8 สิงหาคม 2548 23:27 น.
weenie
จำคืนนั้นได้ดี
คืนนั้น คืนนี้ไม่เหมือนกับคืนไหนๆ
เธอกอดฉันไว้ในอ้อมใจ
เธอกอดฉันไว้เพียงลำพัง
มีเพียงเราสองคน
เหมือนหลุดพ้นจากทุกสิ่ง
เหมือนเรารักกันมากจริงๆ
เธอทำทุกสิ่งเหมือนรักฉันยิ่งสิ่งใด
ไม่คิดว่าจะได้เจอผู้ชายคนนี้
ไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่ไหน
ที่ดีได้กับฉันเกินที่จะพบในใครต่อใคร
ต้องขอบคุณฟ้าที่ให้เราได้รักกัน
3 กรกฎาคม 2548 00:59 น.
weenie
ถ้าวันนั้นฉันไม่ได้เจอเขา
วันนี้เราอาจจะได้คบหา
สำหรับความรู้สึกดีๆที่ผ่านมา
บอกได้แต่ว่า "ขอบคุณ"
เธอเป็นความรู้สึกดีๆ เป็นความปลาบปลื้ม
จะไม่มีวันลืมความสัมพันธ์ที่เคยโหยหา
อาจไม่ใช่เนื้อคู่ อาจไม่ใช่รัก กับสิ่งที่ผ่านมา
อยากให้นึกเสียว่า เป็นสายฝน ที่เราต่างชุ่มใจ
14 มิถุนายน 2548 00:33 น.
weenie
แอบสะอื้นในสายลมที่มืดมิด
ยิ่งดึก ใจยิ่งคิด ให้คนเหงา
หลับกันหมดแล้วหรือไร เหลือเพียงเรา
มีเพียงความว่างเปล่า กับความสับสนในตัวเอง
ต้องการอะไรบอกฉันหน่อย ชีวิต
ยังต้องคิด ต้องค้นหาต่อไปอีกใช่ไหม
แล้วเวลาของการเดินทางจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่
หยุดพักใจ แล้วหาเพื่อนร่วมทาง เดินด้วยดีไหม จะได้ไม่เปลี่ยวเอกา
"ตอบไม่ได้หรอกว่าใช่เธอหรือเปล่า
ชีวิตนี้ผ่านร้อนผ่าวหนาว มายาวไกลนัก"
เพียงแค่ตอนนี้หัวใจบอกว่าเป็นเธอ
ไม่ได้สนว่าจะมีคนอื่นเลิศเลอ ต้องการฉันเพียงไหน
บอกได้แค่ว่า เธอน่ะ ดีที่สุดของหัวใจ
ไม่เคยหักหลัง ไม่เคยทำร้าย ให้หัวใจโดนรังแก
ขอโทษที่เคยทำให้หนักเหนื่อย
เพราะความเรื่อยๆ เอาแต่ใจมาเสมอ
ขอบคุณต่อท้ายละกัน ที่มอบความรัก จริงใจยามได้พบเจอ
เพราะโลกนี้มีเธอ ฉันจึงได้เดินต่อไป..
5 พฤษภาคม 2548 18:55 น.
weenie
บางคนที่เราไม่รู้จัก..
ก้ออาจรักกันได้ใช่ไหม
ซาบซึ้ง มีไมตรี มีน้ำใจ
ห่วงใย โดยไม่ได้เจอกัน
เธอเคยเป็นแบบนั้นหรือเปล่า
อยากรู้ข่าวคราว ยามห่างหาย
เวลาเจอหน้า ก้อดีใจแทบตาย
แต่เรามีเพียงใจ เพราะกายห่างกัน
เป็นความรู้สึกดีๆที่ไม่ได้เพื่อผ่าน
และก้อไม่ใช่วันวานของวันพรุ่งนี้
เป็นมิตรภาพของเพื่อนของพี่ที่แสนดี
ขอบคุณที่โลกยังมีคนดีๆ ให้ได้พบกัน
26 เมษายน 2548 14:45 น.
weenie
เขาไม่ได้มีอะไรที่ดีกว่า
ไม่ว่าหน้าตา ฐานะ ที่จะไปแข่งขัน
เพียงแต่เขาเอาใจใส่ ดูแลกัน
วันนี้ฉันจึงดูเปลี่ยนไป
อาจมองฉันเป็นคนไม่ดี
แต่คนเราก้อมีสิทธิ์เลือกใช่ไหม
เธอเองก้อเคยมีฉัน แล้วทิ้งใคร-ใคร
ที่ผ่านมาเธอเองก้อเลือกทางเดินได้ เหมือนกัน
เหตุผลอาจจะต่าง
ในโลกกว้าง ไม่มีอะไรขวางกั้น
ชีวิตเรา เรากำหนดเองอยู่ทุกวัน
จะโทษฉันก้อได้ ที่เปลี่ยนใจ
ฉันเองก้อรักเธอมาก่อน และรักอยู่
ไม่มีใครเคยรู้ ว่าสักวันต้องห่างเหิน
พูดต่อไป ต่างก้อเจ็บ - เจ็บเหลือเกิน
ที่บังเอิญ วันนึง ต้องจากลา
เก็บมันไว้ในสมุดบันทึกเล่มเก่า
มีรูปภาพ มีความรักของเรา อยู่ในนั้น
จะไม่ลืมความหมายของคืนวัน
ที่เคยมีเธอนั้นอยู่ในใจ
หน้าส่วนตัว
815
