉน
รู้หรือไม่..ใจหนึ่งดวง..ยังห่วงหา
บินลดเลี้ยว..ข้ามสมุทร..สุดสายตา
ตลอดเวลา..เคียงอยู่..คู่ใจเธอ
ไม่อาจถาม..ความรู้สึก..ที่ลึกซึ้ง
รักตราตรึง..เพียงใด..ใฝ่เสนอ
มอบให้แล้ว..หมดทั้งใจ..หมายเพียงเธอ
อย่าให้เพ้อ..รอรักร้าง..เพียงข้างเดียว.....
26 กุมภาพันธ์ 2553 17:48 น.
White roses
ค่ำคืนอัน..เหน็บหนาว..คราวฟ้าหม่น
คิดถึงคน..อยู่ไกล..อาลัยหา
ป่านนี้เป็น..เช่นไร..ไม่นำพา
รู้ไหมว่า..ความคิดถึง..ตรึงทรวงใน
เธออยู่ดี..มีสุข..หรือทุกข์ถม
อย่าจ่อมจม..กับความรัก..เขาผลักไส
ยังมีฉัน..นะคนดี..ที่ห่วงใย
ขอเธอได้..สดับ..โปรดรับฟัง
จะคอยเสริม..เติมชีวื..ที่ขาดหาย
เคียงข้างกาย..ทุกนาที..มิเหินห่าง
เสริมพลัง..ความรัก..เคยอับปาง
ลบอ้างว้าง..ด้วยหัวใจ..ให้แก่กัน
แสนสงสาร..คนไกล..ปลายโลกร้าง
คงอ้างว้าง..เดียวดาย..ไร้สิ้นฝัน
คนเคยชิด..ตัดสวาท..ขาดสัมพัน
ทุกคืนวัน..ต้องหม่นหมอง..นองน้ำตา
จึงขอส่ง..แรงใจ..มาปลอบขวัญ
ฝากดวงดาว..นับพัน..แทนห่วงหา
มอบความรัก..ความห่วงใย..คนไกลตา
มอบศรัทธา..แด่เธอ..เสมอนิรันดร์...
กุหลาบขาว....
18 กุมภาพันธ์ 2553 12:00 น.
White roses
ยินสำเนียง..เพรียกพร่ำ..เอ่ยคำหวาน
ลอยลมผ่าน..ช่างลึกซึ้ง..ตรึงจิตฉัน
แม้เวลา..หมุนเวียน..เปลี่ยนกี่กาล
ยังคงมั่น..สัตย์ซื่อ..ถือสัญญา
ฝากบรรเลง..เพลงห่วงใย..ส่งไปถึง
ยังรำพึง..เพ้อพร่ำ..คร่ำครวญหา
ห่างเพียงกาย..ใจแนบชิด..จวบนิทรา
จะเหว่ว้า..หงอยเหงา..เศร้าไปใย
ค่ำคืนนี้..แสงดาว..พร่างพราวฟ้า
แทนดวงตา..ของฉัน..เธอเห็นไหม
เฝ้ามองดู.."มอบขวัญ..กำลังใจ"
แด่เธอผู้..เดียวดาย..เสมอมา
โอ้ยอดขวัญ..ยามใด..ใจเธอทุกข์
ฉันไร้สุข..ทุกข์ท่วม..เสียยิ่งกว่า
รอวันใด..ได้พบ..สบสายตา
จะไม่ลา..แรมร้าง..ห่างจากเธอ....
กุหลาบขาว....
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
3014
