16 มิถุนายน 2548 12:30 น.
wanmangrux
..หอมราตรีก่อนรุ่งสางมิจางสวาท
หอมกลิ่นกายปิยะนาฏจรุงหอม
หอมปรางเนียนนวลระเรื่อเมื่ออ้ายดอม
หอมโอษฐ์พยอม..หอมหวาน..ปานน้ำผึ้งรวง
ฝันสลายเมื่ออ้ายคายดวงเนตร
กำหนดรู้เยาวเรศลับสู่สรวง
ทิ้งรอยหอมไว้ย้อมใจในแก่นทรวง
ฝากเสี้ยวกาลผ่านล่วง...พร้อมน้ำตา
11 มิถุนายน 2548 13:45 น.
wanmangrux
กลิ่นน้ำปรุงจรุงจิตติดกายเจ้า
ยังแนบเนาแน่นสนิทเสน่หา
ยามคำนึงให้ตราตรึงซึ้งอุรา
คล้ายกับว่า..น้องอยู่ใกล้...ใช่ไกลกัน
กลิ่นน้ำปรุงยังตรึงจิตในจิตนี้
ดั่งใจพี่ผูกใจเจ้าไม่แปรผัน
จะภพนี้หรือภพไหนตราบนิรันดร์
ขอผูกพัน...รักนวลนาฏทุกชาติไป
....แม้นวันนี้จะอยู่ไกลเพียงใด
....แต่กลิ่นน้ำปรุงเจ้าไซร้....
หนึ่งหทัย...ไม่เคยลืม....
....ยามเกิดภพใด....ได้กลิ่นน้ำปรุงเจ้าใช้...ขอให้ใจนี้จดจำ....
3 มิถุนายน 2548 13:30 น.
wanmangrux
...โศกสะเทือนเยือนหัวใจไร้ความฝัน
ใกล้คืนวันจากภพสู่ภพใหม่
เกรงรอยจำจะลบเลือนจากจอมใจ
อธิษฐานไว้..นวภพจักสบเธอ
4 พฤษภาคม 2548 07:44 น.
wanmangrux
หอมกลิ่นแก้วริมบัญชรในตอนดึก
หทัยนึกถึงอนงค์องค์ยิหวา
ใคร่ขอฝากกลิ่นดอกแก้วสุคนธา
ไปห้อมกายกัลยาแทนอ้อมใจ
ขอกลิ่นแก้วดอกละมุนกรุ่นไอรัก
แทนอ้อมตักให้หนุนนอนนะแขไข
ยามหลับตาจงนิทราอย่างวางใจ
เสมือนพี่อารักษ์ไว้ด้วยใจงาม
ปานประหนึ่ง...
เนตรสบเนตรพินิจเจ้า
ถ่ายทอดเงาภาษารักอันวาบหวาม
ปานประหนึ่ง.....
เทพพิทักษ์ทุกโมงยาม
แด่..วิรามนาฏนุชดุจอาทร
หน้าส่วนตัว
1055
