28 กันยายน 2549 00:30 น.
waynar
รอนรอนสุริยคล้อย สายัณห์
เรื่อยเรื่อยเรื่อแสงจันทร์ ส่องฟ้า
รอนรอนจิตกระสัน เสียวสวาท แม่เอย
เรื่อยเรี่อยเรียมคอยถ้า ที่นั้นห่อนเห็น ฯ
เรื่อยเรื่อยมารอนรอน สุริยาจรเข้าสายัณห์
เรื่อรองส่องสีจันทร์ ส่งแสงกล้าน่าพิศวง
ลิ่วลิ่วจันทร์แจ่มฟ้า เหมือนพักตราหน้านวลผจง
สูงสวยรวยรูปทรง ส่งสีเจ้าเท่าสีจันทร์
เอวอ่อนชอ้อนองค์ โฉมอนงค์ทรงสาวสวรรค์
หาไหนไม่เทียมทัน ขวัญเนตรพี่นี้น่ารัก
ขาวสุดพุดจีบจีน เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์
ทั้งวังเขาชังนัก แต่พี่รักเจ้าคนเดียว
นอนนั่งตั้งอาลัย สายสุดใจไม่แลเหลียว
หวังชมสมกลมเกลียว ควรฤาน้องข้องใจเคือง
ขาวสุดพุดซ้อนแซม เนื้อแอร่มอร่ามเหลือง
โฉมอ่ากว่าทั้งเมือง หนแห่งใดไม่เหมือนเลย
ได้น้องทองนพมาศ มาสังวาสพาดชมเชย
ร่วมเรือนเพื่อนพิงเขนย เคยวิงวอนอ่อนหวานคำ
ฝนตกยกปีกป้อง ฟ้าร้องต้องเอาตนงำ
ชิดเชื้อเนื้อนวลขำ อ่อนลมุนอุ่นอกเรียม
รักนุชสุดสายใจ ต้องฤทัยไม่เท่าเทียม
ขอต้องน้องอายเหนียม เกรียมจิตเจ้าเฝ้าทุกข์ทน
ฝนตกฝนหากตก แก้วกับอกอย่าโกรธฝน
ลมพัดรับขวัญบน แก้วโกมลมานอนเนา
ฝนตกไม่ทั่วฟ้า เยนแหล่งหล้าในภูเขา
ไม่เยนในอกเรา เพราะเพื่อนเคล้าเจ้าอยู่ไกล
เรียมร่ำน้ำตาตก อกร้อนรุ่มดังสุมไฟ
แสนคนึงถึงสายใจ เจ้าไกลสวาทนิราศเรียม ฯ
16 มีนาคม 2549 13:59 น.
waynar
ตองตึง ต่างตรึงติด ตับตอง
ไร่รวก รายเรียงรอง ร่วมรับ
ครอบครัว เคียงคู่ครอง ข้างข้า
สร้างสุข สุดแสนสม สรวงศรี
17 มกราคม 2549 21:57 น.
waynar
หนาวนี้ข้าอยู่ไกลปลายแดน
ดงป่าข้าหวงแหนดังชีพ
หนาวกายกอดปืนทานทนไหว
หนาวใจไม่คลายหนาวด้วยเฝ้ากองไฟ
26 ตุลาคม 2548 01:54 น.
waynar
อดีตรักครั้งเก่าที่เราเลือน
กลับมาเตือนให้คิดสะกิดแผล
หยดน้ำตาครั้งก่อนยามอ่อนแอ
กับหัวใจพ่ายแพ้แหลกราญ
เธอโทรหาบอกว่าเธอคิดถึง
คนเคยรักลึกซึ้งเมื่อวันหวาน
อยากเห็นหน้าคนเคยใกล้เมื่อวันวาน
ออกมาทานข้าวกันเย็นวันนี้
เธอวางสายเราถือค้างไม่วางกลับ
จิตดับใจสลายดั่งภูติผี
เกิดเป็นคนมีแต่เรื่องประหลาดดี
แต่ขอโทษทีเรื่องนี้ไม่ตลกเลย
ก่อนเราชวนเธอไม่ว่างให้เรารอ
เราก็คอยงอนง้อโดยเปิดเผย
เธอกลับบอกอย่ามายุ่งกับฉันเลย
เรื่องที่เคยตกลงกันฉันลืมเลือน
เรื่องเรียนเรื่องเที่ยวที่ว่าไว้
เรื่องหัวใจกับความรักที่เกินเพื่อน
ทุกทุกอย่างที่ผ่านมาอย่าย้ำเตือน
นับวันเดือนที่ผ่านมาทิ้งมันไป
ฉันอยากมีชีวิตที่วาดฝัน
ไม่ผูกพันชีวีนี้ไว้ที่ไหน
ปล่อยตัวตนไปสู่ฝันอันกว้างไกล
มุ่งสู่โลกกว้างใหญ่ด้วยกำลัง
เฮอะอย่ามาพูดดี
ฉันรู้น่าว่าเธอหักหลัง
มุ่งสู่โลกกว้างไกลเพียงลำพัง
แล้วกักขังฉันไว้ในความเดียวดาย
...นับตั้งแต่วินาทีนั้น...
...ใจฉันแหลกสลาย...
จมปลักในความเหงาเดียวดาย
คนอะไรใจร้าย...ใจดำ
แล้ววันนี้เธอก็โทรมา
พูดราวกับว่าที่ผ่านมาน่ะขำขำ
อย่าเลยอย่ากลับมาย้ำ
ซ้ำเติมแผลที่ไม่เคยหายดี
ฉันวายสายแล้วก็ยกหู
กดดูเบอร์โทรเมื่อกี้
กดโทรกลับไปทันที
แล้วพูดดีดีว่า- กี่โมง
3 กรกฎาคม 2548 04:18 น.
waynar
เบียร์หนึ่งกระป๋อง.....
นั่งคิดนั่งมองแล้วใจหาย
หูกระป๋อง.....
เมื่อก่อนฉันเคยเก็บไว้
บริจาค......
เอาไปทำขาเทียมได้
คนขาขาด.....
เขาจะได้มีขาเทียมใช้
ตอนนี้.....
มีหูกระป๋องหนึ่งกองใหญ่
แต่วันนี้.....
ไม่รู้ว่าจะเอาไปให้ใคร
โครงการนี้.....
ยังมีอยู่ไหม.....
กล่องรับบริจาควางไว้ที่ใด.....
อยู่ไกล...
หรือว่าอยู่ใกล้...
ใครก็ได้วานบอกที
หน้าส่วนตัว
5387
