19 ธันวาคม 2557 21:00 น.
White roses
สายธารา..รินไหล..สู่ไพรกว้าง
หมอกน้ำค้าง..พร่างพรม..ห่มยอดหญ้า
ทั่วไพรพฤก..ชุ่มชื่น..ดาษดื่นตา
สรรพสัตว์..ได้พึ่งพา..ธาราริน
สายธารใส..ไหลจากไป..ไม่หวนกลับ
ไหลเรื่อยลับ..ไม่เคยหวน..ทวนกลับถิ่น
ละความหลัง..สู่แหล่งใหม่..ทั่วแดนดิน
หลงลืมถิ่น..ต้นลำธาร..ผ่านเลยไป
ดั่งความรัก..ความฝัน..ในวันนี้
เปรียบดุจสาย..วารี..ที่รินไหล
ค่อยค่อยร้าง..ไหลพราก..จากหัวใจ
ทิ้งเศษซาก..แห่งอาลัย..ใจตรอมตรม..
25 ธันวาคม 2557 14:10 น.
White roses
กุหลาบงาม..ดอกนี้..มีสีขาว
ดินเริ่มร้าว..แตกระแหง..ถึงลำต้น
ฝนไม่ตก..อดน้ำ..ช้ำเหลือทน
น้ำตาล้น..ไหลหลั่ง..กลางสวนเดิม
ใบเริ่มแห้ง..กลีบเริ่มหมอง..ต้องทนทุกข์
ไร้ความสุข.."คอยน้ำใจ"..ไมตรีเสริม
ฝักบัวเก่า..วางข้างสวน..อยู่ที่เดิม
ไร้คนเติม..น้ำใส..ใส่ลงมา
กุหลาบขาว..หนาวเหน็บ..เจ็บป่วยไข้
มีโรคร้าย..รุมเร้า..เศร้านักหนา
แมลงชุม..รุมกัดกิน..กิ่งโรยรา
ไร้คนมา..ปกป้อง..ต้องช้ำตรม
ใบเริ่มร่วง..ที่ละใบ..ใจยิ่งเศร้า
ไร้แม้เงา..คนดูแล..ต้องขื่นขม
กุหลาบขาว..คงสิ้นชื่อ..ไร้คนชม
คงต้องก้ม..หน้ารับ..กับความจริง...