3 กรกฎาคม 2548 04:18 น.
waynar
เบียร์หนึ่งกระป๋อง.....
นั่งคิดนั่งมองแล้วใจหาย
หูกระป๋อง.....
เมื่อก่อนฉันเคยเก็บไว้
บริจาค......
เอาไปทำขาเทียมได้
คนขาขาด.....
เขาจะได้มีขาเทียมใช้
ตอนนี้.....
มีหูกระป๋องหนึ่งกองใหญ่
แต่วันนี้.....
ไม่รู้ว่าจะเอาไปให้ใคร
โครงการนี้.....
ยังมีอยู่ไหม.....
กล่องรับบริจาควางไว้ที่ใด.....
อยู่ไกล...
หรือว่าอยู่ใกล้...
ใครก็ได้วานบอกที
3 กรกฎาคม 2548 01:25 น.
waynar
เธอภูมิใจ...ที่ได้เป็นคนแรกของฉัน
เธอรู้ไหม...ฉันรังเกียจมันแค่ไหน
เธอภูมิใจ...เพราะเธอคิดแบบผู้ชาย
เธอเคยคิดบ้างไหม..ว่าฉันไม่ต้องการ
ตายไปแล้วความรักระหว่างเรา
เหลือเพียงซากเน่าของคำหวาน
กับเศษเดนของหัวใจที่แหลกราญ
จากการกระทำของเธอ
ไม่ต้องเอ่ย...ว่าทำไปเพราะรัก
เธอก็แค่อยากปลดปล่อยมันเสมอ
ระหว่าง "รัก" กับ "ใคร่" แยกออกไหมเธอ
ดังนั้น...อย่ามาพร่ำเพ้อว่ารักกัน
อยู่คนเดียว...ฉันร้องไห้จนแหบเสียง
ลงจากเตียง เปิดน้ำราดตัวอยู่ทั้งวัน
ถูจนแสบผิว...ด้วยความรังเกียจเดียจฉันท์
แม้รู้ว่ามัน...มิอาจลบไปจากใจ
คนดี..คนที่ฉันเคยรัก
คนดี..คนที่ฉันเคยไว้เนื้อเชื่อใจ
คนดีคนนั้นหายไปไหน
กลายเป็นคนจัญไ-....ทำลายกันได้ลง
.....
อ่านนิยายมาอีกแล้ว
เขียนไปเขียนมาอารมณ์ขึ้นน่ะครับ
เอามาลงทั้งหมด คงมีแต่ตัว - เยอะแยะ
เพราะเต็มไปด้วยคำด่าแบบสารพัดสัตว์
(เอ่อ..ที่จริงก็ไม่รู้หรอกครับว่าผู้หญิงเขาคิดยังไงกัน)
จึงขออนุญาตลงแค่ครึ่งแรกนี้นะครับ
แถมบทจบให้บทหนึ่งครับ
เกลียดดดดดดดดดดดดดดดด
เกลียด-ผู้ชาย
เกลียด-ตลอดไป
เกลียด-ตลอดกาล
หน้าส่วนตัว
1922
