29 กันยายน 2553 19:24 น.
weenie
คนบางคนมันเกินเยียวยา
ไม่รู้จะรักษายังไงให้หาย
บั่นทอนตัวเอง จะเป็นจะตาย
โง่งมงาย ไม่คิดจะยืน
เศร้าเสียใจกับคนอื่น
ทำชีวิตให้ขมขื่น ไม่ว่าวันไหน
ทั้งที่รอบตัวมีทั้งคนรัก คนปลอบใจ
กลับรักคนอื่นคนไกล ที่ทำร้ายเธอ
มองเห็นตรงนี้บ้างหรือเปล่า
คิดว่าเหงาอยู่คนเดียวใช่ไหม
คนที่คอยพูดให้กำลังใจ
มีตัวตนบางไหมคนดี
จะหยิบฉวยตรงนั้น ขว้างใส่คนนี้
ระเบิดอารมณ์หลายๆที ฉันเริ่มสับสน
ถามตัวเอง ทำดี แล้วได้อะไรกับตน
วันนี้ฉันหมดความอดทน กับคนอย่างเธอ
เชิญเธอไปร้องไห้ต่อ
เศร้าให้พอ ให้คุ้มกับเหตุผล
กับผู้ชายที่เธอรัก แลกกับเพื่อนอีกหลายคน
ใครจะทน ทนอยู่กับเธอได้อย่างไร
มองดูตัวเองบ้าง
อย่าโทษคนรอบข้างให้หวั่นไหว
ดูสิ่งที่เธอทำมันถูกหรือไร
ก็เข้าใจว่า เธอหมดแรง
สิ่งที่เธอทำวันนี้
ฉันรู้เธอมีเหตุผล
ฉันเข้าใจว่าเธอต้องอดทน
แต่บางคนเขาไม่รู้เรื่องอะไร
อย่าระบายอารมณ์กับคนอื่น
อาการกล้ำกลืนของเธอ มันไม่ไหว
รับไม่ได้อีกแล้ว ถ้าเธอจะไป
ต่อไปนี้ คำสุดท้าย ทางใครทางมัน
28 กันยายน 2553 20:45 น.
weenie
ตั้งสติให้ระลึก ก็นึกได้
ว่าบุญกรรมอันใด มีให้เห็น
เขามาเตือน อย่าทำบาป จะรำเค็ญ
อย่างที่เป็น เช่นวันนี้ ก็สุขใจ
อย่าคิดชั่ว ตัวตาย คงไหม้มอด
คงไม่รอด ต้องจดจำ กรรมเห็นผล
เขามาเตือน อย่าไปทำ จำใส่ตน
เป็นวังวน เห็นกงจักร เป็นดอกบัว
ให้ทำบุญ ความดี จะมีโชค
อย่าได้โลภ เมามัว ตัวไม่เห็น
จงเชื่อไว้ในบุญบาป ที่เกิดเป็น
ที่เตือนไว้ ให้เน้น เช่นความดี
คิดได้ในวันนี้ก็ตระหนัก
อย่าไปรัก กรรมชั่ว ให้มัวหมอง
ตัวอย่างมี มากมาย ให้ไตร่ตรอง
ต่อไปนี้ ตามครรลอง ต้องทำดี
27 กันยายน 2553 20:12 น.
weenie
ถ้าเรายึดกันไว้ ในวันนั้น
ในวันนี้ จะมีเธอ กับฉัน อยู่ใช่ไหม
เพียงแค่เราไม่ทะเลาะ ไร้สาระ กันเกินไป
ความสุข จะอยู่ตรงหน้าไหม ใจอยากรู้
ถ้าวันนั้น ฉันไม่มี ใครคนอื่น
เธอจะยัง ฝันฝืน กล้ำกลืนไหม
จะยังรัก ยังมีฉันอยู่ในใจ
เราจะยัง มีกันอยู่ใช่ไหม นะคนดี
เป็นคำถาม ที่ไม่เคย หลุดจากปาก
แม้ใจอยาก ดิ้นรน ค้นแค่ไหน
เพราะคำตอบ ก็รู้ อยู่แก่ใจ
ถึงกลับไป แก้ไข ไม่เหมือนเดิม
เพิ่งเข้าใจสายน้ำไม่ไหลกลับ
มันลาลับ สับโศก โลกเคลื่อนไหว
เป็นเพียงแค่ ความเย็น ของสายน้ำ ฉ่ำชื่นใจ
ให้เก็บไว้ระลึกได้ แค่จางๆ
27 กันยายน 2553 11:52 น.
weenie
ไม่เคยเปลี่ยน..
แม้วัน เดือน ผ่านเวียน นานแค่ไหน
เมื่อมองเธอ ที่อยู่ ในหัวใจ
มันสุดแสนจะไกล สุดสายตา
นับวันแรกที่รู้สึก..
ในห้วงลึก วันนี้ ยังคงเป็นเช่นนั้น
แม้ภาพเธอ จางไป ไกลจากกัน
อยากส่งความรู้สึก แบ่งปัน ให้เธอไป
แต่จะให้เอ่ยปากบอก..
ฉันไม่ทำหรอก เธอรู้ได้
สถานะของฉัน มันเปลี่ยนไป
ไม่มีสิทธิ์ทำได้ ไม่ถูกทาง
คงทำบาป ทำบุญ มาแค่นี้
สิ่งดี-ดี จึงมีแค่ตาเห็น
แค่กระพริบ สิ่งที่เกิด ก็ยากเย็น
กรีดไว้ให้ รอยแผลเป็น อยู่กลางใจ
ถ้าวันนึง เกิดได้ มาพบมาเจอ
อยากให้รู้สึกเสมอว่า ฉันยังเป็นเช่นนั้น
จำได้ไหมวันแรกที่รู้จักกัน
ฉันยังจำวันนั้น..และตลอดไป
26 กันยายน 2553 19:00 น.
weenie
ขอบคุณที่ให้ยืมไหล่มาซบ
ขอบคุณที่ยังเป็นเพื่อนให้คบ ในวันที่ไม่มีใครที่ไหน
ขอบคุณที่ยังอยู่เป็นกำลังใจ
ขอบคุณสำหรับมือที่คอยซับน้ำตาให้ เสมอมา
เธอเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
อยู่ใกล้ ใจชิด ไม่เคยทิ้งห่างไปไหน
เวลาฉันมีความสุข เธอไม่เคยอยู่ให้ลำบากใจ
เวลาทุกข์มาเยือนเมื่อไหร่ จะเห็นเธออยู่ใกล้ ทุกที
วันนี้เพียงแค่อยากจะร้องไห้
ไม่ใช่จะเสียน้ำตาให้ใครที่ไหน
ถึงแม้จะเจ็บทุกข์ ปวดร้าวเพียงใด
แต่น้ำตาที่ไหล เพราะโง่เกินไป ในบางที
ขาดเขลามานานนัก
มองไม่เห็น ไม่ตระหนัก ถึงความรักตรงหน้า
ความรักที่ไม่เคยต้องการสิ่งใดๆกลับมา
มัวแต่เอาใจไปไขว่คว้า หาหนาม เกี่ยวเอง
จะจับมือเธอไว้เพื่อน
เอาไว้คอยย้ำเตือน ว่า ฉันยังมีเธอเสมอ
จะมองไปใหม่ มองคนไม่ต้องการอะไรอย่างเธอ
แล้ววันนึงฉันอาจค้นเจอ สถานะของเรา ที่สมควรจะเปลี่ยนไป
หน้าส่วนตัว
2300
