3 พฤศจิกายน 2553 14:16 น.
White roses
เมื่อรักเปลี่ยน..กลายกลับ..เกินรับไหว
ทุกห้องใจ..ถูกเหยียดย่ำ..ซ้ำรอยแผล
มนต์มารร้าย..สถิตย์ห้วง..ตรึงดวงแด
ไม่เคยแคร์..ความรู้สึก..ลึกภายใน
เห็นเธอซึม..เศร้าทรวง..ให้หน่วงจิต
อยากใกล้ชิด..ปลอบขวัญ..ยามหวั่นไหว
เล่านิทาน..แสนหวาน..ซ่านซึ้งใจ
หวังเพียงได้..เห็นรอยยิ้ม..อิ่มละมุน
ให้ฉันกอด..เธอไว้..ได้หรือเปล่า
ลบเรื่องราว..ก่อนหน้านี้..ที่เคืองขุ่น
พิงซบไหล่..ไล่ปวดร้าว..หนาวทารุณ
ให้เคยคุ้น..เสียงหัวใจ..ห่วงใยกัน
เปิดทำนบ..น้ำตา..คราเธอเจ็บ
ต่อจากนั้น..โปรดจงเก็บ..สกัดกั้น
ข่มความทุกข์..ถาโถม..ที่โรมรัน
ยังมีฉัน..นะคนดี..ที่คอยรอ
สุดสงสาร..เธอนัก..รักหักเห
จะทุ่มเท..กำลังใจ..อย่างไรหนอ
อยากปลอบขวัญ..ประโลมใจ..ให้เพียงพอ
พเน้าพนอ..ซบอุ่นไอ..หายตรอมตรม....