3 กรกฎาคม 2548 01:25 น.
waynar
เธอภูมิใจ...ที่ได้เป็นคนแรกของฉัน
เธอรู้ไหม...ฉันรังเกียจมันแค่ไหน
เธอภูมิใจ...เพราะเธอคิดแบบผู้ชาย
เธอเคยคิดบ้างไหม..ว่าฉันไม่ต้องการ
ตายไปแล้วความรักระหว่างเรา
เหลือเพียงซากเน่าของคำหวาน
กับเศษเดนของหัวใจที่แหลกราญ
จากการกระทำของเธอ
ไม่ต้องเอ่ย...ว่าทำไปเพราะรัก
เธอก็แค่อยากปลดปล่อยมันเสมอ
ระหว่าง "รัก" กับ "ใคร่" แยกออกไหมเธอ
ดังนั้น...อย่ามาพร่ำเพ้อว่ารักกัน
อยู่คนเดียว...ฉันร้องไห้จนแหบเสียง
ลงจากเตียง เปิดน้ำราดตัวอยู่ทั้งวัน
ถูจนแสบผิว...ด้วยความรังเกียจเดียจฉันท์
แม้รู้ว่ามัน...มิอาจลบไปจากใจ
คนดี..คนที่ฉันเคยรัก
คนดี..คนที่ฉันเคยไว้เนื้อเชื่อใจ
คนดีคนนั้นหายไปไหน
กลายเป็นคนจัญไ-....ทำลายกันได้ลง
.....
อ่านนิยายมาอีกแล้ว
เขียนไปเขียนมาอารมณ์ขึ้นน่ะครับ
เอามาลงทั้งหมด คงมีแต่ตัว - เยอะแยะ
เพราะเต็มไปด้วยคำด่าแบบสารพัดสัตว์
(เอ่อ..ที่จริงก็ไม่รู้หรอกครับว่าผู้หญิงเขาคิดยังไงกัน)
จึงขออนุญาตลงแค่ครึ่งแรกนี้นะครับ
แถมบทจบให้บทหนึ่งครับ
เกลียดดดดดดดดดดดดดดดด
เกลียด-ผู้ชาย
เกลียด-ตลอดไป
เกลียด-ตลอดกาล
19 มิถุนายน 2548 03:13 น.
waynar
วันนี้ฝนตก.....
ยืนหลบฝนที่ชายคา
....หมาเห่า..
ทุกวันนี้
สังคมแล้งน้ำใจ
เห็นคนอื่นเดือดร้อน
กลับขับไล่ ไม่แยแส
แม้แต่หมา
ก็ยังแล้งน้ำใจ
คนเปียกปอนหนาวมาหลบฝน
กลับเห่าไล่ ไม่ต้อนรับ
.................................
เดี๋ยวจับไปทำลูกชิ้นปิ้งซะหรอก
16 มิถุนายน 2548 22:36 น.
waynar
.....ทิวานั้นแสนสั้น.....
...ราตรียิ่งสั้นกว่า....
แมลงหวี่ตอมตาข้าพเจ้า
เวลาเดินผ่านอย่างรีบเร่ง
เด็กเติบโตและล้มตาย
ช่วงชีวิตที่แสนสั้นนี้
ทำไมคนเรามักใช้อย่างฟุ่มเฟือย
ด้วยการหาเรื่องยุ่งยากใส่ตัว
เปรียบเหมือนแมลงหวี่
แม้มีชีวิตเพียงสองวัน
กลับยังมุ่งมั่นตอมดวงตา
อย่างหาประโชน์ไม่ได้
25 สิงหาคม 2547 05:55 น.
waynar
...เราไม่เคยจะรักกัน
มีแต่วันที่อ่อนไหว...
ได้ยินเพลงนี้ทีไร
หัวใจหวั่นไหวอ่อนแรง
เราไม่เคยรักกัน
ที่ผ่านมาแค่เสแสร้ง
ฉันทุ่มรักไปสุดแรง
เธอแค่แกล้งแสดงว่ารักกัน
จากนี้จะไม่หวั่นไหว
ต่อไปจะไม่เพ้อฝัน
จากนี้ไปอีกนานแสนนาน
จะไม่มีวัน...ที่สองเรานั้นจะเป็นเหมือนเดิม
30 กรกฎาคม 2547 04:27 น.
waynar
..... เหนื่อย .......
เดินทางแสนไกล
ขึ้นเหนือ-ล่องใต้
....เพื่ออะไรกัน
บนทางแสนไกล
ที่มุ่งไปตามฝัน
กลับพบแต่ทางตัน
จนวันนี้...สิ้นแรง
......................
......................
..... เหนื่อย .....
ขอตัวนอนสักเดี๋ยว เดี๋ยวตื่นแล้วจะมาแต่งกลอน(ที่ไม่ได้แต่งมาตั้งนาน)ให้อ่านใหม่นะครับ