ห่างหายไป..เสียนาน..ผ่านมาทักคิดถึงคน..เคยรู้จัก..มิตรสหายความทุกข์สุข..เคยปลอบขวัญ..กำลังใจมีมอบให้..แด่กัน..ทุกวันมาบ้านหลังนี้..มีรัก..และอบอุ่นคอยเจือจุน..ยามอ่อนแอ..และเหนื่อยล้ามิตรภาพ..ติดตรึง..ซึ้งอุรายังห่วงหา..ทุกเวลา..ทุกนาทียังอยู่ดี..มีสุข..หรือทุกข์โถมอย่าจ่อมจม..ก้าวย่าง..อย่างสุขีคิดถึงนะ..คิดถึงมาก..นะคนดีกุหลาบขาว..ชื่อนี้.."จำได้ไหม"ด้วยรักและคิดถึงWhiterose
> มัวค้นหา..สิ่งใด..ในความมืด หรือยังยึด..เรื่องราว..เคยร้าวฉาน ความเจ็บปวด..ควรปล่อยลับ..ไปกับกาล ยังฟุ้งซ่าน..เพ้อพร่ำ..อยู่ทำไม เมื่อจบแล้ว..ให้จบกัน..เลิกฝันถึง รักไม่ซึ้ง..จึงป่วยการ..มาสานใหม่ ไปให้พ้น..จากชีวิต..และจิตใจ ยังกลับมา..ทำไม..คนใจรวน หัวใจใช่..อยากมีไว้..ให้เจ็บซ้ำ คนใจดำ..อย่ามาชิด..อย่าคิดหวน อยู่กับเขา..ยังมาง้อ..ตามก่อกวน ควรมิควร..เธอคงรู้..อยู่แก่ใจ กลับไปหา..เขาคนนั้น..ผูกพันรัก อย่าหาญหัก..แหนงจิต..คิดผลักไส ดูแลกัน..หมั่นถนอม..ออมน้ำใจ อย่าทำร้าย..เขาเหมือนฉัน..ดั่งผ่านมา ขออโห..สิกรรม..ในวันนี้ ทุกสิ่งที่..เธอทำไว้..ไม่ถือสา จะทำบุญ..อธิษฐาน..แผ่เมตตา ทั้งชาตินี้..และชาติหน้า..อย่าพบเจอ.... กุหลาบขาว
> ยลยินคำ..เธอกล่าว..แสนร้าวจิต โอ้มิ่งมิตร..หม่นหมอง..ต้องกำสรวญ ด้วยคนรัก..หักอาลัย..ใจเรรวน จึงคร่ำครวญ..เสียหลัก..เพราะรักลวง เธอยิ่งเศร้า..ฉันยิ่งร้าว...ปวดใจลึก แทบสะอึก..ยามเธอเหงา..เฝ้าหวงห่วง ดั่งไฟเผา..เร้ารุม..สุมกลางทรวง ถูกเล่ห์ลวง..ตอกย้ำ..ช้ำเจียนตาย รู้บ้างไหม..คนทางนี้..ใช่หนีห่าง ไม่เคยร้าง..ทอดทิ้ง..แล้วชิ่งหาย ยังวนเวียน..ห่วงใย..ไม่เสื่อมคลาย ขออย่าได้..ทดท้อ..ต่อชะตา มาปลุกขวัญ..ปลอบเหงา..มาเร้าจิต ขอเธอใช้..ชีวิต..อย่างคุ้มค่า สิ่งเลวร้าย..ผ่านลับ..อย่ากลับมา ซับน้ำตา..ที่หยดไหล..ให้เจือจาง เมื่อความรัก..จากไป..ใจคงช้ำ แผลถูกย้ำ..รอยเก่า..เศร้าหมองหมาง สงสารเธอ..ยิ่งนัก..รักอับปาง ใครนะช่าง..ใจดำ..ทำอกตรม หยุดเถิดหนา..ความเศร้า..แต่คราวก่อน อย่าให้ย้อน..หวนคืน..ความขื่นขม ขอให้สิ่ง..หรรษา..น่าภิรมย์ จงประพรม..หัวใจ..ให้ชื่นบาน.... เป็นกำลังใจให้เสมอ แอบมาดูอยู่ห่างๆค่ะ.... กุหลาบขาว
> เปล่งประกาย แพรวพราว อยู่ราวฟ้า ช่างเจิดจ้า โชติช่วง กว่าดวงไหน ลบความมืด หมองมัว ในหัวใจ ดุจแสงไฟ ส่องสว่าง ทางมืดมน ด้วยหลงทาง หลงทิศ เพราะพิษรัก ขอดาวฤกษ์ จงประจักษ์ ทักสักหน ม่านเมฆร้าย พาดผ่าน รานกมล ช้ำเสียจน หม่นหมอง นองน้ำตา อยากไขว่คว้า กอดดาวไว้ ให้อบอุ่น ให้เคยคุ้น กับราตรี อันมีค่า แต่เจ้าอยู่ สูงไกล สุดสายตา เอื้อมมือคว้า ไม่ถึง จึงร้าวราน ขอได้ไหม ส่องแสง อันแรงฤทธิ์ ช่วยขับพิษ เมฆร้าย ที่กรายผ่าน เป็นดาวฤกษ์ ดาวใจ ไปเนิ่นนาน ไม่มีวัน อับแสง ด้วยแรงรัก.... กุหลาบขาว...
เคยสวดมนต์..อ้อนวอน..ขอพรพระ มุมานะ..ภาวนา..คราหมองหม่น รอความหวัง..รอหัวใจ..ใครบางคน พาข้ามพ้น..อุปสรรค..รักอัปปาง อยากพบเจอ..ชายใด..ใจมุ่งมั่น ใช่เพียงฝัน..แต่เป็นจริง..ทุกสิ่งอย่าง มอบรักแท้..ยาวยืด..ไม่จืดจาง ลบอ้างว้าง..เปลี่ยวเหงา..ทุกคราวเคย จะมีสัก..กี่คน..วังวนโลก ใจมิโยก..สั่นไหว..ใคร่เฉลย พบแต่ความ..ปรวนแปร..และละเลย รักลงเอย..ด้วยเจ็บช้ำ..น้ำตานอง หลายต่อหลาย..คู่ครอง..ต้องพลัดพราก เพราะมักมาก..รักเหลือ..เพื่อสนอง เมินข้ามคน..เคียงใกล้..ไม่หันมอง เฝ้าร่ำร้อง..หารักใหม่..ร้ายเหลือดี กี่คนแล้ว..หญิงต้องช้ำ..จำฝืนข่ม ทุกข์ระทม..แทบกระอัก..รักหน่ายหนี เพราะหลงเชื่อ..คำหวาน..ซ่านฤดี จึงต้องมี..น้ำตา..ทุกคราไป อธิษฐาน..อ้อนวอน..ขอพรพระ ให้ชนะ..บ่วงกรรม..เคยทำไว้ หากมีรัก..ขอประจักษ์..รักจริงใจ อย่าต้องพ่าย..ต่อชะตา..ข้าขอวอน...
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
Lovings
White roses เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟWhite roses
Lovings
White roses เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
4118
