เธอโทรหาบอกว่าเธอคิดถึง

waynar

อดีตรักครั้งเก่าที่เราเลือน 
กลับมาเตือนให้คิดสะกิดแผล 
หยดน้ำตาครั้งก่อนยามอ่อนแอ 
กับหัวใจพ่ายแพ้แหลกราญ

เธอโทรหาบอกว่าเธอคิดถึง 
คนเคยรักลึกซึ้งเมื่อวันหวาน 
อยากเห็นหน้าคนเคยใกล้เมื่อวันวาน 
ออกมาทานข้าวกันเย็นวันนี้

เธอวางสายเราถือค้างไม่วางกลับ 
จิตดับใจสลายดั่งภูติผี 
เกิดเป็นคนมีแต่เรื่องประหลาดดี 
แต่ขอโทษทีเรื่องนี้ไม่ตลกเลย

ก่อนเราชวนเธอไม่ว่างให้เรารอ 
เราก็คอยงอนง้อโดยเปิดเผย 
เธอกลับบอกอย่ามายุ่งกับฉันเลย 
เรื่องที่เคยตกลงกันฉันลืมเลือน

เรื่องเรียนเรื่องเที่ยวที่ว่าไว้ 
เรื่องหัวใจกับความรักที่เกินเพื่อน 
ทุกทุกอย่างที่ผ่านมาอย่าย้ำเตือน 
นับวันเดือนที่ผ่านมาทิ้งมันไป

ฉันอยากมีชีวิตที่วาดฝัน 
ไม่ผูกพันชีวีนี้ไว้ที่ไหน 
ปล่อยตัวตนไปสู่ฝันอันกว้างไกล 
มุ่งสู่โลกกว้างใหญ่ด้วยกำลัง

เฮอะอย่ามาพูดดี 
ฉันรู้น่าว่าเธอหักหลัง 
มุ่งสู่โลกกว้างไกลเพียงลำพัง 
แล้วกักขังฉันไว้ในความเดียวดาย

...นับตั้งแต่วินาทีนั้น... 
...ใจฉันแหลกสลาย... 
จมปลักในความเหงาเดียวดาย 
คนอะไรใจร้าย...ใจดำ

แล้ววันนี้เธอก็โทรมา 
พูดราวกับว่าที่ผ่านมาน่ะขำขำ 
อย่าเลยอย่ากลับมาย้ำ 
ซ้ำเติมแผลที่ไม่เคยหายดี

ฉันวายสายแล้วก็ยกหู 
กดดูเบอร์โทรเมื่อกี้ 
กดโทรกลับไปทันที 
แล้วพูดดีดีว่า- กี่โมง