12 มกราคม 2547 11:11 น.
weenie
ทำไมเพิ่งมาบอกว่ารัก
คำๆนึง มันยากเย็นนักเลยใช่ไหม
รู้หรือเปล่า ว่าฉันรอมานานเท่าไหร่
เคยรู้สึกบ้างไหม ที่ผ่านมามัน..ทรมาน
จะมาอ้อนวอนให้รู้สึกดีอย่างเก่าก่อน
ฉันก้อร้าวรอนไม่น้อยกว่าเธอ รู้บ้างไหม
แต่ถ้าวันนั้นเธอเห็นค่าฉันจริง คงไม่ทิ้งฉันไปมีใคร
ยังจำภาพวันนั้นได้.. ที่เธอไม่เคยแคร์
ดูแลตัวเองเถอะนะ
ฉันก้อจะเป็นเพื่อนเธออย่างนี้
เรารู้สึกดีต่อกันได้ โดยไม่ต้อง..ลึกซื้ง..หรอกคนดี
เพราะบางที เพื่อน ยืนยาวกว่าอย่างอื่นที่มีมากมาย
6 มกราคม 2547 19:57 น.
weenie
ขอบคุณที่วันนี้ มีเธอ
ให้ได้เจอะเจอ..เรื่องราวอ่อนหวาน
เธอคือคนของความรัก .. ที่ค้นหามาแสนนาน
ขอบคุณวันวาน..ที่ทำให้รู้ว่าวันนี้มีคุณค่าเพียงใด
อาจเป็นคำพูดปากเปล่า
หรือฟังดูน้ำเน่า แค่ไหน
แต่ รัก ก้อคือรัก ไม่มีวันเปลี่ยนไป
มันถูกต้องแล้วที่จะมีให้กับ ..ใครคนดี
ตราบที่เธอยังดีกับฉัน
ยังรักกันเหมือนเดิมแบบนี้
เชื่อเถอะว่า ฉันก้อจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจากที่มี
แถมจะเพิ่มเติมความรักที่มี อยู่เรื่อยไป
27 ธันวาคม 2546 16:21 น.
weenie
อย่ารักเขาเลยนะคนดี
เพราะวันนี้มีคนอื่นมาเกี่ยวข้อง
ถ้าความจริงเขารักเธอ เขาคงจะมอง
แล้วเธอทั้งสอง คงจะมีหัวใจที่ตรงกัน
แต่วันนี้เขามีคนอื่น
เธอก้อยังคงฝืนที่จะดีกับเขาอยู่ใช่ไหม
ทำไมล่ะ คนดี .. ทำไม
ประเมินค่าตัวเอง ต่ำไป ทำไมกัน
รักคนที่เขารักเราดีกว่า
แล้ววันข้างหน้า เธอก้อจะเข้าใจฉัน
เจ็บวันนี้ ดีกว่า สมเพชตัวเอง ในสิ่งที่ทำกัน
เขาไม่รัก จะตามตื้อทำไมกัน ไม่เข้าใจ
ฉันเป็นเพื่อนของเธอ
ไม่อยากให้เจอกับเรื่องอ่อนไหว
เข้มแข็งไว้นะ.. แล้วสักวันเธอจะเข้าใจ
ว่าคนๆนั้นไม่มีค่าอะไรกับเธอเลย
23 ธันวาคม 2546 15:58 น.
weenie
ตั้งใจให้เป็นแบบนี้หรือเปล่า
เรื่องราวของเรา .. ความรัก..ความอ่อนไหว
หรือที่ผ่านมาเป็นความพลั้งเผลอของหัวใจ
ที่เธอเพียงแค่ไม่มีใคร ให้ดูแล
เป็นความคิดถึงจริงๆใช่ไหม
ไม่ใช่แค่ซาบซึ้งใจ ที่ฉันห่วงหา
ผูกพันจริงหรือเปล่า ตั้งแต่รู้จักกันมา
หรือแค่ฉันเป็นเพียงคนผ่านมาเพื่อผ่านไป
อย่าให้น้ำตารื้นเพราะซ่อนเร้น
อย่าปิดบังความจริงที่เป็น ในความรู้สึกนั้น
เปิดเผยออกมาเถอะนะ ..ถ้ายังมีความรู้สึกดีๆต่อกัน
บอกมาเถอะว่ารักของเรานั้น .. มันจริงเพียงใด
30 พฤศจิกายน 2546 23:56 น.
weenie
คิดถึงบางคนซะมากมาย
คิดถึง เหมือนจะเอาเป็นเอาตายยังไงอย่างนั้น
ก้อความไกล เหมือนจะบั่นทอนหัวใจกัน
ให้ความเหงาแทรกซึมทุกวัน จนปอดบวม
เธอน่ะ เย็นชา.. และชาเฉย
ไม่เคยเลย ที่คิด จะเอ่ยคำหวานๆ
ฉันน่ะ ทนได้นะ แต่มันทรมาน
ก้อแล้วอีกนานเท่าไหร่ เราถึงจะเข้าใจกัน
เวลาจะช่วยให้เราผูกพันกันขึ้น จริงเหรอ
แล้วถ้าเธอปล่อยให้รอ เก้อ...ฉันจะไปอยู่ตรงไหน
เฮ้อ ! ก้อเข้าใจหรอกว่าเธอน่ะไม่เหมือนใครๆ
คิดจะทำอะไร ต้องคิดทบทวน ซะมากมายก่อนลงมือ
แต่ฉันน่ะสิ เป็นพวกคนใจร้อน
อยากได้คำตอบก่อนล่วงหน้าเสมอ
ก้อเล่นไม่บอกกล่าวว่าคิดอย่างไร แม้กระทั่งได้เจอ
เธอก้อยังเงียบๆ เฉยๆ เสมอ สงสัยเป็นร้อนใน..^-^
หน้าส่วนตัว
936
